เราจะเดินทางมาสำหรับนิยายเล็กน้อยแห่งนี้เกี่ยวกับสุนัขที่เต็มไปด้วยความสนใจและความท้าทาย ซึ่งท้ายที่สุดได้รู้ว่าจะคุมตัวเพื่อครอบครัวและเพื่อนของตนเอง ผ่านนิยายนี้ที่ร้อยตากตลอดด้วยความรัก เด็กๆจะได้ตระหนักถึงความซื่อสัตย์ ความกล้าและความรักที่แท้จริง ให้พร้อมติดตามบรรดาของหมาที่มีชื่อว่าด้วยรอบทางที่มีน้ำตาและซื่อและเป็นการสำนวนที่ได้รับการรับนายกับความรู้สึกยินดีอย่างยิ่ง!
สัตว์ที่หลบหนีกลับบ้าน
เมื่อก่อนหน้านี้ ในป่าสีสัน มีหงส์เล็กที่ชื่อว่า ขาวหน้า ขาวหน้ารักการเดินทางและมีการประสบประชาชนทั้งหลายที่มาตามเดินทางของเขา โดยในเช้าวันแจ่มหนึ่ง ขาวหน้าตัดสินใจจะไปเยือนสวนสนุก
ขณะที่ขาวหน้าบินเหนือสวนสนุก เขาเห็นหลายอย่าง เช่น สลไอสีแดง สวิงส์สีสีน้ำเงิน และเซส์สีเขียว ขาวหน้าลงจอดบนสลไอและหลุดลงมากับเสียงร้องเสียงเหลว หลังจากนั้นเขาได้กระโดดบนสวิงส์และเล่นตามลมที่เหลือก
หลังจากนั้น ขาวหน้าเห็นทะเลสาบและหนูน้ำ ขาวหน้ากลับกำหนดจาก “ควัก ควัก” และหนูน้ำจึงเดินข้างมาใกล้ ขาวหน้าพูดคุยกับหนูน้ำ และเรียนรู้ถึงชีวิตของพวกเขา ขาวหน้าเรียนรู้ว่าหนูน้ำกินปลาและเมล็ด
หลังจากเยี่ยมทะเลสาบ ขาวหน้าบินไปที่สวนเล่น เขาเห็นลูกสีแดง สลไอสีสีน้ำเงิน และสวิงส์สีเขียว ขาวหน้าได้ลูกสีแดงและหลุดลงสลไอ ขาวหน้าร้องเสียงเสียงเพลินเมื่อลูกหลุดลงเนิน
หลังจากนั้น ขาวหน้าได้พบกับกลุ่มเด็กที่เล่นแตกขาด พวกเขาเชิญขาวหน้ามาเล่นด้วย ขาวหน้าบินระหว่างต้นไม้ หลีกเลี่ยงเด็กที่กำลังล่าเขา มันสนุกมาก
ในที่สุด ขณะที่แสงอาทิตย์เริ่มตก ขาวหน้าบินกลับบ้านแล้ว ขาวหน้าท้อแท้แต่มีความดีใจจากการประสบประชาชนที่มีอีกวันในสวนสนุก ขาวหน้าบอกครอบครัวของเขาเกี่ยวกับวันที่เขาออกเดินทางไปสวนสนุก
วันหน้านี้ ขาวหน้ามีความยากใจที่จะไปเดินทางอีกครั้ง ขาวหน้ารู้ว่ามีอะไรที่ยังไม่เห็นและยังสามารถเรียนรู้มากมายในสวนสนุก และดังนั้น เดินทางของเขาจึงมีความยิ้มยิ่งและการค้นหาสิ่งใหม่มากมาย
หนึ่งตัวหมาที่หาอาหาร อาจถูกแปลเป็นภาษาไทยว่า: “หนึ่งตัวหมาที่กำลังหาอาหาร”
หน้าที่ 1: สัตว์ที่ฝากลับบ้าน
- ภาพแรก: ภาพของหมาอยู่ในสวนสาธารณะ
- คำถาม: “what is the animal in the photograph?”
- ตอบข้อความ: “มันคือหมา.”
หน้าที่ 2: หนึ่งตัวหมาที่หาอาหาร
- ภาพที่สอง: ภาพของหมาที่หาอาหารจากกองกลุ่มของอาหาร
- คำถาม: “what’s the canine doing?”
- ตอบข้อความ: “หมากำลังหาอาหาร.”
หน้าที่ three: หมาที่กลับบ้าน
- ภาพที่สาม: ภาพของหมาที่กลับบ้านและแสดงอาหารให้แก่เจ้าของ
- คำถาม: “in which is the dog going?”
- ตอบข้อความ: “หมากำลังกลับบ้าน.”
หน้าที่ four: หมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของ
- ภาพที่สี่: ภาพของหมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของ
- คำถาม: “what is the canine doing with the meals?”
- ตอบข้อความ: “หมากำลังแสดงอาหารให้เจ้าของ.”
หน้าที่ 5: หมาที่หาอาหารอีกครั้ง
- ภาพที่ห้า: ภาพของหมาที่หาอาหารอีกครั้ง
- คำถาม: “Why is the canine looking for meals once more?”
- ตอบข้อความ: “หมายังหิวอาหารและต้องการอาหารเพิ่มเติม.”
หน้าที่ 6: หมาที่กลับบ้านอีกครั้ง
- ภาพที่หก: ภาพของหมาที่กลับบ้านอีกครั้ง
- คำถาม: “in which is the canine going now?”
- ตอบข้อความ: “หมากำลังกลับบ้านอีกครั้ง.”
หน้าที่ 7: หมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของอีกครั้ง
- ภาพที่เจ็ด: ภาพของหมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของอีกครั้ง
- คำถาม: “what is the dog doing with the meals this time?”
- ตอบข้อความ: “หมากำลังแสดงอาหารให้เจ้าของอีกครั้ง.”
หน้าที่ 8: หมาที่หาอาหารที่แน่นอน
- ภาพที่แปด: ภาพของหมาที่หาอาหารที่แน่นอน
- คำถาม: “Why is the canine so satisfied now?”
- ตอบข้อความ: “หมาพบอาหารที่ดีและมีความยินดีมาก.”
หน้าที่ 9: หมาที่กลับบ้านด้วยอาหาร
- ภาพที่เก้า: ภาพของหมาที่กลับบ้านด้วยอาหาร
- คำถาม: “wherein is the dog going with the food?”
หมาที่กลับบ้าน
- หนึ่งตัวหมาที่หาอาหาร
- ภาพ: หมากำลังวิ่งเร็วตามหาอาหารในสวนสาธารณะ
- คำถาม: “what is the canine doing?”
- ตอบ: “หมากำลังหาอาหาร”
- หมาที่พบอาหาร
- ภาพ: หมาพบกองกลุ่มของอาหาร
- คำถาม: “What has the canine determined?”
- ตอบ: “หมาพบอาหาร”
- หมาที่กลับบ้าน
- ภาพ: หมากำลังวิ่งกลับบ้าน
- คำถาม: “in which is the dog going?”
- ตอบ: “หมากำลังกลับบ้าน”
- หมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของ
- ภาพ: หมาแสดงอาหารให้แก่เจ้าของ
- คำถาม: “what’s the canine doing with the food?”
- ตอบ: “หมากำลังแสดงอาหารให้เจ้าของ”
five. หมาที่หาอาหารอีกครั้ง- ภาพ: หมากำลังหาอาหารอีกครั้ง- คำถาม: “Why is the canine seeking out food again?”- ตอบ: “หมาหาอาหารอีกครั้งเพราะมันหิว”
- หมาที่กลับบ้านอีกครั้ง
- ภาพ: หมากลับบ้านอีกครั้ง
- คำถาม: “where is the canine going now?”
- ตอบ: “หมากำลังกลับบ้านอีกครั้ง”
- หมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของอีกครั้ง
- ภาพ: หมาแสดงอาหารให้แก่เจ้าของอีกครั้ง
- คำถาม: “what is the canine doing with the meals this time?”
- ตอบ: “หมากำลังแสดงอาหารให้เจ้าของอีกครั้ง”
eight. หมาที่หาอาหารที่แน่นอน- ภาพ: หมาพบอาหารที่แน่นอน- คำถาม: “Why is the canine so satisfied now?”- ตอบ: “หมามีความดีใจเพราะพบอาหารที่ดี”
- หมาที่กลับบ้านด้วยอาหาร
- ภาพ: หมากลับบ้านด้วยอาหาร
- คำถาม: “in which is the dog going with the meals?”
- ตอบ: “หมากำลังกลับบ้านด้วยอาหาร”
- หมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของอีกครั้ง
- ภาพ: หมาแสดงอาหารให้แก่เจ้าของอีกครั้ง
- คำถาม: “what’s the dog doing with the meals?”
- ตอบ: “หมากำลังแสดงอาหารให้เจ้าของอีกครั้ง”
- หมาที่หาอาหารเสร็จแล้ว
- ภาพ: หมาหาอาหารเสร็จแล้ว
- คำถาม: “Is the dog performed searching out food?”
- ตอบ: “ใช่ หมาได้หาอาหารทั้งหมดที่ต้องการแล้ว”
- (The last part of the list is incomplete, please offer the final content to be translated.)
หมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของ อาจจะแปลว่า “หมาที่มอบอาหารให้กับเจ้าของ” ซึ่งเป็นการแปลที่สร้างสรรค์บางส่วนเพื่อให้มันมีความหมายตามความสนองความต้องการของภาษาไทยบนอินเทอร์เน็ตครั้งนี้。
ในบ่ายที่มีแสงแดดรุ้งรุ้งหนึ่ง สุนัขเลี้ยงที่มีพลังใจและรุ่งเรืองที่ชื่อ pal ตัวที่เป็นของเจ้าของเลี้ยงในบ้านนี้ ตัวเขาตัดสินใจว่าวันนี้เขาจะไปหาอาหารที่ลาดตลาดสนิทๆ อย่างเป็นทางการ อย่างนั้น friend ไล่ตามหอมที่มีตามลาด และเข้าไปที่ประตูห้องเทศบาล ที่เปิดอยู่อย่างขาวขาว และเข้าไปในห้องประปา และพบเจ้าของที่กำลังเตรียมอาหารแรมงคาวสำหรับเขา
เจ้าของยิ้มและกล่าวว่า “buddy น้องกลับมาแล้ว ผมเตรียมอาหารที่น่ารับชมใจสำหรับน้อง” friend ร้องระหว่างยิ้มและข้ามมาในหน้าเจ้าของ และสั่งสัตว์ด้วยหางของตัวเขา ดูเหมือนว่ากำลังบอกว่า “ยอดเยี่ยมนะ เจ้าของ ผมพบคุณแล้ว!”
เจ้าของถอดอาหารของเขาออกมาจากเจาะลูก และเสนอให้buddy แล้ว pal รับเอามาและกินกับความยินดี ขณะกินอาหาร pal ยังหมายใจเห็นอาหารอื่นๆ ที่ในรอบ
เจ้าของยังกล่าวว่า “buddy ยังอยากกินอะไรหรือไม่?” pal หักหางแสดงว่า “ผมยังอยากกินผักอีกน้อยนิด” เจ้าของจึงเอากาหลีกและเขาวัดลูกเข็ดออกมาและจัดการให้เป็นชิ้นเล็กๆ และจัดให้ตัวfriend กิน
หลังจากที่กินเสร็จ friend ก็ตามหลังเจ้าของเข้าไปที่ห้องโทรทัศน์ และเจ้าของรองออกหนังสือเรื่องราวหนึ่งจากเหลี่ยมหนังสือ และเริ่มบอกเรื่องราวให้pal ฟัง friend ฟังเรื่องราวอย่างสนุกสนาน และหักหางเมื่อเรื่องเสร็จ
หลังจากเรื่องราวเสร็จ เจ้าของกล่าวว่า “pal น้องทำได้ดีเป็นอย่างดีวันนี้ น้องเป็นสุนัขที่ชื่นชอบ” buddy ยิ้มและหักหางแสดงว่า “ขอบคุณเจ้าของ ผมจะก้าวหน้าเรียบร้อย”
และนั่นก็เป็นวันที่ที่ pal ใช้เวลาอย่างสนุกสนาน ไม่เพียงแต่ที่เขาพบอาหารที่ระลึกของตัวเอง แต่ยังได้ฟังเรื่องราวและใช้เวลาที่ดีกับเจ้าของของตัวเองด้วย
ม้าที่หาอาหารอีกครั้ง
เช้าวันที่มีแดดอาลอก หนูสุนัขหนึ่งกำลังเล่นดนตรีอย่างดีในสวนสาธารณะ อย่างไรก็ตาม มันได้ยินมาละลายกลิ่นของอาหารที่มีมา และตัดสินใจที่จะไปหาดูว่ามีอาหารอะไรที่มีกลิ่นน่านี้เรียกตัวมันไปอยู่ที่ไหน หนูสุนัขกำลังกลิ่นกลางหญ้า พบกับนกหนึ่งตั้งอยู่บนต้นไม้ว่ากลางกลางกำลังร้องร้องอย่างรุนแรง
หนูสุนัขเดินมาข้างนก คิดว่า “นกน้อย นกน้อย คุณกำลังร้องอะไรนี้? คงมีอาหารอะไรบ้างนะ?” นกดูเหมือนจะบอกว่า “ฮะฮะ อาหารนี้นี่เลย!” หนูสุนัขตามคำแนะนำของนก กระโดดขึ้นบนต้นไม้ พบกับรอยงานนกที่มีอาหารตั้งอยู่บนต้น
หนูสุนัขสังเกตพบว่าในรอยงานนกมีอาหารหลากหลาย มีขนมปัง ขนมหวานและผลไม้ หนูสุนัขรู้สึกยินดีที่มีอาหารนี้ว่า “วว มีอาหารทั่วไปนี้มากมาย! ฉันก็จะกินบ้างนะ” หนูสุนัขเลื่อนลงมาจากต้นไม้ มาที่อาหาร
หนูสุนัขกินอาหารที่รสชาติดีและคิดว่า “น่าจะเป็นที่แน่นอนว่านกบอกที่แนะนำนี้เป็นจริง ที่นี่มีอาหารมากมาย!” หลังจากที่กินเจริญหนูสุนัขรู้สึกชี้ว่าดีขึ้น และเลี้ยงหางด้วยความยินดี กลับไปเล่นอีกที่สวนสาธารณะ
ขณะนั้น เด็กหนึ่งเดินมาเห็นหนูสุนัขกำลังเล่น และเดินเข้ามาด้วยความตื่นเต้น บอกหนูสุนัขว่า “หนูสุนัข คุณเด็ดขาด! คุณหาและพบอาหารมากมาย!” หนูสุนัขหางเลี้ยงร้อยด้วยความยินดี ดูเหมือนว่ากำลังบอกว่า “ขอบคุณที่ชวนเกล่าว ฉันหาและพบอาหาร และรู้สึกดีมาก”
เด็กและหนูสุนัขเล่นกันด้วยความยินดี และร่วมกันสร้างความยินดี พักเวลาที่ดีที่สุด หนูสุนัขได้เรียนรู้ว่าในตอนที่เกิดปัญหา ควรหาวิธีที่จะแก้ปัญหา และรู้สึกถึงความร้อยทานของเพื่อนกัน
หมาที่กลับบ้านอีกครั้ง
หนึ่งวันในเมืองที่มีร่มแรงและอากาศหนาวหนึ่ง หมาตัวเล็กที่มีฝายแดงอ่อนอยู่บริเวณหนึ่งของสวนสาธารณะ หมานี้ชื่อว่าบอบ บอบกำลังเล่นกับลูกเต๋อดของเขาบนเตาผลิของสวน ขณะที่เกิดเสียงเสียงร้องของหนูเสียงสวยงามเล็กน้อย
“วะวะ…วะวะ…วะวะ…” บอบหันหลังไปยังทิศที่เสียงร้องมา และเห็นหนูเล็กอยู่บนต้นไม้ หนูที่มีหงายและเมื่อเกิดหมอกแล้วหนูก็จะหลับอยู่บนต้นไม้
“วะวะ…วะวะ…วะวะ…” บอบตะโกนอีกครั้ง แล้วหันหลังไปยังหนูเล็ก หนูเห็นบอบมาตะโกน จึงร้องออกมาเสียงเรียกบอบ
“วะวะ…วะวะ…วะวะ…” บอบเห็นหนูร้อง จึงหันหลังไปยังหนูเล็กอีกครั้ง และเห็นหนูกำลังร้องออกมาเสียงเรียกเขา
“วะวะ…วะวะ…วะวะ…” บอบรู้ว่าหนูเล็กอยู่บนต้นไม้ และไม่อาจขึ้นไปเอง บอบจึงหันหลังไปยังลูกเต๋อดของเขา แล้วเรียกลูกเต๋อดมาเข้ามากับเขา
“วะวะ…วะวะ…วะวะ…” บอบเรียกลูกเต๋อด แล้วลูกเต๋อดก็มาขึ้นมาพร้อมกับบอบ บอบและลูกเต๋อดก็ขึ้นไปที่ต้นไม้ แล้วบอบจึงนำลูกเต๋อดมาให้หนูเล็กบนต้นไม้
“วะวะ…วะวะ…วะวะ…” หนูเล็กก็รู้ว่าบอบมาช่วย จึงร้องออกมาเสียงโห่ยยินดี และบอบก็รู้ว่าเขาทำงานให้เรียบร้อยแล้ว บอบจึงหันหลังไปยังลูกเต๋อดของเขา แล้วเรียกลูกเต๋อดมากลับบ้าน
“วะวะ…วะวะ…วะวะ…” บอบและลูกเต๋อดก็กลับบ้านกับกัน และบอบรู้ว่าเขาทำงานให้
หมาที่แสดงอาหารให้แก่เจ้าของอีกครั้ง
วันเช้าที่มีแสงแดดสว่างเฉียบ สุนัขหนาวสีเหลืองและชื่อว่า วงษ์ทอง ตื่นมาจากหลังเก็บขวัญของตน และเรียนร้องด้วยตัวเองเพื่อขับไล่ความเหนื่อยแล้ว วงษ์ทองรู้ว่าตนรู้สึกขาดแคลน จึงตัดสินใจจะไปหาอาหารที่บ้าน. วงษ์ทองกระโดดจากเตียงลงมาและเดินเข้าไปที่ประตูห้องครัวที่ปิดกว่าครึ่ง และลงมือเปิดประตูอย่างละลายละละย
ในห้องครัว แม่ของวงษ์ทองกำลังวางอาหารเช้าอยู่แล้ว ขณะที่เธอเห็นวงษ์ทองเข้ามา เธอยิ้มและบอกว่า “วงษ์ทอง คุณมาแล้ว แม่ได้เตรียมขนมและนมให้คุณแล้ว มาที่โต๊ะกินอาหารเสร็จ” วงษ์ทองเลี้ยงหูเพื่อวางใจและรีบหลุดหน้าไปที่โต๊ะที่เตรียมไว้
หลังจากที่กินอาหารเสร็จ วงษ์ทองรู้สึกมีพละและร่างกายเข้มแข็งขึ้น จึงตัดสินใจจะไปเล่นออกไปนอกบ้าน. วงษ์ทองรีบไปที่ประตูและเห็นต้นไม้ในสวน ด้านล่างต้นไม้มีหญ้าบางส่วน. วงษ์ทองกระโดดลงไปที่หญ้า และเริ่มเล่นกับสัตว์เล็กในสวน. มันเล่นกับกลุ่มนกด้วยการวิ่งเร่งเล่น และเล่นแข่งขันดันข้างกันกับหามะ และเล่นเล่นตามหามันกับหนุนหนึ่ง
หลังจากเล่นแล้วโมง วงษ์ทองรู้สึกเหนื่อยและไล่ลงมานอนอยู่บนหญ้า ปิดตาอย่างหนาวหนาวเพื่อพักผ่อน. แต่อย่างไรก็ตาม จากนั้นวงษ์ทองได้ยินเสียงที่ตะลึงตะลึงหนึ่ง วงษ์ทองเปิดตาขึ้น และพบกับแมวเล็กที่กำลังร้องในช่องกวาดไม้. วงษ์ทองเดินเข้ามาที่ช่องกวาด และลงหน้าด้วยหน้าปากของตนเพื่อพยายามติดต่อกับแมวเล็ก
แมวเล็กดูเหมือนจะมีความฝันด้วยอารมณ์ที่น่ารักของวงษ์ทอง มันกำลังกำลังขึ้นมาจากช่องกวาดด้วยตาที่อ่อนโยนมองใส่วงษ์ทอง. วงษ์ทองร้องเสียงหนึ่งด้วยเสียงเล็กน้อย หรือเหมือนที่มันกำลังบอกว่า “สวัสดี” แมวเล็กก็ร้องเสียงหนึ่งตอบกลับ
ขณะที่แม่ของวงษ์ทองออกมาจากห้องอื่น มองเห็นวงษ์ทองและแมวเล็กเล่นกันที่ช่องกวาด และยิ้มและบอกว่า “วงษ์ทอง คุณกลับเป็นเพื่อนกับแมวเล็กแล้วหรือไม่?” วงษ์ทองยิ้มและหัวเล็กเพื่อยอมรับ แมวเล็กก็ยิ้มและหัวเล็กเช่นกัน. แม่บอกว่า “แล้วก็เล่นกันด้วยกันเสร็จ”
วงษ์ทองและแมวเล็กเล่นกันต่อที่หญ้า พวกมันวิ่งเร่งเล่นกันเรื่อยๆ จนถึงเวลาที่ดวงอาทิตย์ตกลงทางตะวันตก. วงษ์ทองรู้สึกมีความยินดีมาก มันรู้ว่า วันนี้เป็นวันที่ดีและน่าตลก
หมาที่หาอาหารที่แน่นอน
มันเป็นเช้าวันที่มีแสงแดงอย่างมาก หมาอยู่ตัวหน้าตาเฉลิมเชิด และเดินออกมาหาอาหาร มันเดินตามทางที่มันรู้จักผ่านพุ่มไม้ที่มีหญ้าสีเขียว จนมันมาถึงบริเวณหมายเลขที่กว้างใหญ่ตามหลังกัน
บนหมายเลขนี้ หมามองเห็นหมายเลขที่มีกลุ่มกลางแก้วและพืชผักที่แจ่มชาติ หมาใช้หนาวเท้ายืนเห็นแล้วตกลงว่าอาหารดังกล่าวทั้งหมดเป็นอาหารที่ปลอดภัย แล้วก็เริ่มมีอาหารเช้าที่ยอดยอดนี้
มันกินแอปเปิ้ลที่แดงสวยและกินหัวหอมกล้างออกมาก็หยุด หมากินอย่างสนุกสนาน และทันทีที่ท้องหนึ่งเหลืองเรียบแล้ว หมาตัดสินใจที่จะหาอาหารมากขึ้นอีก
บนด้านข้างของหมายเลข หมาเห็นหลุมน้ำที่มีปลาหลากหลายที่มีสีสันประกอบกัน หมาใกล้เข้าชมหลุมน้ำ และพบว่าปลาช้างนั่นกำลังเดินร่อนรอยเล่นในน้ำ หมาตัดสินใจที่จะลอยปลาเพื่อกิน
มันหาไม้ต้นหนึ่งเพื่อใช้เป็นขายาง และยืนอยู่บนทางน้ำและรอคอย ไม่นานหลังจากนั้น ปลาทองเหลืองหนึ่งที่ถูกขายางหลุมนั่นดึงดูดมายังหน้าหมา หมายิงขายางอย่างอ่อนอกันแล้วปลาได้เข้ามาเกี่ยวหน้าขายาง
หมาละกันปลามาจากขายางและเริ่มกินอาหารปลาที่ยอดยอดนี้ ขณะกิน หมายังสังเกตดูปลาที่อยู่ในหลุมน้ำ และได้คิดว่า “วันนี้ที่กินกินดีมาก”
หลังจากกินกินอย่างอดอย่างอ่อนอาหาร หมากลับบ้านด้วยตายิ้มยิ้มสุข มันเดินตามทางเดิมกลับมา ผ่านพื้นที่ที่มีภูเขาที่งดงาม กลับมาถึงบ้านที่ร้อยยอดนั้น
หมาแสดงผลงานของตนให้กับเจ้าของและได้รับการเล่านี่เหล่านี้และรางวัล ตั้งแต่นั้นมาหมาจึงเริ่มไปหาอาหารทุกวัน มันกลายเป็นหมาที่มีฝึกฝนมากขึ้นและกลายเป็นหมาที่กล้าและแข็งแรงมากขึ้น มันไม่เพียงแค่ได้รู้ว่าจะหาอาหาร แต่ยังได้รู้ว่าจะช่วยเหลือและอยู่ด้วยกันกับสัตว์อื่นด้วย หมามีชีวิตที่มีอากาศมากมายและน่าสนุกสนาน มันกลายเป็นหมาที่มีความสุขมากที่สุดในหมู่บ้านนี้
หมาที่กลับบ้านด้วยอาหาร
ในบ่ายที่มีแสงแดงสวยงาม หมาลายตัวติ๊กติ๊กซึ่งชื่อว่า จิ้ก กำลังเล่นอย่างสนุกสนานในสวนสาธารณะ。เขาหมายน้ำหอบตามมันทั่วทุกทาง ตามหาอะไรบางอย่าง แล้วจับตาด้วยสติประสงค์ว่ามีหอมที่เคยเห็นมาเคย จิ้กร้องเสียงตามหอมนั้น และรีบวิ่งไปทางที่มีหอมเหมือนนั้น
จิ้กมาถึงบริเวณหญ้าที่มีอาหารที่ยอดนิยมแห่งนี้เกิดขึ้น และเห็นหมูสันทานหลายชิ้นที่สะอาดอยู่บนพื้น จิ้กไม่อาจรับมือได้เพราะอยากกินมันมาก จึงเข้าชมกับความระมัดระวัง และรีบเอาหมูสันทานหนึ่งชิ้นมากิน
ขณะที่จิ้กกำลังกินอย่างเจริญเจริง จิ้กได้ยินเสียงเท้าเดินมา จิ้กหมายหน้าลอกมอง และพบว่ามีเด็กชายเดินมา ในมือของเด็กชายมีถุงปลายทองที่มีข้าวสารสำหรับหมาเข้าไปด้วย
“สวัสดีครับ จิ้ก!” เด็กชายยิ้มและบอก “ฉันมาให้เธอข้าวสารหมา จิ้กอาหารแล้วไหม?”
จิ้กร้องเสียงตามหอมและดูเหมือนกำลังบอกว่า “ใช่นะ จิ้กอาหารแล้ว!” เด็กชายยิ้มและรีบเอาข้าวสารหมาออกมาเอาไว้เผาะหน้าจิ้ก จิ้กก็กินอย่างดีดและดูขึ้นมาและดูในตาเด็กชาย ดูเหมือนกำลังบอกว่า “ขอบคุณมาก มิตรสนิท!”
หลังจากที่จิ้กกินข้าวสารหมาเสร็จ จิ้กและเด็กชายก็เล่นกันในสวนสาธารณะด้วยกัน พวกเขาเล่นตามตาม และสนุกสนานมาก จนกระทั่งเด็กชายต้องเดินทางกลับบ้าน แล้วเขาก็ริบลูกนำหมาของจิ้กเอามาและแยกตัวกับจิ้ก
“สวัสดีครับ จิ้ก! ไปหน้าใหม่ยังเล่นด้วยกัน!” เด็กชายห้อยมือและจิ้กก็ร้องเสียงตามหอมและดูเหมือนกำลังบอกว่า “สวัสดีครับ มิตรสนิท! หวังตอบรับการมาพบกันอีกครั้ง!”
หมาที่หาอาหารเสร็จแล้ว
มันเป็นเช่นนี้ที่เราคิดว่า แล้วจะมาแปลเรื่องนี้เป็นภาษาไทย:
“ในเช้าวันที่มีแสงอาทิตย์และความร้อนเย็น สุนัขลูกเล่นอย่างดีเด่นในสวนหลังบ้านของเขา。เขาสุนัขโหยกตัวหลายทาง และทันทีที่รู้สึกถึงกลิ่นที่น่ายอมยินดี หูของเขาจึงสั่นตัว และเขาตั้งใจที่จะไปหาแหล่งกลิ่นน่าสนใจนี้。
สุนัขลูกผ่านพื้นที่สวน และกระโดดข้ามลำห้วย จนมาถึงพื้นที่หญ้าหลากหลาย ที่นั้นเขาพบหนูสุนัขที่กำลังกินหญ้าอยู่ หนูสุนัขเห็นสุนัขลูกก็หวานและหลบไปเข้าไปในกองหญ้าแล้วก็ขึ้นมามองออกมาด้วยความสงสัย สุนัขลูกไม่เกรงกลัว และตั้งใจที่จะเรียกเสียงอย่างอยู่กันดี หนูสุนัขก็ขึ้นมามองออกมาด้วยความสงสัย
สุนัขลูกเข้าชมหนูสุนัขและใช้หางของตนเปิดหญ้าแล้วพบกลุ่มหนึ่งของหนูหมูที่มีกลิ่นรสชาติดีเยี่ยมได้ สุนัขลูกเสียงร้องยินดีและดูเหมือนว่ากำลังบอกว่า “ฉันก็หายากเจอคุณแล้ว”
หนูสุนัขมองสุนัขลูกและเห็นเป็นอันใดๆ มันไม่รู้สึกหวาดเกรง สุนัขลูกก็เอาหนูหมูของมันออกมาและมอบให้หนูสุนัข หนูสุนัขรับหนูหมูของมันและมองเห็นว่ามีความหลากหลาย จากนั้นเข้ามากันเป็นเพื่อนๆ และมักจะเล่นกันด้วยกัน และแบ่งปันความดีความดีกัน
เรื่องนี้เป็นการบอกเราว่า แรงของเพื่อนๆ นั้นไม่มีที่จะขาด บางครั้ง การกระทำเล็กน้อยเพียงอย่างเดียวก็สามารถทำให้ผู้รู้จักกันแล้วกลายเป็นเพื่อนๆที่ดีที่สุด”
ที่อยู่บ้านและความสุขสำนึก
บริเวณบ่ายแล้วที่มีแดดอาทิตย์ระลอก สุนัขตัวหนึ่งกระโดดเข้าบ้าน ใบหน้าของมันประกอบด้วยความสุขและความดีใจ หางของมันสวนสนุกเหมือนกับการกล่าวว่า “ฉันหาได้อาหารที่ดีแล้ว!” พ่อแม่ของมันเห็นหน้ามันเช่นนั้น ยิ้มและรีบรีบเข้ามาต้อนรับ
“สุนัขโดยสาร ฉันหาได้อาหารอะไรที่ดีแล้วหรือ?” พ่อแม่ของมันบอกอย่างอ่อนๆ
สุนัขหมุนหางและรีบรีบมาข้างหน้าพ่อแม่ของมัน และชั่งหนึ่งกระดูกที่มันกินอยู่ในปากและมอบให้พ่อแม่ของมัน พ่อแม่ของมันรับกระดูกมาและยิ้มแล้วสัมผัสศรีษะของสุนัขว่า “เป็นเด็กที่ดีมาก รู้ว่าต้องมาแบ่งปันกับพ่อแม่ของมัน”
สุนัขรู้สึกดีและเริ่มวนรอบพ่อแม่ของมัน เหมือนกับการบอกว่า “ดูว่าฉันหาได้อาหารที่ดีมากเลย!” พ่อแม่ของมันจึงนำกระดูกมาวางในต่อของสุนัข และสุนัขกินอย่างรีบรีบ
ไม่นานหลังจากนั้น ทummy ของสุนัขเต็มไปด้วยอาหาร มันร่างกายแห้งเต็มไปและนอนลงบนพื้น ปิดตาและสนุกกับแดดอาทิตย์ในช่วงบ่ายนั้น พ่อแม่ของมันมองเห็นมันและรู้สึกนุ่มนวล คิดว่าช่วงเวลาที่อยู่กับสุนัขเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด
ขณะนี้ ตลอดมามีเสียงเล็งเล็งที่ประตูบ้าน พ่อแม่ของมันเปิดประตูและเห็นคุณแม่ของบ้านเล็กที่มีอาหารของมันมีตะกร้าอาหารที่มีผักของชาวบ้าน คุณแม่ยิ้มและบอกว่า “เห็นว่าสุนัขของคุณมีความดีและดีใจ ฉันจึงมามอบตะกร้าผักให้คุณ”
พ่อแม่ของมันรับตะกร้าผักมาและเชิญคุณแม่ของบ้านเล็กเข้าบ้านและยิ้มและบอกว่า “เชิญมาเลย” คุณแม่ของบ้านเล็กยิ้มและตกลงที่จะเล่นกับสุนัขและพูดคุยกันเรื่องของวัน
และนั้นก็เป็นวันที่สุนัขอยู่กับพ่อแม่ของมันและคุณแม่ของบ้านเล็ก มันได้รู้ว่าการแบ่งปันและรู้สึกความรักในบ้าน เมื่อมันจำถึงช่วงเวลานั้นในใจ มันจึงรู้สึกดีและสุขสำนึกมาก