ในการเดินทางเรียนภาษาอังกฤษที่น่าสนุกสนานนี้ เราจะตามลาดของแมวเล็กเพื่อเข้าสู่โลกอังกฤษที่มีความทรงจำเป็นอย่างน่าสนุกสนาน จากห้องสมุดที่มีการเรียนการสอนเชิงปฏิสนันธ์ ผ่านเกมส์แต่งกายเป็นตัวละคร จนถึงการทำงานหน้าที่ต่าง ๆ แมวเล็กจะได้รับคำศัพท์ใหม่และปรับปรุงทักษะภาษาอังกฤษตลอดเวลา ร่วมดูการเติบโตของแมวเล็กและรู้สึกความสนุกสนานของการเรียนภาษาอังกฤษด้วยกันนะ!
เรื่องเริ่มต้น: ระยะทางการเรียนภาษาอังกฤษของแมวเลี้ยง
เมื่อเร็วๆนี้ ในเมืองเล็กและวุ่นวาย มีเด็กหญิงที่ชื่อว่าลิลี่ ลิลี่รักการเดินทางเพื่อสำรวจโลกและยินดีที่จะเรียนรู้ทุกอย่างใหม่ หนึ่งวันที่ฝนตกลงอย่างระเริญ คุณครูของเธอพาลิลี่และเพื่อนๆของเธอไปที่ห้องสมุดท้องถิ่นเพื่อเริ่มต้นการเรียนรู้
เมื่อเข้าไปในห้องสมุด ตาของลิลี่สว่างเปลี่ยนด้วยความตื่นเต้น ชั้นเหนือของหนังสือเต็มไปด้วยหนังสือสีสัน และอากาศเต็มไปด้วยกลิ่นกระดาษเก่าที่น่ารัก คุณครูของเธอนำเด็กๆไปร่วมเดินทางรอบห้องสมุดและชี้แจงแต่ละส่วนของห้องสมุดและอธิบายว่าแต่ละส่วนมีอะไร
ส่วนที่ลิลี่ชื่นชอบที่สุดในห้องสมุดคือส่วนหนังสือเด็ก เธอปลื้มปลัยด้วยหนังสือที่มีทั้งหมด จากเรื่องราวเกี่ยวกับสัตว์สะเทียมจนถึงเรื่องราวของการเดินทาง คุณครูช่วยเหลือลิลี่ในการเรียนภาษาอังกฤษผ่านการบรรยายเรื่อง
หนึ่งวัน คุณครูเริ่มเรื่องใหม่เกี่ยวกับแมวเล็กที่ชื่อว่าวิสกิส์ วิสกิส์ที่อาศัยอยู่ในบ้านเล็กๆและรักการเดินทางเพื่อสำรวจโลก หนึ่งวัน ในขณะที่วิสกิส์กำลังเดินทางผ่านป่าใกล้เคียง วิสกิส์พบหนังสือมาเล่นที่มีความสามารถที่จะทำให้เขากลายเป็นแมวที่สามารถพูดภาษาอังกฤษ
ขณะที่เรื่องราวเผยแล้ว ลิลี่และเพื่อนๆของเธอฟังด้วยความตื่นเต้น ตาของเขาทุกคนแหลมตา คุณครูหยุดไปที่จุดสำคัญและถาม “คุณคิดว่าวิสกิส์จะพูดอะไรเมื่อเขาพูดภาษาอังกฤษครั้งแรก?”
ลิลี่ยื่นมือขึ้นกะท้อนและตอบ “เขาจะพูด ‘hey!’ ภาษาอังกฤษ”
คุณครูยิ้มและเห็นด้วย “นั่นเหมือนกัน! วิสกิส์จะพูด ‘hi there!’ ภาษาอังกฤษ ละแวกนี้เราจะพูดคำว่า ‘good day!’ กันด้วย”
เด็กๆจะพูด “hey!” ด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น คุณครูจะยังเรียกเรื่องต่อไป และในขณะที่วิสกิส์ปะทะกับเพื่อนๆใหม่ ลิลี่และเพื่อนๆของเธอได้เรียนรู้คำว่า “cat,” “dog,” และ “chicken”
ในวันหนึ่ง คุณครูพาหนังสือพิมพ์พิเศษที่มีภาพสัตว์และชื่อของสัตว์ด้วยภาษาอังกฤษ คุณครูชี้แจงว่าพวกเขาจะเล่นเกม “fit the Animals” ในซึ่งเด็กๆจะต้องหาภาพสัตว์ที่ตรงกับคำที่เขียนบนใบใบแก้ว
ลิลี่ที่มีความสนใจกับเกมนี้จึงเล่นด้วยความสนุกสนานมาก และเรียนรู้ชื่อสัตว์มากมายด้วยภาษาอังกฤษ และความมั่นใจของเธอก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อเวลาผ่านไป ลิลี่ที่เรียนภาษาอังกฤษดีขึ้นมาก เธอไม่เพียงแค่สามารถพูดประโยคที่เรียบง่ายแต่ยังสามารถเข้าใจเรื่องราวด้วยภาษาอังกฤษด้วย ห้องสมุดกลายเป็นที่ที่เธอชื่นชอบที่สุด และเธอก็ตั้งใจที่จะมาที่นี่ทุกวัน
หนึ่งวัน คุณครูถามลิลี่ว่าเธอจะชอบไหมถ้าจะเป็นคนเรียกเรื่องให้กับเพื่อนๆ ลิลี่ที่รู้สึกดีและมั่นใจก็เลือกหนังสือเกี่ยวกับเด็กหญิงที่รักการเดินทางโลก
ขณะที่ลิลี่เรียกเรื่อง เพื่อนๆของเธอฟังด้วยความสนใจ และเมื่อเธอจบเรื่อง พวกเขาก็กลอกและเชียร์ ลิลี่รู้สึกความสำเร็จและตระหนักว่าความทุกที่ของเธอที่เรียนเรียกก็ได้ผล
ตั้งแต่วันนั้น ลิลี่ยังคงมาห้องสมุดทุกวัน ยินดีที่จะเรียนรู้อะไรใหม่ และเธอกลายเป็นนักสำรวจที่รักภาษาอังกฤษ และการเดินทางของเธอก็ยังมีมากมายที่ยังไม่เคยเริ่มต้นนั้นเลย
บทที่ 1: ประมาณการที่ห้องสมุด
ในบ่ายที่มีแสงแดดแจกใส่มากมาย แมวขาวมีมิมี่มาเยือนไปที่ห้องสมุดขนาดเล็กในท้องถิ่นของเธอ。ห้องสมุดนี้มีบรรยากาศอันแน่นหนาและอุบัติสมบัติ ขึ้นไปด้วยหนังสือต่าง ๆ ที่มีมากมายบนชั้นวางหนังสือ และมีที่นั่งอ่านความสงบสุขในมุมหนึ่งของห้องสมุด。มิมี่รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งทั้งหมดในที่นี้ และตัดสินใจที่จะเริ่มทายาทองทางการเรียนภาษาอังกฤษที่นี่
ผู้จัดการห้องสมุดเป็นนางสาวที่มีธรรมดาและดูดีต่อกัน เมื่อเธอเห็นมิมี่มา เธอยิ้มและพูดสวัสดี “ไฮ มิมี่! ยินดีต้อนรับคุณมาสู่ห้องสมุดของเรา วันนี้คุณอยากมองหนังสืออะไรบ้าง?”
มิมี่ตอบกลับด้วยความอ่อนไหว “ฉันอยากเรียนภาษาอังกฤษ แต่ฉันไม่ทราบจะเริ่มจากที่ไหน”
ผู้จัดการห้องสมุดชื่นชมตอบว่า “น่ายินดีมากเลย! เราสามารถเริ่มด้วยหนังสือตลกภาษาอังกฤษที่ง่ายง่ายได้เลย ที่นี่มีหนังสือเรื่อง ‘ทายาทองอังกฤษของแมวมีมิมี่’ ฉันเชื่อว่าคุณจะชอบมัน”
มิมี่รับหนังสือมาและเปิดไปอ่านเล็กน้อย พบว่าเรื่องราวในหนังสือเกี่ยวกับการออกทายาทองของมิมี่เอง ผู้จัดการห้องสมุดเริ่มอ่านเรื่องแก่มิมี่ มิมี่ฟังอย่างติดตาย และหลังจากนั้นยังยืนยันด้วยการเคาะ
“มิมี่ คุณต้องการรู้ว่ามิมี่เดินทางไปที่ไหนวันนี้บ้างไหม?” ผู้จัดการห้องสมุดถาม
“เธอไปที่สวนสัตว์และเห็นสัตว์มากมาย” มิมี่ตอบกลับกับความน่าตื่นเต้น
“ลองดูว่ามิมี่จะพูดอะไรเกี่ยวกับสัตว์เหล่านั้นด้วยภาษาอังกฤษได้” ผู้จัดการห้องสมุดหน้าในภาพในหนังสือ และเริ่มให้มิมี่เรียนคำศัพท์ใหม่
พวกเขาพูดคำศัพท์เช่น “cat” (แมว)、“canine” (สุนัข)、“hen” (ราชสีดา) และมิมี่ฝึกฝนตามผู้จัดการห้องสมุดจนเรียกคำศัพท์ได้สบาย
ผู้จัดการห้องสมุดกล่าวต่อว่า “มิมี่ ขอเล่นเกมละครับ ฉันจะให้คุณภาพยนตร์หนึ่งใบ คุณต้องบอกฉันว่าชื่อสิ่งนั้นว่าอะไร”
มิมี่จับภาพที่มีปลามาและบอกไว้เชิงกล้า “it’s a fish.”
ผู้จัดการห้องสมุดยิ้มและยืนยัน “accurate! incredible activity, มิมี่！”
และเช่นนั้น มิมี่ใช้เวลาอย่างสนุกสนานในห้องสมุด ไม่เพียงแต่เรียนคำศัพท์ใหม่ แต่ยังสนุกกับการอ่านเรียบร้อยด้วย ผู้จัดการห้องสมุดกล่าวให้กำลังใจว่า “มิมี่ ต่อไปยังคงเรียนด้วยความแข็งแกร่ง คุณจะกลายเป็นบุรุษวิทยาศาสตร์อังกฤษได้” มิมี่ได้ยินและรู้สึกเต็มไปด้วยความคาดหวังและแรงจูงใจ
เมื่อเราอยู่ในห้องสมุด บทที่สอง: หลักสูตรภาษาอังกฤษในห้องสมุด
บ้านหนังสือเด็กๆ รวมตัวกันที่หน้าต่างหนึ่งของห้องสมุด พร้อมที่จะเริ่มต้นหลักสูตรภาษาอังกฤษของพวกเขา ผู้จัดการห้องสมุด คุณหญิงที่มีความอ่อนไหวและอ่อนไข ได้กล่าวตัวตนด้วยภาษาอังกฤษต่อเด็กๆ
“เช้าวันนี้ทุกคน! ยินดีต้อนรับสู่หลักสูตรภาษาอังกฤษของเราวันนี้ เราจะเริ่มด้วยการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่เกี่ยวกับห้องสมุด”
ผู้จัดการห้องสมุดเอาใบการ์ดออกมา บนใบการ์ดมีภาพหนังสือ และข้อความ “book”
“คุณจะเรียกว่า ‘e book’ นัก! ถูกแล้ว! หนังสือเป็นสิ่งที่เราอ่าน คุณชอบอ่านหนังสือมั้ย?”
เด็กๆ ตอบกลับอย่างน่าตื่นเต้น บางคนยื่นมือแสดงว่า “yes, I do!”
ผู้จัดการห้องสมุดเสนอใบการ์ดอื่นๆ ที่มี “table”, “chair”, “window”, และ “bookshelf”
“เรียบร้อยแล้ว จะเริ่มฝึกฝนเลย คุณจะแสดงให้เห็นตามตาราง? โน้ช? หน้าต่าง? ชั้นเสื้อผ้า?”
เด็กๆ จับตามองสิ่งของตามที่ได้รับคำสั่ง และพยายามพูดด้วยภาษาอังกฤษของพวกเขา ผู้จัดการห้องสมุดชื่นชมการแสดงของพวกเขา
“ทำได้ดีเลย! ขอให้พวกคุณทำคำบอกเลย. ตัวอย่างเช่น ‘i am sitting at the table and analyzing a e-book.’ คุณจะทำได้ไหม?”
เด็กๆ พยายามทำคำบอกตามคำสั่ง บางคนบอกได้ดี บางคนต้องขอความช่วยเหลือจากผู้จัดการห้องสมุด
“เรียบร้อยแล้ว จะพยายามอีกครั้ง. จำได้ไหมว่าคุณสามารถใช้คำศัพท์ที่เราเรียนรู้มาก่อนหน้านี้ด้วย. ตัวอย่างเช่น ‘i am sitting on the table and reading a e-book.’ หรือ ‘i am searching out the window and seeing the bookshelf.’”
ด้วยการนำทางของผู้จัดการห้องสมุด เด็กๆ ก็เริ่มที่จะเข้าใจว่าจะใช้คำศัพท์ใหม่นี้ได้อย่างแท้จริง
“คุณจะถามที่ไหนเป็นตาราง? ที่ไหนเป็นโน้ช? ที่ไหนเป็นชั้นเสื้อผ้า?”
เด็กๆ พยายามถามด้วยภาษาอังกฤษ ผู้จัดการห้องสมุดช่วยตอบกลับทุกครั้ง
“ใช่แล้ว! ตารางอยู่ที่นั่น. โน้ชอยู่ข้างตาราง. ชั้นเสื้อผ้าอยู่หลังหน้าต่าง”
เรื่องราวของหลักสูตรก็เริ่มเข้าใจเพิ่มขึ้นเรื่อยมา ผู้จัดการห้องสมุดยังสอนพวกเขาว่าจะใช้คำประพันธ์ทางการเจริญเรียบร้อยเช่น “How are you?” และ “How old are you?”
ผู้จัดการห้องสมุดเอาแผนที่ออกมา บนแผนที่มีการจำแนกพื้นที่ต่างๆ ของห้องสมุด
“คุณจะหาที่ห้องน้ำไหม? ที่หน่วยยนต์ยกระดับ? ที่ห้องอ่านหนังสือ?”
เด็กๆ หาตำแหน่งตามแผนที่ และพยายามบอกด้วยภาษาอังกฤษ
“ทำได้ดีเลย! คุณทำได้ที่ดีที่สุด. จำได้ไหมว่าการฝึกฝนทำให้สมบูรณ์. จะเรียนฝึกต่อไปแล้วคุณจะพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนผู้เชี่ยวชาญในไม่ช้าเลย!”
เด็กๆ มีมองที่ติดตามเพียงพอที่จะทำให้หลักสูตรภาษาอังกฤษสิ้นสุดอย่างสมบูรณ์ พวกเขาไม่เพียงแต่เรียนรู้คำศัพท์และวิธีการใช้ประโยค แต่ยังได้รับความมั่นใจและความสนุกสนานด้วย
บทที่สาม: การติดต่อกับหน่วยงานบริการหนังสือ
มุมลึงต้นนั้น เด็กๆ ได้มาถึงห้องสมุดและมีการประชุมกับหน่วยงานห้องสมุดที่เป็นผู้หญิงที่อ่อนหวานและยินดีต้อนรับบรรดาผู้อ่านหลักฐานที่มีความสนใจในการรับรู้และสนุกสนานกัน。
หน่วยงานห้องสมุดได้นำเด็กๆ ไปเยี่ยมชมบริเวณต่างๆ ของห้องสมุดและเรียกเรื่องเกี่ยวกับการจัดเก็บและจัดหาหนังสือตามประเภทของเขา และชี้ไปที่ชุดหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ที่กำแพงห้องสมุดว่า: “ที่นี่มีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์มากมาย คุณจะพบเรื่องราวที่น่าสนใจมากมาย”
เด็กๆ หนึ่งคนตัวเดียวก็สอบถามหน่วยงานห้องสมุดว่า: “หน่วยงานห้องสมุด คุณจะเรียกเรื่องราวเกี่ยวกับสัตว์ให้เราได้ฟังได้ไหม?” หน่วยงานห้องสมุดเห็นด้วยและเอาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ในป่ามาเล่าเรื่องของลูกปางและหามางในป่า โดยเด็กๆ ได้ฟังมากมายและยังแสดงออกด้วยเสียงเสียงแปลกปลายเช่น: “เศษ!” และ “เศษ!”
หลังจากนั้น หน่วยงานห้องสมุดก็เอาบัตรภาษาอังกฤษมาแบ่งปันที่มีภาพของสัตว์และชื่อของเขาในอังกฤษเลย และสอนเด็กๆ ว่าจะพูดชื่อสัตว์ด้วยภาษาอังกฤษ และให้พวกเขาพยายามบอกความตอบโต้จากเรื่องราวในนัยนั้นด้วยภาษาอังกฤษด้วย
“มองนี้นี่เป็นแกะ มันเรียกว่า ‘cat’ ในภาษาอังกฤษ” หน่วยงานห้องสมุดชี้ไปที่บัตรของแกะ และเด็กๆ ก็โต้ตอบกันว่า: “มันเป็นแกะ. มันเป็นแกะ.”
หน่วยงานห้องสมุดยังเตรียมเกมส์ประกอบเพื่อให้เด็กๆ ได้เรียนภาษาอังกฤษทางเกมส์ เช่นเกมส์ตรวจหาชื่อสัตว์ด้วยการเลื่อนชิ้นประกอบภาพสัตว์ โดยเด็กๆ มีส่วนเกี่ยวข้องเป็นส่วนใหญ่และได้รับการเกียรติวางเกียรติจากหน่วยงานห้องสมุด
“ดีมาก! คุณทำได้ดี!” หน่วยงานห้องสมุดยกย่องเกี่ยวกับความคุ้มค่าของเด็กๆ
ในช่วงการประชุม หน่วยงานห้องสมุดยังสอนเด็กๆ ภาษาอังกฤษของข้อติดต่อที่เรียบง่าย เช่น “appropriate morning” และ “hey” หลังจากนั้นเด็กๆ ก็ได้พูดข้อติดต่อนี้และกล่าวสวัสดีต่อหน่วยงานห้องสมุดและเด็กๆ คนอื่นๆ
หน่วยงานห้องสมุดนำเด็กๆ ไปยังพื้นที่การอ่าน และให้พวกเขาเลือกหนังสือที่พวกเขาชื่นชอบเอง โดยหน่วยงานห้องสมุดช่วยให้พวกเขาหาหนังสือที่มีความสนใจ และเด็กๆ ก็เข้าใจและบงการดิดดันเข้าใจเรื่องราวที่น่าสนใจของหนังสือชาติใหญ่
ผ่านการเดินทางไปห้องสมุดครั้งนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้เรียนภาษาอังกฤษแต่ยังได้รับความรู้และความสุขด้วย หน่วยงานห้องสมุดก็รู้สึกดีที่เห็นการความคุ้มค่าของเด็กๆ ในการเรียนการสอน
ข้อที่ 4: ช่วงเวลาอ่าน
แอบบาร์เกอร์: “สวัสดีครับ โรงเรียน!วันนี้เราจะเดินทางผ่านหน้าหนังสือของเราที่มีรูปภาพที่น่ารัก เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับสีและโลกตัวเอง. คุณพร้อมแล้วไหม?”
เด็กๆ แสดงความยินดีด้วยการเอาหมวก แอบบาร์เกอร์ ก็กล่าวต่อว่า: “ล่องเราเริ่มด้วยการมองและเรียนรู้เกี่ยวกับภาพที่งดงามนี้. คุณจะบอกว่าสีของดอกไม้นี้คืออะไร? และต้นไม้นั้นเหมือนใด?”
เด็กๆ ลงนามตาม แอบบาร์เกอร์ แสดงทางหน้าหนังสือและนำเด็กๆ ให้ใช้ภาษาอังกฤษเอาเรียกสี: “เป็นสีแดง เหมือนดอกชมพู. และต้นไม้นั้นเป็นสีเขียว เหมือนใบไม้.”
แอบบาร์เกอร์เอาใบการ์ต์สัตว์ต่าง ๆ มาก่อนที่ที่มีสัตว์ที่มีสีที่ต่าง ๆ ฝากใบการ์ต์เธอกล่าว: “ใครจะหาไก่สีน้ำเงิน และใบเมล็ดหนาวสีเหลือง?”
เด็กๆ ก็เริ่มหาและชี้ใบการ์ต์ที่ถูกต้อง แอบบาร์เกอร์ ก็เล่นงานเยี่ยมว่า: “ดีมากเหรอ! คุณกำลังเรียนรู้สีอย่างรวดเร็ว”
แอบบาร์เกอร์นำเข้าเรื่องสั้นเล็กหนึ่ง ซึ่งมีสัตว์เลี้ยงมาดานี้ที่มีสีต่าง ๆ ฝากในที่อยู่ที่มีสีที่ต่าง ๆ ฝากในการเล่าเรื่องเล็กที่เธอต้องที่จะคาดเดาชื่อสัตว์และสีของมัน
หลังจากเรื่องสั้นเล็กจบลง แอบบาร์เกอร์ กล่าวว่า: “ตอนนี้เราจะเล่นเกมหนึ่ง.ฉันจะแสดงภาพและคุณต้องคาดเดาว่ามันคืออะไร. คุณทำได้ไหม?”
เด็กๆ ก็เริ่มเล่นเกมกันทีกัน แอบบาร์เกอร์ แสดงภาพต่าง ๆ จากสัตว์ไปจนถึงวัตถุประจำวัน และเด็กๆ ก็ตอบด้วยภาษาอังกฤษอย่างแข็งขัน
แอบบาร์เกอร์สรุปว่า: “วันนี้เป็นวันที่น่าสนุกและเรียนรู้ คุณได้เรียนรู้คำศัพท์และสีมากมาย. จำไว้ว่าห้องสมุดเป็นสถานที่ที่คุณสามารถเรียนรู้มากมายตลอดเวลา”
เด็กๆ ก็ออกจากห้องสมุดด้วยใบหน้าที่มีภาพดวงตาที่ยิ้มยิ้ม พวกเขาไม่เฉยาะจากการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่และสำคัญที่สำหรับการอ่านด้วยความสนุก
คอมมิวนิเตย์มูเวอร์: รับรู้ศัพท์ใหม่
ลูกเด็กที่ห้องสมุดถูกนำสู่โลกเรียนภาษาอังกฤษที่แสนสนุกโดยหน่วยงานที่ดูแลห้องสมุด ซึ่งเป็นบุคคลที่มีความอ่อนไหว ใช้เรื่องราวที่มีอิสระและเกมส์ประสานงานเพื่อนำลูกเด็กเรียนรู้คำศัพท์ใหม่
ภาคแรก: สิ่งมีชีวิตเพื่อนบ้านผู้ดูแลห้องสมุดเปิดหนังสือเรื่องเกี่ยวกับสัตว์ที่มีชีวิต ลูกเด็กชื่นชมตายตายดูเรื่องที่ผู้ดูแลห้องสมุดเล่าเรื่องของหมาเลี้ยงที่ชื่อว่า buddy ที่ได้พบกับสัตว์เพื่อนบ้านหลายๆตัวในสวนสนุก เช่น หนูหรือ Rabbit รางวัลหรือ chicken และปลาหรือ Fish ลูกเด็กตามผู้ดูแลห้องสมุดเรียนรู้คำศัพท์อังกฤษของสัตว์เหล่านั้น และแสดงเสียงเรียกของพวกเขา
ภาคที่สอง: การออกทางสีผู้ดูแลห้องสมุดแสดงภาพวาดที่มีสีที่สวยงามที่มีสัตว์และพืชมากมาย ผู้ดูแลห้องสมุดชี้ที่บนภาพวาดและบอกด้วยภาษาอังกฤษว่า “what is this? it is blue. Can you are saying ‘blue’?” ลูกเด็กตอบกลับว่า “Blue!” ผู้ดูแลห้องสมุดยังคงนำต่อไปด้วยคำศัพท์สีอื่นๆ อย่างเช่น purple, inexperienced, yellow และให้ลูกเด็กใช้สีเหล่านั้นเพื่ออธิบายวัตถุที่พวกเขาเห็น
ภาคที่สาม: การท่องเที่ยวอักษรผู้ดูแลห้องสมุดแสดงชุดอักษรตัวสะสมที่มีอักษรและภาพที่เกี่ยวข้อง ผู้ดูแลห้องสมุดเรียกคำว่า “this is the letter A. It seems like ‘Aa’ as in apple. are you able to find an apple?” ลูกเด็กหาภาพแอพเปิลในอักษรตัวสะสมและร้องเสียง “Aa”
ภาคที่สี่: การแสดงบทบาทเพื่อประกอบเพื่อยิ่งความรู้ที่เรียนรู้แล้ว ผู้ดูแลห้องสมุดจัดงานเกมแสดงบทบาท ลูกเด็กแบ่งออกเป็นกลุ่มเล็ก ๆ และแต่ละกลุ่มเล่นบทบาทของตัวละครในเรื่อง พวกเขาจะพูดด้วยภาษาอังกฤษ เล่าเรื่องของเหตุการณ์และฝึกใช้คำศัพท์ที่เรียนรู้ไปก่อน ผู้ดูแลห้องสมุดก็ให้คำสร้างและการแก้ไขเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กทุกคนจะเข้าร่วมกัน
ภาคที่ห้า: การสรุปและรางวัลในที่สุด ผู้ดูแ�ห้องสมุดจะสรุปสิ่งที่ลูกเด็กเรียนรู้ในวันนี้ และมอบของขวัญเล็ก ๆ ให้แก่ลูกเด็กแต่ละคนเป็นรางวัล ลูกเด็กออกจากห้องสมุดด้วยความสุขและความตัวตนที่เต็มไปด้วยพฤติกรรม และตั้งตารอการเดินทางเรียนภาษาอังกฤษครั้งต่อไป
：รายการแสดงบทบาท
ในห้องเรียนที่มีความฝันสร้างสรรค์ เด็กๆ นั่งรวมกันเตรียมตัวเพื่อเริ่มเกมส์แต่งกายที่มีหัวข้อ “การผจญภัยด้วยสัตว์”. ครูได้ถือใบวาดที่มีภาพป่าและยิ้มแล้วบอกว่า “วันนี้เราจะไปผจญภัยในป่าเพื่อดูว่าจะเกิดอะไรที่น่าสนุกขึ้น”
เด็กๆ จับโอกาสโต้วาทกันเกี่ยวกับสัตว์ที่พวกเขาชื่นชอบ และครูก็ได้แสดงใบวาดที่มีหนูอยู่และบอกว่า “สัตว์นี้คืออะไร? นี่คือหนู ถึงแม้ว่าจะถูกต้องไหม? คุณจะพูด ‘rabbit’ ได้ไหม?” เด็กๆ จับโอกาสตอบเร็วที่สุด “ใช่ นี่คือหนู! Rabbit!” ครูยิ้มแล้วยืนยันว่า “ดีมาก! คุณกำลังทำงานอย่างยอดเยี่ยมในการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่”
เรื่องการเล่นเกมก็เริ่มขึ้น และเด็กๆ ก็เล่นเป็นสัตว์ต่างๆ และสนทนาด้วยภาษาอังกฤษ。ใบวาดที่มี ก็ถูกแสดงขึ้น และครูนำเด็กๆ ไปพูดว่า “นี่คือ peacock. มันมีสีสันมากมายเล็กน้อย. คุณจะพูด ‘peacock’ ได้ไหม?” เด็กๆ จับโอกาสแสดงออกโดยการจับแขนเป็นรูปของการแสดงฟันของ และยินยอมว่า “Peacock! Peacock!”
ภาพของหนูนั้นที่ทำให้เด็กๆ ตื่นตัว ครูบอกว่า “สัตว์นี้คืออะไร? นี่คือหมี ถึงแม้ว่าจะไม่ถูกต้องไหม? คุณจะพูด ‘undergo’ ได้ไหม?” เด็กๆ จับโอกาสตอบด้วยคำว่า “endure! undergo!” ครูยกย่องและกล่าวชื่นชมว่า “ดีมาก! คุณกำลังทำงานอย่างยอดเยี่ยมในการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่”
เรื่องการเล่นเกมก็มุ่งหน้าต่อไป และเด็กๆ ไม่เพียงแค่เรียนรู้ชื่อสัตว์ แต่ยังพยายามใช้ภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายพฤติกรรมของสัตว์. ใบวาดที่มีหนูนั้นถูกแสดงขึ้น และครูบอกว่า “หนูนี้กำลังทำอะไร? มันกำลังบิน. คุณจะพูด ‘flying’ ได้ไหม?” เด็กๆ ตอบรวมเสียงว่า “Flying! Flying!”
ในการแสดงบทบาท เด็กๆ ยังได้เรียนรู้วิธีการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อแสดงออกความรู้สึกต่างๆ. เมื่อใบวาดที่มีแมวถูกแสดงขึ้น ครูบอกว่า “แมวรู้สึกอย่างไร? มันดูว่ามันดีที่สุด. คุณจะพูด ‘glad’ ได้ไหม?” เด็กๆ ยินยอมว่า “satisfied! happy!”
เกมส์แต่งกายนี้ไม่เพียงแค่ช่วยให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายและสนุก แต่ยังเพิ่มความสามารถในการแสดงออกด้วยภาษาและความคิดแคลคลเป็นว่าย. ภายใต้การนำทางของครู เด็กๆ ได้รับความสำเร็จในการเรียนรู้คำศัพท์และอุปสรรค์ใหม่ และระดับภาษาอังกฤษของพวกเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างมากในการเล่นเกมนี้
เจาะเจาะต้องตรวจสอบเนื้อหาที่แปลมาเพื่อแน่ใจว่าไม่มีจีนแผ่นดินในบรรยายครั้งนี้
ในห้องสมุดที่มีความงวดงามเต็มไปด้วยความสนุกสนาน เด็กๆ นั่งรวมกันเตรียมเริ่มสายการเรียนภาษาอังกฤษในการเดินทางใหม่ๆ ผู้ดูแลห้องสมุดที่ยิ้มอย่างอ่อนไหลบินเข้ามาในกลุ่มพวกเด็กๆ ของเขา โดยถืออาหารเล่นที่มีสีสันที่ดีติดหน้า
“วันนี้เราจะเรียนคำว่าสัตว์ใหม่” ผู้ดูแลห้องสมุดกล่าว มีเสียงที่อ่อนอกและมีความเป็นมิตร
เด็กๆ ตอบกลับด้วยการเติมเต็ม พวกเขาชอบการเรียนที่มีการเล่นเล็กน้อยนี้
ผู้ดูแลห้องสมุดเปิดหนังสือเล่นและแสดงภาพของสุนัขที่น่ารัก
“นี่คืออะไร?” เขาถาม หน้าที่มีภาพของสุนัข
“นี่คือสุนัข!” ลูกเด็กหนึ่งตอบกลับด้วยความยินดี
“ดีมาก! ตอนนี้เราจะดูว่าสุนัขนี้ว่ากับอะไรในภาษาอังกฤษ” ผู้ดูแลห้องสมุดเปิดหน้าต่อไปของหนังสือที่มีข้อความ “dog”
“‘canine’!” เด็กๆ ร้องรักษากันด้วยเสียง
ผู้ดูแลห้องสมุดแสดงภาพของสัตว์อื่นๆ และคำว่าสัตว์ในภาษาอังกฤษต่อเด็กๆ ได้แก่: cat (แมว), bird (ราชสัตว์), fish (ปลา), turtle (หนุน)
เด็กๆ ใช้สมองและมือเขียนคำว่าสัตว์และภาพของสัตว์ตรงกันข้ามกันในหนังสือเล่น
“ตอนนี้เราจะเล่นเกมละ” ผู้ดูแลห้องสมุดประกาศ “ผมจะพูดชื่อสัตว์ คุณจะต้องหาภาพที่เป็นตัวแทนของมัน”
เด็กๆ ฟังดูอย่างสนุกสนาน ผู้ดูแลห้องสมุดเริ่มพูดชื่อสัตว์ “‘cat’! ‘turtle’! ‘hen’!”
เด็กๆ หาภาพอย่างรวดเร็วและแสดงหนาวเท้าว่าพวกเขาได้หาแนวทางที่ถูกต้อง
หลังจากเกมส์สิ้นสุดลง ผู้ดูแลห้องสมุดนำเด็กๆ กลับไปที่การฝึกซ้อมคำว่าสัตว์ที่เรียนวันนี้ และให้ความเตือนให้เด็กๆ แชร์ความรู้ใหม่ของพวกเขากับครอบครัวของพวกเขาที่บ้าน
ในช่วงบ่ายที่ห้องสมุดนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแค่เรียนคำว่าสัตว์ใหม่ในภาษาอังกฤษ แต่ยังได้ประสบความสุขและตอบแท้กับการเรียนการสอน ที่ที่หน้าของพวกเขาแสดงออกถึงความยินดีและความสนุกสนาน
ขอให้ตรวจสอบโดยเองเพื่อแน่ใจว่าไม่มีจีนและนี่คือการแปลของคุณ:”ผลประโยชน์และการเติบโตของแมวเลี้ยง”
ในที่สุด แมวเล็กก็เสร็จสิ้นการเรียนภาษาอังกฤษทั้งหมดและรู้สึกเป็นอิสระและมีความพึงพอใจมาก เจ้าหน้าที่ห้องสมุดก็ทำการเตือนเกล่าวยกล่าวเกี่ยวกับความพยายามของมัน และรางวัลมันด้วยหนังสือเรื่องราวสัตว์ที่มีเนื้อหาเล่าเรื่องด้วยภาษาอังกฤษ
แมวเล็กเริ่มที่จะพยายามใช้คำศัพท์และประโยคที่เรียนรู้มากับสัตว์ในหนังสือเรื่องราว มันรู้สึกตื่นเต้นเมื่อพบว่าเรื่องราวสัตว์นี้ไม่เพียงแค่มีความน่าสนใจ แต่ยังช่วยให้มันฝึกฝนและควบคุมความรู้ที่เรียนรู้ได้ด้วย ในทุกครั้งที่แมวเล็กต้องการคำศัพท์หรือประโยคที่ไม่รู้ มันจะกลับไปห้องสมุดเพื่อขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ และเจ้าหน้าที่ก็ยังทำการช่วยเหลือมันอย่างมีความเป็นใจ
พอเวลาผ่านไป ภาษาอังกฤษของแมวเล็กได้พัฒนาขึ้นอย่างมาก มันไม่เพียงแค่สามารถเข้าใจเนื้อหาของเรื่องราว แต่ยังสามารถพูดภาษาอังกฤษในการสนทนาเรียบง่ายกับมนุษย์และสัตว์ด้วย ครอบครัวและเพื่อนของแมวเล็กก็รู้สึกดีเกี่ยวกับความก้าวหน้าของมัน และให้ความสนับสนุนให้มันยังคงเรียนต่อไป
ในที่สุด แมวเล็กตัดสินใจที่จะแบ่งสรรความรู้ที่ได้รับกับสัตว์เพื่อนของมัน และร่วมกันตั้งกลุ่มเรียนภาษาอังกฤษ พวกมันหาสถานที่ที่สงบในป่าและเรียนภาษาอังกฤษกันทุกวัน ยกย่องกันและก้าวหน้าร่วมกัน การที่แมวเล็กเรียนภาษาอังกฤษนี้ไม่เพียงแค่ทำให้มันเองได้ผลประโยชน์ แต่ยังมีความสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษให้กับสัตว์ทั้งหมดในป่าด้วย