สอนภาษาอังกฤษใกล้ฉัน ที่อยู่ที่อยู่ ที่มีอัญมณีและสวยงามมากที่สุด

ในวันเสาร์ที่มีแดดอาทิตย์ระลอก ลูกชายชื่อทอมห์ตัดสินใจที่จะไปสำรวจเขตป่าใกล้บ้านเพื่อนของเขา。เขาพร้อมด้วยความสนใจและจิตวิญญาณการสำรวจ ทอมห์เดินเท้าเข้าสู่โลกที่มีอะไรไม่ทราบอยู่มากมาย。

นักออดเวนจอร์ของวันรับประทาน

เมื่อหนึ่งตอนที่แล้ว ในห้องเรียนที่สบายใจ มีเด็กชายเล็กชื่อติมมี่ ติมมี่ชื่นชอบเล่นเกมหลอกเล่นกับเพื่อนๆของเขา หนึ่งบ่ายที่มีแดดเทาะงาม พวกเขาตัดสินใจที่จะเล่นเกมที่มีข้อเสนอชื่อว่า “เล่นหลอกที่หาคำศัพท์ที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมรอบๆห้องเรียน”

เกมได้เริ่มขึ้นเมื่อติมมี่หาได้ใบบัตรคำศัพท์ที่เขียน “ต้นไม้” และเขาก็เร่งเก็บมันซ่อนไว้ใต้ตะกร้าข้างหน้าตาแวดล้อม เพื่อนๆของเขาเริ่มต้นหาคำศัพท์ด้วยคำว่า “ต้นไม้! ต้นไม้! ที่ไหนมันอยู่?”

หลังจากนั้น ใบบัตรคำศัพท์ที่เขียน “แม่น้ำ” ถูกซ่อนใกล้กับสีน้ำมันเขียน เด็กๆต้องเรียกหาคำศัพท์ด้วยการค้นหาเรื่องๆรอบๆตาแวดล้อมตารางฝายด้วยตนเอง พวกเขาเจอพบมันภายใต้เศษปากกา และตะละด้วยด้วยความยินดี

เมื่อมาถึงคำ “กลุ่มกาก” มันเป็นสิ่งที่ยากเพราะมันถูกซ่อนอยู่ด้านบนของที่เงา หนึ่งในเด็กต้องขึ้นบนเก้าอี้เพื่อจะเจอพบมันภายใต้เครื่องอาหารไฟฟ้า

เมื่อเกมได้เริ่มขึ้นมากขึ้น เด็กๆเจอพบคำศัพท์เหล่านี้มากขึ้นแล้ว อย่างเช่น “ดวงอาทิตย์” “หญ้า” และ “ลม” พวกเขาเรียนรู้ว่าจะใช้ภาษาอังกฤษเพียงข้องเพื่อบรรยายสิ่งแวดล้อมของตน อย่างเช่น “ดวงอาทิตย์กำลังวาง” และ “ลมกำลังเหนือ”

คำศัพท์สุดท้ายคือ “หญ้าสวน” ที่ถูกซ่อนใต้หนังสือใหญ่บนชั้นเสื้อผ้า เด็กๆเรียกคำศัพท์ออกด้วยความยินดีและบอกเสียงร่วมกัน

หลังจากเกมส์ เด็กๆเอาตัวร้อยตัวลงและแชร์สิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ พวกเขาหารือถึงความสำคัญของธรรมชาติและวิธีที่จะดูแลสิ่งแวดล้อม ติมมี่ตระหนักว่าแม้แต่เกมที่เล็กๆก็สามารถเรียนให้เขาอย่างมากเกี่ยวกับโลกที่อยู่รอบๆเขา

ห้องเรียนเต็มไปด้วยตอนร่วมและความยินดีเมื่อเด็กๆเล่นและเรียน และดังนั้นเกมที่หาคำศัพท์ในสิ่งแวดล้อมก็ยังคงต่อเนื่องไปตามวันและคราวใหม่สำหรับติมมี่และเพื่อนๆของเขา

พบเขตสวนลับ

อาทิตย์แสดงดวงและฝนตกลงมีกลางบ่ายที่นั้น นักออดเวิลด์เด็กน้อยหมอมี่ กำลังเดินเดินร่อนในป่า ทันทีที่เขาพบประตูเล็กที่บางๆ นิ่มเขาก็ทำให้ประตูเปิดออกมา หลังจากนั้นเขาก็พบหลุมลับที่มีต้นไม้และดอกไม้ที่มีสีสันสวยงามอยู่ทั่วไป หมอมี่รู้สึกตื่นเต้นและเริ่มเดินทางเข้าไปในสวนลับนี้

ในสวน ดอกไม้สีสันสวยงามตกตะลึงใต้แสงแดด และแมลงที่หลงเดินทางเข้ามาหากันที่ดอกไม้ หมอมี่พบพื้นหญ้าเดินทางเข้ามา บนหญ้ามีหางเมย์หนึ่งที่เล่นต้นโดยมาก หมอมี่เข้าชมและพูดไปยังหางเมย์ “howdy, stunning butterfly!” หางเมย์ดูเหมือนจะดึงดูดด้วยเสียงของหมอมี่ และหยุดบนนิ้วของเขา

หมอมี่ยังคงเดินทางเข้าไป พบบริเวณต้นน้ำที่มีปลาหลายตัวเล่นในน้ำ หมอมี่ชี้ไปยังปลาในน้ำและพูดด้วยภาษาอังกฤษ “those are fish, they’re swimming within the water.” ปลาทั้งหมดดูเหมือนจะมีความสนใจในภาษาของหมอมี่และเล่นรอบเขา

ในมุมหนึ่งของสวน หมอมี่พบต้นไม้ที่มีผลไม้ออกมามากมาย หมอมี่ชี้และยังได้รับผลไม้หนึ่งออกมาทายาทาย แล้วทายาทายอีกครั้ง หมอมี่ก็พูด “This fruit is so delicious!” นกเลี้ยงลูกของที่อยู่ในที่นั้นได้ยินเสียงของหมอมี่และบินมาตอบด้วยเสียงร้องแหวน “yes, it’s very tasty!” หมอมี่ยิ้มและสนทนากับนกเลี้ยงลูกของ และรู้สึกถึงความอัศจรรย์ของธรรมชาติ

ขณะที่หมอมี่มีความสุขในสวนที่มีงานดี เขาได้ยินเสียงที่ตะลึงตะลึงหนึ่ง เขาเดินไปตามเสียงนั้น พบหนูเขาที่เสียทาง หนูเขาดูเหมือนจะหวาดกลัว หมอมี่เตือนให้หนูเขาไม่ต้องหวาดกลัว “don’t be afraid, little rabbit. i’m right here to help you.” หนูเขาดูเหมือนจะรู้สึกถึงความดีใจของหมอมี่และไม่หวาดกลัวอีกต่อไป และตามหมอมี่ในการหาทางกลับบ้าน

หมอมี่พาหนูเขากลับบ้านและสวนลับก็จบลง เขากลับบ้านด้วยความรู้สึกเป็นที่สุขและเมียวกัน และในใจของเขาเต็มไปด้วยความเคารพต่อธรรมชาติและความรักต่อภาษา

สำรวจความฝันในสวน

เมื่อมีแสงแดดชัดเจนในเช้าวันนี้ นักการเดินระยะทางเล็กนั้นมาถึงสวนลับหนึ่ง ทางเข้าของสวนถูกกันด้วยหญ้าที่เขียวสะอาด เหมือนกับที่ซ่อนเร้นความลับอันทิพยากรรมอยู่ด้านหลัง. นักการเดินระยะทางเล็กตะวันตามใส่ใส่เข้าสู่สวน โดยอยากหากะสือเกินกว่าซ่อนเร้น.

เมื่อเดินตามทางหลวงที่โค้งโค้งที่ในสวน นักการเดินระยะทางเล็กได้พบกับดอกไม้ที่มีสีแตกต่างกัน สีแดง สีเหลือง สีสี สีม่วง สีม่วงแดง ที่สวยงามอย่างยิ่ง.

ต่อไปนั้น นักการเดินระยะทางเล็กมาถึงทะเลสาบที่มีน้ำที่สะอาดเห็นได้ชัด และมีสัตว์น้ำที่น่ารักที่ลอยลาดอยู่ในน้ำ. นักการเดินระยะทางเล็กได้พบกับปลาต่างๆ ที่กล่องกำลังเล่นน้ำอย่างสบายงาม และหนึ่งตัวปูเล็กที่นั่งบนใบเหนียว กำลังร้อยแดดอย่างหลงละคร.

ต่อไปนั้น นักการเดินระยะทางเล็กพบบ้านไม้และเรียนที่ซ่อนอยู่ใต้ต้นไม้. ประตูบ้านมีที่เปิดออกเล็กน้อย และมีเสียงรำลึกที่มาจากในบ้าน. นักการเดินระยะทางเล็กสนใจเข้าไปดูแล้วพบว่ามีพนักงานวัดสวนที่บริสุทธิ์ที่ตอนนั้นก็ยินดีตอนรับนักการเดินระยะทางเล็กและชักชวนให้เขามาเยี่ยมชมสวน.

พนักงานวัดสวนนำนักการเดินระยะทางเล็กเดินตามทุกๆ ส่วนของสวนและนำเสนอประมงและสัตว์ที่เกิดในธรรมชาติ. นักการเดินระยะทางเล็กไม่เฉพาะได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับธรรมชาติแต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะบอกด้วยภาษาอังกฤษด้วย และด้วยคำนำของพนักงานวัดสวน นักการเดินระยะทางเล็กยังได้ประสบกับความสุขของการปลูกประมง โดยที่เขาเลือกที่จะปลูกดอกไม้บางตัวด้วยตัวเอง.

เมื่อเวลาผ่านไปแล้ว และวันเร็วขึ้น นักการเดินระยะทางเล็กกลับบ้านด้วยความงามและความติดตามที่เต็มไปด้วยพื้นที่. นักการเดินระยะทางเล็กตัดสินใจที่จะแบ่งปันประสบการณ์ที่สำคัญและเรียบร้อยของตนเองกับครอบครัวและเพื่อนๆ และให้ทุกคนรู้สึกกับความงามและความศักย์ของธรรมชาติ.

เรียนชื่อของพืชต่างๆ

ในดินแดนลึกลับของสวนลับนี้ นักออดเวิลด์เล็กๆ พบกับโลกสีสันสวยงามต่างๆ แสงแดดเข้ามาผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดเส้นร่องแสงสวยงาม กลิ่นสวนหอมหมุนรอบๆ อากาศ

เขาเดินอย่างอ่อนตัวตามเส้นทางเล็กๆ และพบต้นไม้ที่มีรูปร่างต่างประเภทหนึ่ง ดอกไม้บางต้นมีผลไม้ที่มีรูปร่างแตกต่างกันมากมาย “ดูได้ว่านี่คือดอกไม้สีแดง!” นักออดเวิลด์เตือนตัวกันและพยายามอธิบายในภาษาอังกฤษ: “it is a purple flower, with shiny petals that shine inside the sunlight.”

หลังจากนั้น เขาพบต้นไม้ที่มีรูปร่างประหลาดใจ และมีผลไม้ที่มีรูปร่างแตกต่างกันหลายลูก “มันคือต้นไม้ผลไม้นี้ และผลไม้นี้เรียกว่า ‘แอปเปิ้ล’ มันมีรสชาติยอดเยี่ยมมาก”

นักออดเวิลด์เดินต่อไป ผ่านต้นไม้ต่างๆ ที่เขาได้เรียนรู้ชื่อของมัน และอธิบายในภาษาอังกฤษ เขาได้เรียนรู้คำว่า “leaves” (กิ่งไม้), “bushes” (ต้นไม้เล็ก), “trees” (ต้นไม้) และทราบว่าจะอธิบายเกี่ยวกับสี รูปร่าง และความยอดเยี่ยมของพืชพรรณ

ในระหว่างกระบวนการนี้ นักออดเวิลด์ไม่เพียงแค่เรียนรู้คำว่าใหม่ แต่ยังได้ตระหนักถึงพฤติกรรมการเติบโตและสภาพแวดล้อมของพืชพรรณ เขาตระหนักว่าทุกชีวิตมีความหมายของตนเอง และเราควรเอาใจใส่และปกป้องธรรมชาติ

นักออดเวิลด์เดินมาถึงชายห้วนของทะเลสาบ ที่มีสัตว์น้ำที่น่ารักหลากหลายหลุดตัวเลี้ยงตัว เขาเห็นปลากินปลาที่วิ่งว่ายในน้ำ หนุนทุ่งขึ้นบนใบของหนุนเดือน และได้ยินเสียงร้องของนก สวนลับนี้มีชีวิตและอิงงานอยู่ตลอดเวลา ทำให้นักออดเวิลด์รู้สึกถึงความศรัทธาของธรรมชาติ

นักออดเวิลด์กลับบ้านด้วยความรู้และประสบการณ์ที่เรียกว่านี้ และตัดสินใจที่จะแบ่งปันสิ่งที่เขาพบและเห็นในสวนลับกับครอบครัวและเพื่อนๆ เขาหวังว่าทุกคนจะรักธรรมชาติมากขึ้นและปกป้องโลกแห่งเราอย่างดีขึ้น

เจอสัตว์เล็ก

ฝายสวัสดี! ฉันคือนายนมตะกวน อะไรที่นำคุณมาสู่สวนลับของเรานี้และ?

อนุรักษ์พันธ์แสดงความสนใจต่อนักออดเดย์นี้ตอบว่า: “ฉันกำลังเดินทางตามหาวิธีเดินทางและเรียนรู้เกี่ยวกับพืชพรรณที่นี่ คุณรู้ชื่อของต้นไม้และดอกไม้บริเวณนี้ไหม?”

นายนมตะกวนสักดินายไปตั้งแต่นั้นและเริ่มแนะนำ: “นี่คือต้นไม้แก้วที่แข็งแรงและสูง ข้างต้นนั้นคุณเห็นว่ามีดอกหลิว ดอกที่มีดอกเขียวที่งดงาม. และนี่คือดอกชานที่มีสีหอมสวนหวาน.”

อนุรักษ์พันธ์กำลังเรียนรู้ด้วยและฟังชื่อที่นายนมตะกวนกล่าว ไม่นานหลังจากนั้น หนูน้อยหนึ่งตัวบินมาเข้ามาเล่นในการสนทนาของพวกเขา.

“ฝายสวัสดี! ฉันคือนายเต้ว ฉันชอบร้องเพลงเกี่ยวกับสีของดอกไม้. คุณสามารถบอกฉันว่าสีของดอกไม้นี้คืออะไรไหม?”

อนุรักษ์พันธ์แสดงมือไปที่ดอกไม้แดงหนึ่งตอบว่า: “มันเป็นสีแดง แบบแอบแอบของแอบแอบออกจากแอบแอบ.”

นายเต้วยิ้มและพูด: “แน่นอน! และดอกนั้นเป็นสีฟ้า แบบท้องฟ้าในวันร้อนแจ่ม.”

เมื่อการตกลงของการเดินทางก้าวละก้าวไปด้วยกัน อนุรักษ์พันธ์ได้พบสัตว์เลี้ยงลูกของอีกหลายตัว และพวกเขามีการสนทนาด้วยกันทางภาษาอังกฤษ ซึ่งทำให้อนุรักษ์พันธ์เข้าใจภาษาอังกฤษมากยิ่งขึ้น. ในระหว่างของการดำเนินการนี้ อนุรักษ์พันธ์ยังได้เรียนรู้ว่าจะเล่าและถามประโยคภาษาอังกฤษเพื่อเอาเป็นพื้นฐานในการเล่าและตอบคำถามเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบตัว.

พบว่าฤดูกาลเปลี่ยนแปลง

ในดินแดนลึกลับของสวนลับนี้ ฉันได้พบกับโลกสีสันที่ทอดงามเชิงขวางและทิฬิกับหลากหลายสีสัน ในฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้ในสวนบานกำลังบานออกมาอย่างเด่นชัด เช่น ดอกชานแดง ดอกชานขาว และดอกชานชมพู ซึ่งตะลอกตะเวนในลม ฉันได้นั่งลงมาสังเกตุกันอย่างละเอียดๆ และพยายามอธิบายด้วยภาษาอังกฤษเกี่ยวกับสีและรูปร่างของดอกไม้ต่างๆ ของพวกมัน。

ในฤดูร้อน สวนทิ้งระหว่างดินของเรากลายเป็นที่มานกที่เด่นชัด หญ้าสีเขียวเข้มปิดทั้งสวนและดอกไม้ที่มีสีที่หลากหลายต่อกันมาแข่งกันดูแต่ง. ฉันได้หาพบหมายเลี้ยงหลายตัวที่หลอกหลอยในกลุ่มดอกไม้ และฉันตามมันเพื่อพยายามจับจับช่วงที่มันบินง่ายๆ และอธิบายด้วยภาษาอังกฤษเกี่ยวกับเส้นทางการบินของมัน

เมื่อฤดูใบไม้ร่วงมาถึง ภาพวาดที่สวนทิ้งระหว่างดินเริ่มมีความดูน่าทึ่งขึ้นมากยิ่ง ดอกไม้ที่สีเหลืองของต้นไม้ที่ทอดงามและดอกไม้ที่สีแดงของต้นงิ้วเรืองปลายเหมือนภาพวาดหลากหลายสีสันที่ทอดงาม. ฉันยังค้นพบฟาร์มที่มีแตงอ่อนติดอยู่ที่ต้นแตงที่เปลือยต้นอย่างมากที่ดูยอดกลัว. ฉันพยายามสอบถามด้วยภาษาอังกฤษว่า “am i able to pick the apples?” (ฉันสามารถตัดแตงอ่อนได้ไหม?)

เมื่อฤดูหนาวมาถึง พืชพรรณในสวนทิ้งระหว่างดินเริ่มที่จะนอนหลัง. ฉันเห็นหนูสัตว์ขนตั้งแต่ต้นไม้กระโดดตลอดหลังไม้ ดูเหมือนว่ามันกำลังหาอาหารสำหรับฤดูหนาว. ฉันพยายามพูดต่อมันด้วยภาษาอังกฤษว่า “howdy, little squirrel! Are you searching out food?” (หวานดี,หนูสัตว์เล็ก! คุณกำลังหาอาหารไหม?)

ในสวนลับนี้ ฉันไม่เพียงแต่เรียนรู้ชื่อของพืชพรรณ แต่ยังได้ประสบการณ์ฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงด้วย แต่ละครั้งที่ฉันได้ค้นพบทำให้ฉันรักสวรรค์ธรรมชาติที่มีความงามอันดับนี้มากยิ่งขึ้นอีกมาก

ในบ่ายแสงแจ้ง นักประมงประมาณหมองสวาทก็เสร็จการขุดค้นในสวนลับแล้ว และเขาเดินกลับสู่โลกปกติโดยเฝ้าดูดูได้ละครองบนเส้นทางที่เขาเดินเอง ดอกไม้ในสวนกำลังหล่องตัวในลมที่ลมแรง และสัตว์เลี้ยงลูกของก็ออกมาจากมุมมองด้วยความยินดีต่อเขา เขารู้สึกมีความยินดีและมีความสุขมาก เพราะเขาไม่เพียงแต่เริ่มรู้รายละเอียดด้านธรรมชาติแต่ยังได้เรียนรู้คำศัพท์และความรู้ใหม่

เขามองไปที่หนูนักบินที่บินอยู่บนท้องฟ้าและจำได้คำศัพท์ “bird” แล้ว และได้ยินเสียงกวางในทางห่าง จำได้คำศัพท์ “cricket” ด้วย ในสวนดอกไม้ ใบผลไม้บินลอยลงมาบนหน้าน้ำทะเลสาบ จำได้คำศัพท์ “leaf” และ “movement” แล้ว และเขายังได้พบกับหนูหนุนหนึ่งตัวที่ดูน่ารักด้วยหออกยาวและหางสั้นที่ดึงดูดความสนใจของเขา จำได้คำศัพท์ “rabbit” และ “ear”

ขณะที่อาทิตย์เริ่มตกลงแล้ว นักประมงประมาณหมองสวาทรู้ว่าเป็นเวลาต้องกลับบ้านแล้ว และเขาพาความได้รับและรู้ที่มาจากสวนลับติดตามตัวไปเดินบ้านกลับ บนทางกลับบ้าน เขายังคงจำคำศัพท์ที่เขาเรียนรู้วันนี้และรู้สึกยินดีในใจ

เมื่อเขากลับถึงบ้าน เขาแบ่งปันประสบการณ์และคำศัพท์ที่เขาเรียนรู้ในวันนี้กับครอบครัวของเขาก่อนที่จะกลับบ้าน พวกเขาพูดกันด้วยภาษาอังกฤษ นักประมงประมาณหมองสวาทรู้สึกว่าความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษของเขามีความก้าวหน้ามากขึ้นแล้ว และเขารู้ว่าหากเขายังคงเข้าถึงและพยายามต่อไป ในอนาคตเขาจะสามารถใช้ภาษาอังกฤษเสรีได้

แบ่งปันความค้นพบ

ด้านใต้ที่ลึกลงมา，นักอุทยายเล็กได้ค้นพบภาพแห่งที่มีอัญมณีในหองหลังเซิร์ดเสล็ดหนึ่ง ในฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้สีสันสว่างต่าง ๆ บานขึ้นอย่างมากมายภายใต้แสงแดด ชื่อของพวกเขาเล็กน้อยได้ลอยเหนือลม นักอุทยายเล็กได้เรียนรู้ว่า “rose” หมายถึงดอกมะลิกา “tulip” หมายถึงดอกทุลิบ “daffodil” หมายถึงดอกนาราง

ในวันร้อนของฤดูร้อน ในสวนดอกมีเมาส์หมุนเกลี่ยวบินขึ้นบนฝาย และรั้งร้องของนกมีชื่อว่า “sparrow” และ “robin”

เมื่อฤดูใบไม้ผลิเข้ามา ต้นไม้เปลวเปียกเป็นสีเหลืองแก้ว นักอุทยายเล็กได้เรียนรู้ว่า “autumn” และ “fall” และรู้ว่า “chrysanthemum” คือดอกชุลลี “maple” คือใบไม้ทะเลงวาน

ในความเย็นของฤดูหนาว แม้ว่าสวนไม่มีสีสันที่โดดเด่น แต่นักอุทยายเล็กได้พบความเหลืองของ “snowflake” และความสง่างามของ “evergreen”

ในขณะที่เข้าสู่แบบของฤดูกาล นักอุทยายเล็กได้รับรู้ความรู้เบื้องต้นและความดีที่นักอุทยายเล็กได้รับในหองหลังเสล็ด และได้กลับเข้าสู่โลกปกติด้วยความดีและความดีใจที่นักอุทยายเล็กได้รับในหองหลังเสล็ด เขาตัดสินใจที่จะแบ่งปันความค้นพบของตนในหองหลังเสล็ดให้กับครอบครัวและเพื่อนๆ และให้คนทุกคนรู้สึกความทรงจำของธรรมชาติและความอัญมณีของภาษา