ผู้อ่านเข้าสู่โลกที่มีฝันแฝนและความฝันประหลาดใจบทความนี้จะนำนักอ่านไปสำรวจโลกที่มีความฝันและความประหลาดใจ ตรวจสอบความลึกลับของจักรวาล สนุกสนานกับความงามของธรรมชาติ และประสบกับชีวิตที่มีหลากหลายมากมาย。ผ่านการอ่าน พวกเราจะร่วมกันเดินทางทางความรู้ ได้รับความยินดีและการเติบโตที่ไม่จำกัด
ร้านหนังสือเปิดแล้ว
เด็กเล็กคนนั้นสวมกางเกงสีน้ำเงิน มีตาเข้มข้น และยืนบนสานที่ข้างหลวงปลายสะพาน ดูเห็นกลุ่มปลาลายวานว่ายน้ำตามแม่น้ำที่สะอาดมาก และคิดว่าน้ำใสสมอ ดอกไม้ตายติดกับลำต้นต้นไม้ในแม่น้ำ และสัตว์น้ำที่สะอาดกำลังว่ายน้ำอย่างสบายใจ อากาศเป็นแสงแดดและลมเรียบร้อย
“เด็กจ้า มามาเอย มาดูนี่” เสียงของแม่มายังหนึ่ง ทำให้เด็กเล็กหวานใจกลับมาดูแม่
“มารดาหน้าน้ำเดียวกับเดิมนะ น่ารักเหมือนเดิมนะ” เด็กเล็กยังไม่หยุดดูและยังคงทำให้แม่รู้สึกสุข
“ดูว่าปลาลายวานว่ายน้ำนี้มีขนาดใหญ่หรือเล็ก” แม่บอกแก่เด็ก
“เล็กมากเจ้า ดูเหมือนปลาสีเหลืองนี้” แล้วเด็กจึงยกมือไปทายปลาสีเหลืองที่วานว่ายน้ำ
“มีเลย มีเลย นี้เป็นปลาสีเหลืองนั้น” แม่ยกมือเรียกเด็กเอามือมาเอาปลาลายเอาไว้
“เจ้าได้นะ แล้วมารดาไปหาน้ำปลาอยู่ไหนเจ้า” แม่บอกเด็ก
“นี่เจ้าหาย มากับมารดาไปหาน้ำปลาด้วยเอย” แล้วเด็กก็เดินมาทำตามแม่ไปหาน้ำปลาตามสานที่ข้างหลวงปลายสะพาน
สานที่ข้างหลวงปลายสะพานมีบ่อน้ำปลาเล็กและน้ำในบ่อนี้เป็นแสงสว่างมาก และปลาลายกำลังวานว่ายน้ำอย่างสบายใจ
“มารดา นี่น้ำปลามากเจ้า” แล้วเด็กก็ลงมือไปทายปลาลายวานว่ายน้ำ
“มีเลย มีเลย แล้วมามารดาดูด้วยเอย” แม่ยกมือเรียกเด็กเอามือมาเอาปลาลายเอาไว้
“ด
，！。，。
เกมการจับคู่คำศัพท์ภาษาอังกฤษกับภาพของอาหารที่เด็กชอบ
ภาพ 1: ภาพของหมวกขนมแห้ง– คำศัพท์: Bread
ภาพ 2: ภาพของซอยซี่– คำศัพท์: Pizza
ภาพ three: ภาพของขนมแห้ง– คำศัพท์: Cake
ภาพ four: ภาพของขนมแบร์รี– คำศัพท์: Berry
ภาพ 5: ภาพของขนมช็อกโกแลต– คำศัพท์: Chocolate
ภาพ 6: ภาพของขนมอมและแป้ง– คำศัพท์: candy
ภาพ 7: ภาพของขนมเนยแกะ– คำศัพท์: Cheese
ภาพ eight: ภาพของขนมโค๊กี้– คำศัพท์: Cookie
ภาพ nine: ภาพของขนมโค๊กี้– คำศัพท์: Cookie
ภาพ 10: ภาพของขนมอมและแป้ง– คำศัพท์: sweet
ให้เด็กจับคู่ภาพกับคำศัพท์ที่เขา/เธอรู้
ข้าพเจ้ารอชมโดยนั่นที่จะเข้าไปดูหนังสือต่างๆ แล้ว!
ภาพ 1: หน้าต่างร้านหนังสือปิดเด็ก 1: “เธอเห็นไหม! หน้าต่างร้านหนังสือปิดแล้ว! ขอตัวไปได้เมื่อไหร่ที่เราจะเข้าไป?”
ภาพ 2: หน้าต่างร้านหนังสือเปิดเด็ก 2: “เปิดแล้ว! ฉันอยากเห็นหนังสือทั้งหมดอย่างยิ่ง!”
ภาพ three: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กเข้ามาเด็ก 1: “สวัสดี! คุณมีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ไหม?”
ภาพ four: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือเจ้าหน้าที่: “แน่นอน! อนุญาตให้ฉันนำมาแสดงให้คุณเห็น นี่คือหนังสือเกี่ยวกับสัตว์นี้”
ภาพ 5: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือเด็ก 2: “เจิดของ! ดูภาพดังนี้! มันสีเป็นทาง!”
ภาพ 6: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามเจ้าหน้าที่เด็ก 1: “คุณอนุญาตให้เราอ่านหนังสือนี้ได้ไหม?”
ภาพ 7: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเจ้าหน้าที่ให้หนังสือเด็กเจ้าหน้าที่: “แน่นอน! นั่งลงมาและอ่านเรื่องได้. คุณต้องการอะไรอื่นไหม?”
ภาพ 8: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามเจ้าหน้าที่ถึงราคาหนังสือเด็ก 2: “ราคาหนังสือนี้เท่าไหร่?”
ภาพ nine: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเจ้าหน้าที่ตอบคำถามเจ้าหน้าที่: “ราคาเพียง $five คุณอยากซื้อไหม?”
ภาพ 10: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กตัดสินใจซื้อหนังสือเด็ก 1: “ใช่แล้ว! ฉันจะซื้อมัน”
ภาพ eleven: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเจ้าหน้าที่แจกหนังสือเด็กเจ้าหน้าที่: “ดีเลย! นี่คือหนังสือของคุณ ดูเหมือนจะสนุกมาก”
ภาพ 12: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กออกจากร้านเด็ก 2: “ขอบคุณ! ฉันสนุกมาก!”
ภาพ thirteen: หน้าต่างร้านหนังสือปิดเจ้าหน้าที่: “จบเรื่องแล้ว ครับค่ะ! สนุกกับหนังสือของคุณมากมาย”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด แสดงด้วยแสงและเสียงที่เรียงร้อย ดูเหมือนโลกของการเลือกที่เปิดโอกาสได้ทันที ในกลางร้าน หนังสือต่างๆ จัดเรียงอย่างมีลำดับ ของกึ่งใบ ของตัวอักษร และของภาพเขียน ทุกอย่างดูเหมือนจะมีเรื่องราวของตนเอง และกำลังรอคอยเรียกเรียนเด็กและเยาวชนที่เข้ามา หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กเดินเข้ามาด้วยความตื่นเต้นและความอยากได้รับการตอบสนองด้วยหนังสือและการช่วยเหลืออย่างอ่อนโยนจากเจ้าของร้าน หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถเลือกหนังสือที่ตนชื่นชอบได้ หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถอ่านหนังสือได้ทันที หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมีโอกาสที่จะได้รับความช่วยเหลือในการค้นหาหนังสือที่ตนต้องการ หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถมองเห็นหนังสือต่างๆ ที่มีรูปภาพและเนื้อหาที่มีความสนใจ หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถแนะนำหนังสือที่ตนชื่นชอบให้เพื่อนๆ หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถมีโอกาสที่จะรู้จักเรื่องราวของหนังสือและเรียนรู้ต่อไป หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถมีโอกาสที่จะได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าของร้านในการเลือกหนังสือที่เหมาะสม หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถมีโอกาสที่จะเรียนรู้และเพิ่มความรู้ทางทางของหนังสือ หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กสามารถมีโอกาสที่จะรู้จักหนังสือและระบุเกี่ยวกับเรื่องราวของมัน
พร้อมแล้ว! จะเข้าไปสำรวจร้านหนังสือเลย!
ดูเหมือนว่าหน้าต่างเปิดออกกว้าง! เราสามารถเห็นหนังสือจำนวนมากบนชั้นเสื้อผ้านี้ คุณอยากหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ไหม?
“ใช่! ฉันรักสัตว์!”
“ฉันจะนำตัวเองไปดู หนังสือนี้ที่นี่มีรูปของสัตว์แต่ละสายพันธุ์. คุณคิดอะไรเกี่ยวกับมัน?”
“เหวด นี้มีงู! และนี้มีแกะหงู!”
“เราจะอ่านมันร่วมกัน คุณพบงูไหม?”
“ใช่ ตรงนี้!”
“งูกำลังทำอะไร?”
“เขากำลังหาเพื่อนของเขาในป่าซาบซึ้ง”
“เราจะค้นหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์อื่นๆ ไหม?”
“ยืนยัน!”
ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางผ่านร้านหนังสือ เด็กๆ ได้ค้นพบหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ทุกประเภทจากสัตว์เล็กๆ จนถึงสัตว์ใหญ่โต และอ่านเกี่ยวกับถิ่นที่อาศัย ระบบอาหาร และข้อมูลน่าสนใจของมัน. ประสบการณ์นี้ไม่เพียงแค่น่าสนุกแต่ยังเป็นการเรียนรู้ด้วย โดยที่พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับโลกของสัตว์ด้วยภาษาอังกฤษด้วยเช่นกัน.
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กเข้ามาหน้าต่างร้านหนังสือเปิดและเด็กเข้ามา
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด
เด็ก 1: “ดูเห็นหรอ! หน้าต่างร้านหนังสือเปิดแล้ว! พวกเราสามารถเข้ามาได้แล้ว!”
เด็ก 2: “ใช่นะครับ! ฉันก็รู้สึกเด็ดเด่นที่จะเห็นหนังสือทั้งหมดนี้!”
ภาพเด็กเข้ามาในร้านหนังสือ
เด็ก 1: “สวัสดีครับ!ยินดีต้อนรับไปยังร้านหนังสือ! สามารถช่วยคุณหาอะไรไหม?”
เด็ก 2: “ใช่นะครับ!ฉันอยากหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์. คุณมีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์หรือไม่?”
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือ
เด็ก 1: “ตามแนะนำครับ! นี่คือหนังสือเกี่ยวกับสัตว์. ดูหน้าต่างหนังสือนี้มีรูปและเรื่องราวอยู่ทั่วไป!”
เด็ก 2: “เรียนอะ! สัตว์ที่มีสีงามนี้ที่น่ารัก!”
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กนั่งอย่างสง่ากับหนังสือ
เด็ก 2: “สามารถอ่านนี่ที่นี่ได้ไหม?”
เด็ก 1: “ตามแนะนำครับ!นั่งลงมาและสนุกกับหนังสือของคุณ. คุณต้องการอะไรอื่นไหม?”
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กยังมองหนังสือ
เด็ก 2: “ไม่นะครับ ฉันสนุกกับการอ่านมันมากเท่านั้น.”
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กนั่งอย่างสง่ากับหนังสือ
เด็ก 1: “น่าดีเลย! ถ้าคุณต้องการหนังสือเพิ่มเติม ให้บอกฉันเท่านั้น.”
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กยังมองหนังสือ
เด็ก 2: “ขอบคุณครับ! ฉันจะอ่านหนังสือนี้ต่อไป.”
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กเดินออกจากร้านหนังสือ
เด็ก 1: “สวัสดีครับ! เด็กๆ สนุกสบายที่ร้านหนังสือ!”
ภาพหน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กเดินออกจากร้านหนังสือ
เด็ก 2: “ขอบคุณครับ! มันเป็นการมาเยือนที่สนุก!”
สวัสดีครับ!ยินดีต้อนรับสู่หนังสือร้านของเรา คุณต้องการหาอะไรวันนี้ครับ?
หน้า 1: ร้านหนังสือเปิด– ภาพ: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด- คำพูด: “เร็วๆนี้! ร้านหนังสือเปิดทำการตลาดแล้วครับ ผมสามารถช่วยคุณหาหนังสือได้ไหม?”
หน้า 2: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือ– ภาพ: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือ- คำพูด: “ฉันกำลังมองหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ คุณมีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ไหม?”
หน้า three: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่ 1– ภาพ: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่ 1- คำพูด: “ผมจะมองหนังสือนี้ได้ที่นี่ไหม?”
หน้า four: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่ 1 ถึงราคาหนังสือ– ภาพ: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่ 1- คำพูด: “ราคาหนังสือนี้เท่าไหร่?”
หน้า five: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กตัดสินใจซื้อหนังสือ– ภาพ: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กตัดสินใจซื้อหนังสือ- คำพูด: “ฉันตัดสินใจซื้อหนังสือนี้ ผมจะจ่ายตอนนี้ได้ไหม?”
หน้า 6: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กออกจากร้าน– ภาพ: หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กออกจากร้าน- คำพูด: “ขอบคุณครับ! ฉันมีความสุขในร้านหนังสือมาก”
หน้า 7: หน้าต่างร้านหนังสือปิด– ภาพ: หน้าต่างร้านหนังสือปิด- คำพูด: “ร้านหนังสือปิดแล้วครับ มีความสุขในวันนี้”
ฉันอยากหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ คุณมีหนังสือใดบ้าง?
เด็ก: “ใช่แล้ว! ดูไหม มีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์นี้ มีภาพของสัตว์ทุกชนิดในในนั้น”
ลูกจ้าง: “น่ายอมรับ! คุณชื่นชอบสัตว์ใดมากที่สุด?”
เด็ก: “ฉันชื่นชอบหมาและแมว มีภาพของหมาและแมวหรือเปล่า?”
ลูกจ้าง: “แน่นอน! ขอเชิญดูนี่ มีหน้าแสดงภาพของหมา และนี่คือหน้าภาพของแมว คุณเห็นสัตว์ที่คุณชื่นชอบหรือไม่?”
เด็ก: “ใช่ ฉันเห็นหมองหนอนอรอนและแมวอ้วน ฉันจะได้อ่านหนังสือนี้ได้ไหม?”
ลูกจ้าง: “ตามใจคุณ! คุณสามารถอ่านมันตรงนี่ หรือช่วยไปอ่านที่พื้นที่อ่านหนังสือ คุณจำเป็นต้องใช้อะไรอื่นไหม?”
เด็ก: “ไม่ ขอบคุณ! ฉันคิดว่าหนังสือนี้คือที่ฉันต้องการ”
ลูกจ้าง: “ยินดี! รับประกอบด้วยหนังสือ และอย่าลืมนำมันกลับมาเมื่อคุณเสร็จแล้ว”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือ
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด
เด็ก: “เธอเห็นว่าหน้าต่างร้านหนังสือเปิดแล้ว! มีอะไรน่าสนุกบ้างน่ะ?”
หลังจากเด็กมองเห็นหน้าต่างร้านหนังสือเปิด พวกเขามองเห็นหลายชั้นหน้าหนังสือ
เด็ก: “ดูเหมือนว่ามีหน้าหนังสือมากมาย! อยากไปเรียกเลือกหนังสือไหนเลย?”
เด็กมองเห็นหน้าหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ หน้าหนังสือเกี่ยวกับดาวและดวงจันทร์ และหน้าหนังสือเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ
เด็ก: “มีหน้าหนังสือเกี่ยวกับสัตว์! อยากมองหน้าหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ไหนดี?”
เด็กเลือกหน้าหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ และมองเห็นภาพของสัตว์ต่างๆ บนหน้าหนังสือ
เด็ก: “ดูเหมือนว่ามีสัตว์ที่ดูดี! น่าจะมีเรื่องน่าสนุกบ้าง”
เด็กมองเห็นหน้าหนังสือเกี่ยวกับดาวและดวงจันทร์ และเริ่มคำนึงถึงเรื่องราวของดาว
เด็ก: “เรื่องราวดาวนั้นจะเป็นอะไร? อยากมองหน้าหนังสือเกี่ยวกับดาวไหนดี?”
เด็กเลือกหน้าหนังสือเกี่ยวกับดาวและดวงจันทร์ และมองเห็นภาพของดาวและดวงจันทร์
เด็ก: “ดาวดูเหมือนดวงตาที่มองเห็นทุกสิ่ง! ฝันนั้นจะมีดาวหรือไม่?”
เด็กมองเห็นหน้าหนังสือเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ และเริ่มคำนึงถึงการเรียนภาษา
เด็ก: “เรื่องราวภาษาอังกฤษนั้นจะเป็นอะไร? อยากมองหน้าหนังสือเกี่ยวกับภาษาอังกฤษไหนดี?”
เด็กเลือกหน้าหนังสือเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ และมองเห็นภาพของตัวอักษรและคำศัพท์
เด็ก: “ภาษาอังกฤษดูเหมือนจะมีเรื่องน่าสนุกบ้าง”
ขอบคุณครับ! ฉันจะแสดงให้คุณเห็นเลย ดูกันว่านี่คือหนังสือเกี่ยวกับสัตว์
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด
เด็ก: “ฉันอยากหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์. คุณมีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์หรือไม่?”
เจ้าหน้าที่ร้านหนังสือ: “ตอบตัวเองเลย! ขอขอบคุณที่มาหาเรา. แสดงให้เห็นนี่คือหนังสือเกี่ยวกับสัตว์. มันมีภาพสีสันเยี่ยมและข้อมูลน่าสนใจ!”
เด็ก: “เรื่องนี้มีมาก! ฉันรักมัน. ฉันจะอ่านมันที่นี่ได้ไหม?”
เจ้าหน้าที่ร้านหนังสือ: “ตามใจเธอ! นั่งลงมาและสนุกกับการอ่านเลย. ถ้าเธอจำเป็นต้องการช่วยเหลือ ให้ขอขอบคุณฉันก็ได้”
เด็ก: “ขอบคุณมาก!”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด
เจ้าหน้าที่ร้านหนังสือ: “คุณอยากดูหนังสืออื่นหรือไม่? หนังสือเรามีหนังสือเกี่ยวกับธรรมชาติ วิทยาศาสตร์ และหัวข้ออื่นๆ มากมาย”
เด็ก: “ใช่! โปรดให้ฉันดูหนังสือเกี่ยวกับทะเลและสัตว์ที่อาศัยอยู่ในทะเล”
เจ้าหน้าที่ร้านหนังสือ: “ใช่มากที่สุด! ตามไปด้วย ฉันจะนำเราไปยังส่วนหนังสือเกี่ยวกับทะเล”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด
เจ้าหน้าที่ร้านหนังสือ: “เราได้แล้ว. มองแห่งนี้ดู. หนังสือนี้ชื่อว่า ‘the ocean adventure’. มันพูดถึงปลาที่มีชีวิตและสัตว์ทะเลอื่นๆ”
เด็ก: “นี่เป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นมาก! ฉันไม่อาจรอได้ที่จะอ่านมัน. ฉันจะถือหนังสือนี้กับไปได้ไหม?”
เจ้าหน้าที่ร้านหนังสือ: “ตามใจเธอ! ใช่ไหม แต่ให้แน่ใจว่าจะนำกลับมาก่อนที่จะออกไป. สนุกกับช่วงเวลาที่คุณอ่าน!”
เฉยๆ มันมีสีสันมากเหมือนนั้น! ฉันรักมัน!
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ฉันคิดว่าหนังสือนี้เรื่องเกี่ยวกับสัตว์. คุณอยากอ่านมันกับฉันไหม?”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ใช่แล้ว! ขออ่านกับฉันด้วย แล้วชมรูปภาพนี้ พวกมันเป็นไปได้ที่จะดูดีมาก”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“หนังสือนี้เรื่องเกี่ยวกับสุนัข มันกำลังเล่นลูกบอล. ดูไหม มันกำลังวิ่งและตะโกน”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“วว สุนัขดูแสนมีความสุข! ฉันอยากมีสุนัขแบบนี้”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ไม่เป็นไปได้ อาจจะมีสุนัขในวันหนึ่ง ขออ่านต่อไป”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ต่อไปนี้ มีแมว. มันกำลังนอนบนเสื่อ. ดูไหม มันกำลังเห็บเสียง”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“แมวเห็บเสียงเหมือน ‘มิว’ คุณรู้ว่าจะเรียก ‘มิว’ ได้ไหม?”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ใช่ ‘มิว’. ฉันชอบแมว เพราะมันมีพรรณและนุ่มนวล”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ขออ่านต่อไป. มีรันได้ เห็นหนึ่งหลากเป็นรันได้”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ดูไหม รันได้นี้เป็นนักบิน. มันกำลังบินในท้องฟ้า”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ดูไหม รันได้นี้ดูแสนงาม. มันมีขนสีสัน. ฉันอยากจะบินเหมือนรันได้”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“อาจจะมีวันหนึ่งคุณจะเรียนรู้ว่าจะบิน. แต่สำหรับขณะนี้ ขออ่านต่อไป”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ต่อไปนี้ มีปลา. มันกำลังวิ่งในน้ำ. ดูไหม มันวิ่งเร็วมาก!”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ใช่ ปลาวิ่งด้วยความเร็วมาก. มันมีชีวิตอยู่ในทะเลและแม่น้ำ”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ขออ่านบรรทัดสุดท้าย. มีม้า. มันกำลังวิ่งในฟาลง”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ดูไหม ม้าดูแสนแข็งและเร็ว. ม้าถูกใช้สำหรับเดินทางและการแข่งม้า”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ขออ่านจบไป. ฉันหวังว่าคุณชอบหนังสือเกี่ยวกับสัตว์”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ใช่แล้ว! ขอบคุณที่อ่านกับฉัน”หน้าต่างร้านหนังสือเปิด“ไม่มีอะไรเรียก ฉันมีความสุขที่คุณชอบมัน. อาจจะอ่านหนังสืออื่นกับฉันในวันหนึ่ง”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่หนึ่ง
คนที่ 1: “แบบด้วย! ว่ามีสิ่งใดที่คุณต้องการหาได้วันนี้?”
คนที่ 2: “ได้เจอเลย! ฉันต้องการหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ คุณมีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์หรือ?”
คนที่ 1: “ต้องการมากที่สุด! อภิษฐานดูนี้. แล้ว นี่คือหนังสือเกี่ยวกับสัตว์.”
คนที่ 2: “เรียลๆ มันมีสีสันมากมาย! ฉันรักมันมาก.”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือ
คนที่ 2: “ฉันจะได้มองอ่านมันตรงนี้ได้ไหม?”
คนที่ 1: “ต้องการเลย! นั่งลงมาและเราจะอ่านกันเด็ดขาด คุณต้องการดูหนังสืออะไรอื่นหรือ?”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสืออื่น
คนที่ 2: “ฉันยังต้องการหาหนังสือเกี่ยวกับอวกาศด้วย. คุณมีหนังสือเกี่ยวกับอวกาศหรือ?”
คนที่ 1: “ใช่ดีเลย. โปรดเดินตามฉัน.”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กเข้าไปหาหนังสือเกี่ยวกับอวกาศ
คนที่ 2: “นี่น่าตื่นเต้นมาก! ฉันไม่ทนที่จะอ่านมันได้.”
คนที่ 1: “ที่ดีที่สุด! ขอให้คุณสนุกสนานในการตะละหาหนังสือที่ร้านของเรา.”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กออกจากร้าน
คนที่ 2: “ขอบคุณ! ฉันสนุกมากที่ได้มาหาหนังสือ.”
คนที่ 1: “ไม่มีอะไรเลย! มากายตามประสงค์ของคุณเพื่ออ่านหนังสือมากขึ้น.”
สามารถอ่านมันที่นี่ได้หรือไม่?
“คนที่ 1 บอกกับเด็กที่ต้องการอ่านหนังสือว่า “อ่านมันที่นี่?”เด็กที่ 2 ทำให้สบายตามหนังสือที่คนที่ 1 ชี้และบอก “ใช่แล้ว! นี่นี่เป็นที่ที่คุณสามารถอ่านมันได้”
คนที่ 1 ยืนยันว่า “มันเป็นหนังสือที่มีเรื่องเกี่ยวกับสัตว์. มองดูภาพที่มีสีสันนี้น่างดงเงือก. มันมีสนุกอ่านมาก”
เด็กที่ 2 ยกหนังสือขึ้นมาและอ่านออกเสียง “มองเห็นนี้คืองู. และนี้คือหมากงู. มันมีขนาดใหญ่และแข็งแกร่ง”
คนที่ 1 อธิบายว่า “ใช่แล้ว. งูเป็นราชันย์ของป่า. มันมีหน้าตามันที่ทำให้มันดูยั่งแย่งยิ่งมาก”
เด็กที่ 2 บอกว่า “ฉันชอบหนังสือนี้. มันมีความสนใจมาก”
คนที่ 1 ยินยอมว่า “ฉันยินดีที่คุณชอบมัน. คุณอยากอ่านหนังสืออื่นหรือไม่?”
เด็กที่ 2 ตะยัคว่า “ใช่แล้ว! ฉันอยากอ่านหนังสือเกี่ยวกับสัตว์มาก”
คนที่ 1 ดึงออกหนังสืออื่นมาจากชั้นหนังสือและบอก “นี่คือหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ปีก. มองดูสีของหางหงส์ที่มีสีสัน”
เด็กที่ 2 อ่านออกเสียง “หงส์! หงส์! หางของมันงดงามมาก”
คนที่ 1 ยืนยันว่า “ใช่แล้ว. หงส์เป็นสัตว์ที่มีความงดงาม. คุณอยากอ่านมันด้วยตัวเองหรือไม่?”
เด็กที่ 2 ยกหนังสือขึ้นมาและอ่านออกเสียง “ฉันสามารถอ่านมันด้วยตัวเองได้. มองเห็นนี้คือหงส์. มันสามารถพูดได้”
คนที่ 1 ยินยอมว่า “น่าเชื่อถือมาก! การอ่านเป็นทักษะที่ดี”
เด็กที่ 2 อ่านต่อไปจนจบหนังสือและบอก “ฉันชอบการอ่าน. มันมีสนุกที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์”
คนที่ 1 บอกว่า “ฉันมีความดีใจที่ได้ยินนี้. การอ่านเป็นวิธีที่ดีที่จะเรียนรู้และมีสนุกในเวลาเดียวกัน”
もちろんです。ってしんでんでください。にかごはありますか？
คนที่ 1: “ใช่แล้ว ขอให้ฉันหนังสือใหม่เกี่ยวกับสัตว์ได้ไหม?”
คนที่ 2: “แน่นอนแล้ว! ขออนุญาตให้ฉันนำคุณไปดูหน้าหนังสือเกี่ยวกับสัตว์นี้. กลับมาดูนี้เอง มีหนังสือที่มีภาพสวยงามและเรื่องราวน่าสนุกเอย”
คนที่ 1: “เห็นเลย! หนังสือนี้มีสุนัขบนหุ้มปก. ฉันรักสุนัขอยู่แล้ว ฉันจะอ่านหนังสือนี้ได้ไหม?”
คนที่ 2: “ตามใจคุณจะได้! คุณอ่านนี่ได้ที่นี่. แต่หากคุณต้องการหนังสืออื่น ให้บอกฉันเสียก่อน”
คนที่ 1: “ขอบคุณมาก! ฉันคิดว่าหนังสือนี้ดีมาก ฉันคิดจะอ่านมันเดี๋ยวนี้”
คนที่ 2: “ที่ดีมาก. สนุกกับเวลาของคุณกับหนังสือนี้. หากคุณจำเป็นต้องการช่วยเหลือหรือต้องการหนังสืออื่น ฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วยคุณ”
คนที่ 1: “ขอบคุณมาก! ฉันรู้สึกดีที่มีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ที่ฉันชอบ”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่หนึ่งถึงราคาหนังสือ
“สามารถอ่านมันตรงนี้ได้ไหม?”
คนที่ 1: “ตามใจของเรา! นั่งลงมาและสนุกอ่านได้เลย คุณต้องการอะไรเพิ่มเติมหรือไม่?”
คนที่ 2: “ใช่นะ กรุณาให้ฉันปากกาและกระดาษเล็กเพื่อเขียนบทที่ฉันชอบได้ไหม?”
คนที่ 1: “แน่นอน! ให้แล้ว สนุกอ่านหนังสือใหม่ของคุณ!”
How much is this book? -> ราคาหนังสือนี้เท่าไหร่?
ชาย 1:ใช่แล้ว!หนังสือเกี่ยวกับสัตว์นี้มีสีที่สวยงามและน่าสนุกมาก. ก่อนที่จะพูดถึงราคา คุณอยากดูภาพภายในหนังสือไหม?
ชาย 2: ใช่แล้ว! ฉันชอบดูภาพสัตว์มาก
ชาย 1: ดีมาก! ขอเปิดหนังสือให้คุณดู แล้ว ดูภาพของหมาป่านี้ไหม. ไม่ได้งดงามไหม?
ชาย 2: วว มันใหญ่และแข็งแกร่งมาก. ฉันคิดว่ามันกินอะไร?
ชาย 1: นี่คือคำถามที่ดี. ขอเปิดหน้าต่อไป มันพูดถึงอะไรที่หมาป่ากิน.
ชาย 2: อ่อยแล้ว หมาป่ากินเนื้อ. ฉันชอบเนื้อด้วย!
ชาย 1: ใช่แล้ว เนื้อเย็ดดีมาก. และเกี่ยวกับราคาของหนังสือนี้ คุณคิดว่าควรเป็นเท่าไหร่?
ชาย 2: ฉันไม่ทราบ. ราคาเท่าไหร่?
ชาย 1: หนังสือนี้มีราคา 5 ดอลลาร์. คุณอยากซื้อหนังสือนี้ไหม?
ชาย 2: ใช่แล้ว! ฉันอยากมีหนังสือนี้มาก
ชาย 1: ดีมาก! ขอเสนอให้คุณ ชมเรียบร้อยด้วยหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ของคุณ
ชาย 2: ขอบคุณมาก! ฉันไม่อยากอ่านมากเกินไป!
ชาย 1: เป็นตัวแทน! สนุกกับหนังสือของคุณมาก!
เพียงเงิน 5 บาทเท่านั้น คุณอยากซื้อมันไหม?
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่ 1 ถึงราคาหนังสือ
คนที่ 1: “ใช่แล้ว หนังสือนี้มีมากมายงดี แต่ราคาเท่าไหร่ครับ?”
คนที่ 2: “มีราคาเพียง five บาทเท่านั้น คุณอยากซื้อมันไหม?”
คนที่ 1: “เฉยๆ ไม่แพงเลยนะ ฉันคิดจะเลือกมันไป”
คนที่ 2: “ดีเลย! ขอเสนอมันให้คุณ และรับประทานหนังสือของคุณ”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่ 2 ถึงราคาหนังสืออื่น
คนที่ 1: “แล้วหนังสือนี้เธอ มีเรื่องเกี่ยวกับสัตว์”
คนที่ 2: “หนังสือนี้มีราคา 7 บาท คุณอยากดูมันไหม?”
คนที่ 1: “ใช่ ฉันอยากดูหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ทั้งหมด”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือ
คนที่ 1: “หนังสือเหล่านี้มีความสนใจมาก มีรูปและเรื่องราวมากมาย”
คนที่ 2: “ใช่นั้นเอง ฉันชอบหนังสือที่มีสัตว์อยู่ด้วย”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กถามคนที่ 1 ถึงราคาหนังสืออื่น
คนที่ 1: “แล้วหนังสือนี้เธอ มีเรื่องเกี่ยวกับทะเล”
คนที่ 2: “หนังสือนี้มีราคา 8 บาท คุณอยากอ่านมันไหม?”
คนที่ 1: “ใช่ ฉันอยากอ่านมันเพราะมันดูดี”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสือ
คนที่ 1: “ทะเลมันใหญ่และงดงามมาก ฉันอยากไปเยือนมันวันหนึ่ง”
คนที่ 2: “คุณสามารถไปได้ อาจจะพร้อมกับครอบครัวของคุณด้วย พวกเขามีหนังสือเกี่ยวกับการท่องเที่ยวด้วย”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสืออื่น
คนที่ 1: “ฉันคิดจะซื้อหนังสือทั้งหมดนี้ มันมีความเรียนรู้และมีความสนใจมาก”
คนที่ 2: “นี่คืออิdea ที่ดี การอ่านหนังสือเป็นวิธีที่ดีที่ทำให้เรียนรู้และสำรวจโลก”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กมองหน้าหนังสืออื่น
คนที่ 1: “ขอบคุณที่ช่วยฉันหาหนังสือนี้ ฉันมีความดีใจที่มาที่ร้านหนังสือวันนี้”
คนที่ 2: “ไม่มีอะไร ฉันมีความดีใจที่คุณหาและชอบหนังสือ รับประทานอ่านด้วย”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กตัดสินใจซื้อหนังสือ
หนร้านหนังสือเปิด และเด็กตัดสินใจซื้อหนังสือ
หลังจากเด็กมองหน้าหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ พวกเขาตัดสินใจซื้อหนังสือและถามคนที่ 1 ถึงราคา:
คนที่ 1: “มีราคาเพียง five บาทเท่านั้น คุณอยากซื้อมันไหม?”
เด็ก: “ใช่นะ ขอบคุณ! ฉันอยากซื้อหนังสือนี้!”
คนที่ 1: “ดีเหมือนกัน! ให้แจกมันไปให้คุณเลย ชมด้วยเอย!”
หลังจากนั้น เด็กก็เริ่มอ่านหนังสือและยินยอมกับการซื้อหนังสือ:
เด็ก: “ขอบคุณ! หนังสือนี้เป็นอย่างที่ดีมาก!”
คนที่ 1: “ยินดีที่คุณชอบมัน!”
ภายในร้านหนังสือเรียบร้อย และเด็กก็เริ่มอ่านหนังสือทันที:
เด็ก: “มองดูภาพของสัตว์นี้ไหม มันงามมาก!”
คนที่ 1: “ใช่นะ สัตว์มีอันทรงพลังมากไหม?”
เด็ก: “ใช่นะ! ฉันรักสัตว์!”
การซื้อหนังสือสำเร็จแล้ว และเด็กก็ได้หนังสือที่พวกเขาชอบ:
คนที่ 1: “ดีมาก! คุณสามารถพาหนังสือไปทำตัวเองได้แล้ว”
เด็ก: “ขอบคุณ! ฉันไม่อยากจะอ่านมันมากเกินไป!”
ใช่แล้ว ฉันจะซื้อมันครับ
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กเข้าร้าน
คนที่ 1: “ใช่แล้ว! ฉันจะซื้อมัน”
คนที่ 2: “เลือกได้ดีเลย! ขอเสร็จแล้ว รับมาเอาไว้ และดีดวานหนังสือเสร็จแล้ว”
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กออกจากร้าน
คนที่ 2: “ขอบคุณมากๆ! ฉันมีความดีใจที่มีหนังสือมาอ่าน”
คนที่ 1: “ไม่มีอะไร มีสวยงามในวันนี้ด้วยหนังสือของคุณ”
ดีเด่น! ให้พึ่งพาหนังสือของคุณแล้ว!
“สนุกกับหนังสือครับ!”
หลังจากนั้น หนุ่มชายยิ้มและตอบกลับว่า “ขอบคุณ!” และเขาเริ่มอ่านหนังสือโดยตันที ด้วยความตื่นเต้นสนุกสนาน “มองภาพของหนูนี้มา” เขาบอกกับเพื่อนของเขาที่อยู่กับเขาในร้านหนังสือ. “มันเหมือนจริงๆ นัก!”
คนที่ 1 ดูเห็นและยิ้มว่า “ใช่นะ มันเลินแล้ว! คุณชอบเรื่องนี้ไหม?” ซึ่งก็เป็นคำถามที่หนุ่มชายที่ได้หนังสือตอบกลับว่า “ใช่นะ ฉันรักมัน!” และเขาก็เริ่มอ่านหนังสืออีกครั้ง โดยร้องขับเริ่มต้นของตัวเอง.
คนที่ 1 ดูเห็นและบอกว่า “คุณเป็นผู้อ่านที่ดี! คุณอยากอ่านหนังสืออื่นไหม?” และหนุ่มชายก็เริ่มที่จะคิดว่าเขาอาจจะชอบหนังสืออื่นหรือไม่. “ฉันคิดว่าฉันอยากอ่านเกี่ยวกับทะเล,” เขาตอบกลับ. “คุณมีหนังสือเกี่ยวกับทะเลหรือไม่?”
คนที่ 1 ยืนยันว่า “ใช่นะ มีหนังสือทะเลมากมาย ขอให้ฉันช่วยคุณดู.” และเขาก็กลับไปหาหนังสือที่เกี่ยวกับทะเลและสัตว์น้ำให้หนุ่มชายดู. ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ทำให้หนุ่มชายยิ้มและร้องขับว่า “นี่เลินเลย!” และเขาก็เริ่มอ่านหนังสือใหม่ๆ อีกครั้ง.
หลังจากนั้น คนที่ 1 ก็เอาหนังสือที่หนุ่มชายอ่านแล้วและบอกว่า “ขอให้สนุกกับหนังสือครับ. ถ้าคุณจำเป็นต้องการช่วยเหลือ ให้บอกฉัน.” และหนุ่มชายก็กลับกล่าวขอบคุณด้วยความดูแลและความช่วยเหลือที่ทำให้เขาสนุกกับการอ่านหนังสือ. และด้วยทั้งสิ้น คนที่ 1 ก็ปิดร้านหนังสือและเริ่มที่จะรอลูกเลี้ยงของตนกลับมา.
หน้าต่างร้านหนังสือเปิด และเด็กออกจากร้าน，
ขอให้ตรวจสอบข้อความดังกล่าว แต่ไม่ต้องมีภาษาจีนในความหมายขอให้ตรวจสอบข้อความดังกล่าว แต่ไม่ต้องมีภาษาจีน
จบแล้วครับ บุตรๆ! มีวันดีด้วยหนังสือของคุณ!
ห้องสมุดเปิดแล้ว! จงเดินเข้าไปภายในและตามล่าหนังสือเสียกับ。
ขอบคุณ! ฉันสนุกมาก!
ในบ่ายที่มีแสงอาทิตย์แสงสว่าง บ้านของเด็กมีมากกว่าความระมัดระวัง。เด็กมีนั่งอยู่บนเสาะที่ตามมีผ้าปูแบบครูเสาะสัตว์เลี้ยง ชมอากาศภายนอกที่มีท้องฟ้าสว่างและแอบกลมกลอง. อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเด็กมีจะจับตามองเห็นในมุมของห้องที่มีหลุมสัตว์เลี้ยง หมาสาวอันทิ่มใจนั้นหลับสบายอยู่บนเสาะของหลุมสัตว์เลี้ยง. เด็กมียิ้มและช้ายตายังหลุมสัตว์เลี้ยงไปเล็กน้อยเพื่อที่จะดีดหมาสาวตะโกนว่า “มาว่ายาว ปาวะวาง ตั้งของฉันทำอะไร?”
หมาสาวเหนื่อยยากลึงแล้วเริ่มโต้ตอบออกมาอย่างช้ายๆ มันเรียกกันแล้วอยู่หลับอยู่ที่หลุมสัตว์เลี้ยงอีกครั้ง.
เด็กมีเห็นและยิ้มออกมา. เขาใส่ผ้าครีบขนบางกลุ่มอันหนุ่มๆ มากาบหมาสาว จากนั้นก็กลับที่เก้าอี้หลังที่มีเสาะนั่งอยู่ดังกล่าว และถือหนังสืออ่าน.
หมาสาวชมเด็กมีแล้วเห็นเหมือนจะอยู่ในอนาคตบางอย่าง หลังจากนั้นเริ่มเดินออกมาเข้ามาอยู่ที่เด็กมีด้านข้าง โดยใช้ขาของมันเคาะขาทางขาเด็กมีเล็กน้อย.
“มาว่ายาว คุณอ่านหนังสืออะไร?” หมาสาววิจารณ์ว่า.
เด็กมีคอยตะโกนกลับไปว่า “ฉันกำลังเรียนภาษาอังกฤษ ฉันอยากเรียนร่วมกับเธอด้วย.”
หมาสาวฟูฟูตายใจเห็นว่านั้น มันปีนขึ้นมาอยู่บนเสาะด้วยเด็กมีและนั่งข้างกัน. เด็กมีเริ่มนำให้หมาสาวเห็นภาษาอังกฤษบนหนังสือ และมอบคำบรรยายในทางภาษาอังกฤษโดยเรียกด้วยเสียงแบบที่เรียบง่าย.
“Cat, แมว. Mat, ผ้าปู. drowsing, หลับ.” เด็กมีหน้าตายกลิ้งค้างแล้วชี้ให้หมาสาวเห็นคำในหนังสือ แล้วกล่าวด้วยเสียงอังกฤษ.
หมาสาวสนใจที่จะได้ยินเสียงที่ราวกับนี้ โดยมันจะออกเสียง “มาว่ายาว” ขณะที่มันยอมรับคำสอนของเด็กมี.
เด็กมียังคงให้การอธิบายเกี่ยวกับคำภาษาอังกฤษต่อหมาสาว เรียกเมื่อมีคำที่มันต้องการฟัง.
“solar, อาทิตย์. Blue, สีน้ำเงิน. Cloud, กลุ่มเมฆ.” เด็กมีชี้ให้หมาสาวเห็นคำในหนังสือและเอาคำที่มีทางอธิบายให้มันรู้ถึงสภาพแวดล้อมที่มีท้องฟ้าสีสว่างและกลมกลอง.
หมาสาวดูออกมาอย่างหน้าตาใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ โดยดูเหมือนที่มันถูกดึงดูดด้วยภาพท้องฟ้าที่มีสีสว่างและแอบกลมกลอง. มันหันหลังมาชมเด็กมี และดูเหมือนจะมีความหวางหวั่นและเข้มข้นด้วยความกระตือรือร้น.
“เรียนไปด้านนอกเธอว่า, ดูอาทิตย์และท้องฟ้าสีสว่าง.” เด็กมีบอกให้หมาสาวกลับตัวและจับมือกันออกมามาก่อน.
หมาสาวเรียกตะโกนเพลิงและมีความยินดีมาก เข้ามาเลี้ยงกันกับเด็กมี. พวกเขากลับไปกันอยู่ที่ที่อยู่และสนเกี่ยวกันด้วยเพลิงและอากาศแห่งเมืองที่สะอายและสดชื้น.
สถานการณ์ที่เรียบง่ายนี้ได้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่ดีกับหมาสาวของเด็กมี และยังแสดงถึงความสนุกสนานของการเรียนภาษาอังกฤษด้วย. ในบ้านครอบครัวที่มีอากาศร่มเรียบดังนี้ การเรียนภาษาอังกฤษไม่ใช่งานกระทำที่หนักงัน แต่เป็นประสบการณ์สนุกสนานในชีวิตประจำวัน.