ในโลกที่มีความมหาศาลและการค้นคว้าที่ลึกลงมาแห่งนี้ รอบตัวเรามีการมีอยู่ของหลากหลายสัตว์ พวกเขามีชีวิตอยู่ในป่าธง หญ้าและทะเล และแม้แต่ในเมือง พวกเขาอยู่ร่วมกับเราทำให้โลกนี้มีความงามและหลากหลาย วันนี้ ทิ้งทุกอย่าง ขอให้เราเดินทางเข้าสู่ดินแดนสัตว์นี้ด้วยภาษาอังกฤษ และเรียนรู้เรื่องความเป็นอยู่และพฤติกรรมของพวกมัน ขอให้เราเปิดตัวการเดินทางที่น่าตื่นเต้นเกี่ยวกับสัตว์นี้!
การเดินทางไปตรวจสอบสิ่งแวดล้อมโลกที่มีความศรรพย์สวย
เดิมแก่นั้น มีเด็กเล็กชื่อ Timmy ที่ชื่นชอบการเดินทางไปเยี่ยมสำรวจ. ในเช้าวันที่มีแดดปรากฏ อุดมได้ตัดสินใจที่จะออกท่องเที่ยวไปยังป่าที่อยู่ใกล้เคียง. ขณะที่เขาเดินผ่านต้นไม้ อุดมพบสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ในป่า. อุดมต้องการทราบมากขึ้นเกี่ยวกับสัตว์เหล่านั้นและเริ่มหารือกับเพื่อนของเขาที่กำลังเดินทางผ่านป่าด้วย คือ Lily.
“ดูไหม Lily! มีกุ้งกินน้ำตามต้นไม้นี้!” อุดมตะโกน
“ใช่นั้นกุ้งกินน้ำ” Lily ตอบ “เป็นสัตว์เล็ก หนาแน่น มีหางหนาแน่น มันกินกล้วยและซาลา.”
อุดมและ Lily ก็เดินทางต่อ และพบสัตว์ที่มีชีวิตอยู่เกี่ยวกับเหล่านั้น. พวกเขาได้ฟังรายละเอียดเกี่ยวกับต่างระหว่างกุ้ง และหมาป่า และว่าแกะป่ามีชีวิตอยู่ในป่า.
ขณะที่พวกเขาเดินไป พวกเขาสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม. ต้นไม้สูงสีเขียว หนาแน่น หน้าไม้เต้นตะลุ้งกับลม. พวกเขาได้ยินเสียงร้องของนกและเสียงเรียนร้องของกิ่งไม้ซี่งเลื่อนลงมาเหนือรอยเท้าของพวกเขา.
“ดูไหม Lily! มีปะเหลง!” อุดมบอก ที่ทำนองตัวมันหน้าตาไปยังสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีหางแบน.
“นั่นคือปะเหลง” Lily บอก “มันสร้างเขื่อนบนแม่น้ำเพื่อทำทะเลสาบเพื่อบ้านของมัน. มันเป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก.”
ขณะที่พวกเขาเดินทางต่อ พวกเขาพบแม่น้ำหนึ่ง. อุดมและ Lily ซุ่มตัวเอารองเท้าออกมาและว่ายผ่านน้ำที่เย็นเหมาะสม.
“ดูไหม! มีปลา!” อุดมบอก ที่ทำนองตัวมันหน้าตาไปยังปลาที่ว่ายในแม่น้ำ.
“ใช่นั้นปลา” Lily ตอบ “ปลามีชีวิตอยู่ในน้ำและหายใจผ่านดินาบหลอด. มันเป็นสัตว์ที่มีศีลฯิตระ”
ขณะที่วันได้สิ้นสุดลง อุดมและ Lily นั่งบนต้นไม้และจับโอกาสที่จะกล่าวกันเกี่ยวกับทั้งหมดที่พวกเขาประสบในการเดินทางของพวกเขา.
“วันที่ดีมาก!” อุดมบอก “ฉันได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับป่าและสัตว์ของมัน.”
“ใช่นั้นที่น่ายินดีมาก” Lily เห็นด้วย “ฉันบริสุทธิ์ที่เราได้มีโอกาสท่องเที่ยวกัน”
และดังนั้น อุดมและ Lily ก็กลับบ้าน หัวใจเต็มไปด้วยความดีใจและจิตใจเต็มไปด้วยความรู้ใหม่เกี่ยวกับเรื่องราวที่น่าสนใจของป่า.
เกาะพญายาสในป่าพื้นเมือง
อาทิตย์รุ่งเรืองหนึ่งในวันรุ่งสวรรค์ หนูอาหมึ่ง อีมี่ กำลังเดินทางตัวเองในป่า. เธอกระโดดเหนือแม่น้ำเล็ก ผ่านป่าที่หนาแน่น และมาถึงพื้นที่กว้างๆ ที่มีหญ้าหลากหลายสาย. บนพื้นที่ดังกล่าวมีหน่อยงานแต่ละตัวกำลังกินหญ้าอย่างอ่อนนวล.
อีมี่ได้เผชิญกับหนูสัตว์ละเอียดหนึ่งที่กำลังรวบรวมเมล็ดประกอบ. อีมี่พูดด้วยภาษาอังกฤษและบอกว่า “สวัสดีครับ หนูสัตว์! ชื่อคุณว่าอะไร?”
หนูสัตว์สวัสดีกับตาและตอบว่า “ชื่อของผมคือ Sally. ผมกำลังรวบรวมเมล็ดประกอบเพื่อเตรียมพร้อมเข้าฤดูหนาว.”
อีมี่ต่อมาได้เผชิญกับหนูประกอบอันหนึ่งที่กำลังร้องเพลงบนต้นไม้. อีมี่ก็พูดด้วยภาษาอังกฤษและบอกว่า “สวัสดีครับ หนูประกอบ! ชื่อคุณว่าอะไร?”
หนูประกอบตอบว่า “ชื่อของผมคือ Toby. ผมชอบร้องเพลงบนต้นไม้และมอบความยินดีแก่เพื่อนๆในป่า.”
อีมี่ดูเห็นแกะละลายหนึ่งที่กำลังดื่มน้ำ. อีมี่พูดด้วยภาษาอังกฤษและบอกว่า “สวัสดีครับ แกะละลาย! ชื่อคุณว่าอะไร?”
แกะละลายตอบว่า “ชื่อของผมคือ Lily. ผมกำลังดื่มน้ำเพื่อปรับปรุงพลังใจ.”
อีมี่ยังคงเดินทางตัวเองในป่า และได้เผชิญกับสัตว์เลี้ยงลูกขาวอื่นๆ อีก เช่น หมีป่า กิ้งก่าง และหนู ทุกตัวต่างบอกอีมี่ชื่อของตนและกิจกรรมประจำวันด้วยภาษาอังกฤษ.
อีมี่เดินไปโดยเรียน และพบว่าสัตว์ทุกตัวในป่ามีภาษาของตนเอง ซึ่งทั้งหมดเป็นภาษาอังกฤษ. เธอรู้สึกดีมากเพราะเธอจึงสามารถสื่อสารกับเพื่อนๆในป่าได้ดียิ่งขึ้น.
อีมี่ได้เผชิญกับหมีป่าผู้รักษาป่าของท้องถิ่น. หมีป่าพูดด้วยภาษาอังกฤษและบอกอีมี่ว่า “สวัสดีครับ อีมี่! ผมคือผู้รักษาป่าของท้องถิ่น. ผมมีความดีต่อนาครับที่เห็นคุณมาเรียนภาษาอังกฤษตรงนี้. จำไว้ว่า ทุกชีวิตในป่ามีความสำคัญ และเราต้องปกป้องมัน.”
อีมี่เห็นด้วยและเธอตัดสินใจที่จะกลายเป็นนักส่งเสริมเพื่อการปกป้องป่า โดยใช้ภาษาอังกฤษเพื่อตอบโต้ประชาชนมากมายเพื่อเผยแพร่ความสำคัญของการปกป้องสิ่งแวดล้อม.
เพิ่มเติมภาษาไทย: รอให้ฉันคุยกับภาษาไทยต่อไปนี้ คุณสามารถจำนุนได้ว่าจะมีการเรียกแบบคำนำออกที่ต้องการใช้บ้าง ตัวอย่างเช่น: ทำไมคุณคิดว่านี่คือสัตว์อะไร?
ครู：ดูว่าที่นี่มีภาพหนึ่ง ภาพนี้มีสัตว์หนึ่งในกลางเธอจะทำอะไรเพื่อที่จะเห็นว่ามันคือสัตว์อะไรได้ไหม?
เด็ก：ใช่แล้ว มันคือหมี!
ครู：ดีมาก! คุณทำให้ถูกต้อง หมีเป็นสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ในป่า มันชอบกินผึ้งดิน
ครู：ตอนนี้ จะดูภาพอีกภาพหนึ่ง ครั้งนี้คุณจะทำอะไรเพื่อที่จะเห็นว่ามันคือสัตว์อะไรได้?
เด็ก：นี่คือสัตว์ที่มีหางนานและผิวหนังขาว
ครู：ไม่ต้องกล่าวแล้ว มันคือหายนมและหลังจากที่คุณทำให้ถูกต้อง หายนมเป็นสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดบนผิวดินของโลก
ครู：ดูภาพอีกภาพหนึ่ง ครั้งนี้คุณจะทำอะไรเพื่อที่จะเห็นว่ามันคือสัตว์อะไรได้?
เด็ก：ฉันคิดว่ามันคือแมวขาวที่มีจุด
ครู：ถูกต้อง! มันคือแรงเรือน แรงเรือนชอบลาวกับคืน มันเป็นม้ากระโปงที่ยอดเยี่ยม
ครู：ดีมากเด็กๆ คุณทั้งหลายที่ทำให้ถูกต้อง ด้วยการดูภาพคุณก็สามารถอธิบายเรื่องลักษณะของสัตว์ได้อย่างแน่นอน เอาไว้ทำอย่างนี้ครับ คุณจะกลายเป็นมหาชนที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่านี้!
ต้องการเรียนรู้คำศัพท์: ภาษาไทยใช้เรียกสัตว์ในสภาพแวดล้อม
บริเวณที่มีแสงแดดอย่างระเวลาช่วงบ่ายเมื่อเด็กๆ นั่งรวมกันเตรียมเริ่มการเรียนรู้ศัพท์สัตว์ของพวกเขา ครูเอาภาพแผนภูมิป่าเข้ามาแสดง ซึ่งมีสัตว์ทั้งหลายประเภท รวมทั้งหมีป่า แกะยาวและหมากุนฝอย และมนุษย์สายพันธุ์
ครูเรียกขานว่า “ดูเห็นว่านี่เป็นหมีป่า คุณสามารถพูดชื่อมันด้วยภาษาอังกฤษได้ไหม？” เด็กๆ ขึ้นมือแสดงอิสริยาภรณ์ บางคนพูด “Lion” บางคนพูด “Tiger” ครูชื่นชมพวกเขาและวิ่งต่อว่า “ใช่นั้นเลย หมีป่าเป็นสัตว์ที่มีพลังมาก มันอาศัยอยู่ในแถบป่าหญ้าของแอฟริกา เหตุอะไรที่หมีป่ากินเนื้อเป็นอะไร?” เด็กๆ ตอบว่า “Meat!” ครูยิ้มและยืนยันว่า “ดีเลย หมีป่าเป็นสัตว์ที่กินเนื้อ ลงต่อไปนี้เราจะมองว่าแกะยาวมีอะไรที่พิเศษ”
เด็กๆ สังเกตภาพและตอบว่า “มันมีคอยาวมาก！” ครูชื่นชมความสังเกตของพวกเขาและวิ่งต่อว่า “ใช่นั้นเลย คอของแกะยาวยาวมากที่สุด มันสามารถใช้คอยาวของตนไปกินต้นไม้ที่สูงขึ้น แกะยาวเป็นสัตว์ที่กินอาหารเศษของดิน มันกินหญ้าและต้นไม้”
ครูเลี้ยงภาพแกะยาวไปแล้วถามว่า “แกะยาวมีความเป็นมาต่างออกไปอะไร?” เด็กๆ ตอบว่า “มันมีแบบสีขาวและดำ!” ครูยืนยันว่า “ถูกแล้ว แกะยาวมีสีแบบดังกล่าวเพื่อช่วยในการหลบหนีจากหมากระหารในที่แถบป่าหญ้า แกะยาวเป็นสัตว์ที่กินอาหารเศษของดิน มันกินหญ้าและต้นไม้เหมือนกับแกะยาว”
ครูมองไปที่แกะยาวและถามว่า “สุนัขวานีอาศัยอยู่ที่ไหน?” เด็กๆ ตอบว่า “บนต้นไม้!” ครูยืนยันและเสริมว่า “ใช่นั้นเลย สุนัขวานีชอบที่จะกระโดดและเล่นบนต้นไม้ สุนัขวานีเป็นสัตว์ที่กินอาหารทั้งเนื้อและอาหารแตกต่าง มันกินผลไม้และสัตว์เล็กเช่นกวาง”
ผ่านการเรียนรู้ที่มีการเชื่อมโยงกันนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแค่ได้รู้ชื่อของสัตว์ แต่ยังได้รู้ถึงความเป็นมาและระเบียบอาหารของมันด้วย ครูให้ความสนใจให้เด็กๆ มีส่วนร่วมมากที่และเมื่อตอบคำถามที่ถูกต้องจะได้รับรางวัลเล็กๆ ซึ่งกระตุ้นความสนใจในการเรียนเพิ่มขึ้น ในขณะที่วิชาการภาษาอังกฤษของเด็กๆ ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยมา พวกเขาก็เริ่มหวังที่จะมีการเรียนรู้ศัพท์สัตว์อีกครั้งในครั้งต่อไป