จํานวนนับ ภาษาอังกฤษ สำหรับเด็กๆ ด้วยเขียนที่ ภาษาอังกฤษ และการเรียนภาษา

ในบทความนี้ เราจะนำคุณเข้าสู่โลกที่มีความสนุกสนาน ผ่านการเรียนรู้ที่มีการเข้ามือสนุกสนาน โดยให้เด็กๆ ทรงคุณสมบัติหลักฐานทางภาษาอังกฤษ ในบรรยากาศที่สบายงามและน่าสนุกสนาน。ด้วยนิทานที่สมบูรณ์แบบ และเกมส์เล่น และกิจกรรมปฏิบัติที่หลากหลาย เด็กๆ จะสามารถเข้าใจและใช้ภาษาอังกฤษได้ดีขึ้น และเริ่มต้นการทายาทสำหรับการเรียนภาษาของพวกเขาขึ้นอีกครั้งหนึ่ง。

สวนสาธารณะแห่งความประกาย

รุ่งสวรรค์สง่างามหนึ่งทางแยกของนัยตม และแม่ของเขาเดินไปที่สวนสาธารณะและพากันเดินตามทางหลวงในป่าเพลินต้นไม้ “แม่ มองไปนั้น! นักฝึกน้อยในต้นไม้หลังเดินข้ามหมอกเขียวนั้นเป็นสีน้ำเงิน!” ตมชื่นชมและกล่าว

แม่ยิ้มและตอบว่า “ใช่นะ Tom นักฝึกน้อยนั้นเป็นสีน้ำเงินอย่างแน่นนี้ Tom คุณเห็นสีอะไรที่เห็นอีกทีหรือ? โอเคโอเธอจะรู้เองเสมอไปในหน้าที่สีสันมากมายของพื้นที่นี้น่ะ!”

ตมสงย้ำตาลงมาเห็นและกล่าว “แม่ ฉันเห็นดอกไม้แดงหลังทางนี้!” “ใช่นะ Tom ดอกไม้ดังกล่าวเป็นดอกไม้แดง Tom ทราบไหม สีแดงนั้นแสดงถึงภาพแม้งวิวของทางทหารมหาสมุทร”

พวกเขาเดินไปต่อและตมก็ได้พบสิ่งที่มีสีหลากหลายขึ้น

“แม่ แม่! ดูนั้นนั้น! นักฝึกน้อยบนท้องฟ้าดังกล่าวเป็นสีน้ำเงิน!” ตมตีนที่หลังของแม่

แม่เอยย้ำขาหนี้ไปชื่นชมตม “ใช่นะ Tom นักฝึกน้อยนั้นเป็นสีน้ำเงิน Tom ทราบไหม สีน้ำเงินนั้นแสดงถึงท้องฟ้าและทะเล”

ตมจึงยืนยันนำข้อมูลต่อ “แม่ หน้าทะเลดังกล่าวมีต้นหน้าใบที่เป็นสีเขียว!” ตมยินดีใจ

แม่เอยได้เอาตมขึ้นมาและนำมือชี้สัตว์ประมาณของทางน้ำ “Tom นักฝึกน้อยนี้ที่กำลังร้องเสียงที่เหมือน ‘ribbit’ คุณรู้ว่าเหตุใดนักฝึกน้อยจึงร้องเสียงนั้นหรือ?”

ตมชิ้นตอบว่า “ไม่ได้ แม่” และแม่ตอบต่อ “เพราะนักฝึกน้อยกำลังบอกใส่เราว่านี้เป็นฤดูร้อนแล้ว”

พวกเขาเดินไปต่อทางในสวนและตมได้ค้นพบสีสันและเสียงที่ใหม่มากขึ้นและรู้สึกยิ้มยิ่งมาก

“แม่ ฉันเห็นบาทยี้ในอากาศนี้!” ตมชี้ทางใส่บาทยี้

“ใช่นะ Tom นักฝึกน้อยนี้เป็นสีเหลือง บาทยี้กำลังหาน้ำตากจากดอกไม้”

ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาไปถึงสนามเล่นและตมได้พบสลาลาสีแดง

“แม่ สลาลานั้นเป็นสีแดง!” ตมตะโกนยิ้ม

แม่ยิ้มและตอบ “ใช่นะ Tom สลาลาเป็นสีแดงคุณอยากเล่นหรือ?”

ตมจากมือของแม่และรันไปที่สลาลากะทวายและเดินข้ามเป็นอันหนึ่งในอันที่ผ่านมา ตมทราบรวมรูปแบบของสีมากมายวันนี้และเสร็จสิ้นเที่ยวเรือนและทางข้างหลังเป็นที่สุดที่ยิ้มยิ้มทุกวันนี้

ตามหาคำศัพท์

ในเช้าวันที่มีแดดออกและแสงแยกงาม หมอมีและแม่ของเขาเดินไปร่วมกันทางไปยังสวนสาธารณะ。ในสวนสาธารณะมีเสียงร้องของนกและหอมของดอกไม้ และมีเด็กๆหลายคนเล่นเสียงเพลียง หมอมีบอกแม่ว่า “แม่ ฉันอยากเรียนคำศัพท์เกี่ยวกับสวนสาธารณะ”

แม่ยิ้มและบอกว่า “ดีเลย ขอยอมร่วมกันเรียนไปด้วย” จึงเดินมาถึงทางเข้าของสวนสาธารณะ

แม่นำใบกระดาษที่มีรูปสัตว์และพืชต่างๆมาแสดงและบอกหมอมีว่า “มีอะไรนี้?” หมอมีมองเห็นนกบนใบกระดาษและบอกอย่างดุแดษว่า “นี่คือ bird!”

แม่ก็บอกต่อว่า “แล้วนี้คืออะไร?” หมอมีมองไปที่หน้าป่ายของหนูและบอกว่า “นี่คือ rabbit!”

พวกเขาเดินต่อไปในสวนสาธารณะ แม่จะชี้วัตถุต่างๆและบอกหมอมี หมอมีก็จะตอบตาม พวกเขาได้พบกับ:

• แมวหนึ่งตอนพักผ่อนใต้หนามไม้ หมอมีบอกว่า “นี่คือ cat!”
• กิ้งก่าหลายตัวกระโดดไปตามกันบนหญ้า หมอมีบอกว่า “นี่คือ squirrel!”
• ดอกดอกไม้แยกดาวที่บานดอก หมอมีบอกว่า “นี่คือ sunflower!”
• หญ้าที่เขียวมีน้ำเหลือง หมอมีบอกว่า “นี่คือ grass!”

แม่ยังเรียนหมอมีคำศัพท์เกี่ยวกับสิ่งของในสวนสาธารณะด้วย:

• สนามกีฬา: playground
• ที่นั่งเกาะ: benches
• สวนว่ายน้ำ: swimming pool
• อุโมงค์: pavilion

หมอมีเรียนได้ดีและแม่ก็รู้สึกยิิกยิ่งมาก พวกเขายังหาซึ่งใบกระดาษซ่อนในสวนสาธารณะ หมอมีต้องจับคำศัพท์ที่เห็นตามรูปสัตว์ เช่น ในภาพของหมา หมอมีจะบอกว่า “นี่คือ dog”

ผ่านการเดินทางเล่นเล่นนี้ หมอมีไม่เพียงได้เรียนคำศัพท์เกี่ยวกับสวนสาธารณะแต่ยังได้เรียนวิธีการเชื่อมโยงคำศัพท์กับวัตถุที่แท้จริงด้วย แม่ยังเล่นต่อว่า “หมอมีน่าเป็นชายแล้ว! เมื่อเรากลับบ้านเราจะได้เรียนต่อด้วย คุณจะจำคำศัพท์เหล่านั้นได้ยอดได้”

ภาพดอกไม้

มันเป็นเช่นนี้ที่ฉันจะแปลเนื้อหาดังกล่าวเป็นภาษาไทย:

ข้างหลังตอนเช้าที่มีแสงแดดชัดเจน สวนของเด็กมีมะลิกายงานด้วยดอกไม้หลากหลายทั้งสีแดงของมะลิกาแดง สีเหลืองของดอกดาฟนี และสีม่วงของดอกลาวเลนเวอร์ ดอกไม้เหล่านี้ลอยตัวในลมและส่งอายุดงสวยงามและหอมหวาน อยู่ในกลางสวน เด็กมีมะลิกาเรียกว่า “แม่ ทำไมดอกไม้นี้ดูน่าชมนี้เลย?” ออกเสียงดังด้วยความยินดี

แม่ยิ้มและเดินมาขึ้นมาบวกดอกมะลิกาแดงหนึ่ง กะโหลกและกลิ้งไหล่กลิ้ง: “ใช่นะเด็กมีมะลิกา ดอกไม้ทุกสีมีความสวยงามของตนเอง คุณรู้ชื่อของดอกไม้ทุกสีไหม? ดอกไม้สีแดงนั้นเรียกว่า ‘crimson rose’ ดอกไม้สีเหลืองเรียกว่า ‘yellow sunflower’ และดอกไม้สีม่วงเรียกว่า ‘red lavender’ ดอกไม้ทุกสีมีชื่อของตนเองนะ”

เด็กมีมะลิกายืนยันว่าไม่รู้ แม่จึงเริ่มเล่าต่อ: “ดูให้เห็นดอกที่สีแดงนั้น มีก้านดอกหนาแน่น ดอกดาฟนีมีแผงดอกใหญ่ และดอกลาวเลนเวอร์มีดอกที่เล็กๆ มีความงามอย่างจะดูดี”

เด็กมีมะลิกาสัมฤายและเริ่มสังเกตดูดอกไม้ และตะยานดูเห็นว่า ดอกมะลิกาแดงมีก้านดอกหนาแน่น แผงดอกของดาฟนีใหญ่มาก และดอกลาวเลนเวอร์มีดอกที่เล็กๆ มีความงามอย่างงดงาม

“แม่ ทำไมดอกไม้ต่างๆ จะบานในฤดูกาลต่างๆ กันนี้?” เด็กมีมะลิกาคอยคำตอบต่อ

แม่ยิ้มสุดท้ายตอบ: “เพราะดอกไม้ทุกชนิดมีระยะเวลาที่มันจะเติบโตและบานตามฤดูกาลต่างๆ บางดอกบานในฤดูใบไม้ผลิ บางดอกบานในฤดูร้อน บางดอกบานในฤดูใบไม้ร่วง และบางดอกบานในฤดูหนาว และเช่นเดียวกับเราที่มีคุณลักษณะของตนเอง”

เด็กมีมะลิกายืนยันว่าไม่ได้และเริ่มสังเกตดูแลโลกที่มีหลายสีและหลายรูปแบบ และตัดสินใจที่จะสังเกตและเรียนรู้โลกที่มีหลายสีสันนี้อย่างจริงจังมากขึ้น.

หน้าต่างของบ้าน

ในบ่ายแห่งแสงและความร้อนระร่ำ บ้านของเด็กมีมิ่ง เม็ง ถูกทาสลับด้วยหน้าต่างที่มีสีสันที่ทรงพลัง ทุกหน้าต่างบอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างกัน แบบภาพเขียนที่มีชีวิต.

เมื่อเช้าแรกสุดของแสงแดดพาสซึ่งผ่านหน้าต่างเข้ามายังในบ้าน ก็เปิดมือฝายให้เด็กมีมิ่งตื่นมาจากการหลับนอน. เขายกเปิดหน้าต่างและดูแหวนออกไปยังโลกนอก ในใจเขาก็ได้รู้สึกความสนใจและความหวัง.

เมื่อเขาอยู่บนเก้าอี้ต่อเนื่องที่หน้าต่างหนึ่งของห้องเรียน มีมิ่งมองหน้าคู่ภาพสื่อสารภาษาอังกฤษและทำงานเรียนอย่างสนใจ. เขาเปิดหนังสือเรียนและเห็นภาพเหมือนจริงของสัตว์และพืชต่างๆ. มีมิ่งอ่านคำตอบในวรรณกรรมและฝันถึงสัตว์เลี้ยงลูกของเขาและดอกไม้ที่งดงาม.

ในช่วงเวลากลางวัน มีมิ่งและพ่อแม่ของเขาก็ร่วมกันกินอาหารประจำวัน. พวกเขากินและพูดกันเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเห็นในวันนั้น. มีมิ่งแสดงให้พ่อแม่ดูคำศัพท์และประโยคภาษาอังกฤษที่เขาเรียนที่โรงเรียน และพ่อแม่ก็รู้สึกเป็นเกียรติ.

บ่ายนั้น มีมิ่งเข้าร่วมกิจกรรมหลานภาษาอังกฤษที่โรงเรียน. เขาได้พบเพื่อนร่วมฝึกสอนหลายคน และร่วมประชุมเรียนรวมกันและแบ่งปันความสนุกสนาน. ในกิจกรรมนี้ มีมิ่งได้เรียนวิธีการบอกความชอบงานของเขาด้วยภาษาอังกฤษ อย่างเช่น: “i really like playing soccer.”

เมื่อเดินทางกลับบ้านในช่วงเย็น มีมิ่งพบว่าบ้านของเขามีวัตถุที่ใช้ในการเรียนอย่างมาก และเขาเข้าใจว่าการเรียนต้องการวัตถุเหล่านี้ และเข้าใจถึงความสำคัญของการเรียน.

ในเวลาดึกของคืน มีมิ่งตั้งใจระบบหนังสือกระเป๋าเรียนของเขาเตรียมความพร้อมสำหรับวันเรียนต่อไป. เขามองออกไปที่ท้องฟ้าของคืน ดูดวงจันทร์และดวงดาวที่มีสีเหลืองและขาวที่มีชีวิตเหมือนเป็นการชักชวนเขา. เขากล่าวว่า: “i really like my window, it brings me a lot joy and happiness.”

ในครอบครัวที่มีความรักอยู่นี้ มีมิ่งได้มีวันที่ดีและมีความเติบโต. เขาได้เรียนวิธีการแสดงความคิดของตนด้วยภาษาอังกฤษ และได้เรียนวิธีการให้ความสำคัญกับผู้ที่เขารักและสิ่งที่เขามี. หน้าต่างนี้เป็นหลักฐานของการเติบโตของมีมิ่ง และกลายเป็นทางแยกที่งดงามในใจเขา.

ท่อน้ำ

สวัสดีครับ! ในวันที่แสงแดดปรากฏขึ้นสวยงามเช่นนี้ หนูตะโกนโทมตัดสินใจจะไปเล่นที่สวนสนุก。เขาผ่านพุ่มไม้ที่มีชาติสัตว์ที่ร่มรื่น และมาถึงแม่น้ำที่สะอาดและไหลอย่างดีดข่วงเสียงหวีดหวีด

โทมไปเล่นตามแม่น้ำและพบว่ามีสิ่งที่น่าทึ่งมากมาย เขาเห็นตัวนกหนึ่งตั้งบนต้นไม้ร้องเพลงที่มีเสียงสวยงาม โทมชี้ที่นกด้วยนิ้วขาดและพูดเล็กเล็กว่า “fowl, hen!” จากนั้นเขายังเห็นหนูหงส์หนึ่งกระโดดในน้ำ และเสียงกระโดดของมันเหมือนเสียงลูกหินที่ตกลงน้ำ “” โทมเรียกว่า “frog, frog!”

โทมเดินตามแม่น้ำต่อไป พบพื้นที่สวนงามที่มีดอกไม้สีส่วนต่าง ๆ สีแดง สีเหลือง สีฟ้า สีม่วง และสีชมพู สวยงามมากที่สุด โทมชี้ที่ดอกไม้และพูดด้วยความดีหวัง “purple flower, yellow flower, blue flower, red flower!” นอกจากนี้ เขายังเห็นหมากดินตะโกนเล่นระหว่างดอกไม้ หางของมันเปิดเผยสว่างแสงในแสงแดด

โทมเล่นหน้าใจแล้ว เขานั่งบนหินใหญ่ที่แม่น้ำและมองขึ้นไปที่ฟ้าที่มีก้อนเมฆที่ลอยอย่างอ่อนๆ เหมือนความันนอก โทมชี้ที่ฟ้าและพูด “cloud, cloud!” ขณะนั้น ลมลึกลึกเข้ามาพาหอมดอกไม้ที่สะอาด โทมจึงเหลืองลมดังนั้น และพูด “clean air, clean air!”

ตอนนี้ ตัวตรงกลับมาด้วยตัวมดิสก์ที่บินมาจากดอกไม้เพื่อกักน้ำตาล โทมชี้ที่มดิสก์และพูด “bee, bee!” หลังจากที่มดิสก์เก็บน้ำตาลเสร็จ มันบินไปทางห่างและหายไปในกลุ่มดอกไม้

โทมมีความสุขมาก มีการติดต่อกับสัตว์เลี้ยงลูกสาวและเรียนคำศัพท์ใหม่ด้วยภาษาอังกฤษ ในทางกลับบ้านเขายังรอนใจกับการประสบการณ์ที่วันนี้ และเรียนรู้ถึงความเหล็กและความงามของธรรมชาติ

ต้นไม้และต้นไม้ใต้

ตอนที่ 1: สวนสาธารณะแห่งความประกาย

“หว้าวา! วันนี้เราจะไปสวนสาธารณะเลย!” น้องเด็กชายหลังจากที่ปลุกฟูกเพียงเล็กน้อยก็ติดตามน้องหญิงของเขาไปโดยง่าย ๆ ตามหลัง。

ตอนที่ 2: ตามหาคำศัพท์

“เราจะหาคำศัพท์ที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมในสวนนี้!” น้องหญิงบอกให้น้องเด็กชายทราบก่อนเดินทางเข้าสวน。

ตอนที่ 3: ภาพดอกไม้

“แรกเราจะหาดอกไม้!” น้องหญิงชี้ที่ดอกไม้สีแดงตกลงอย่างหนาแน่นบนพื้นสวน。“ฉันคิดว่ามันคือ ‘purple flowers’!” น้องเด็กชายยินยอมและเขียนบนกระดาษตามที่น้องหญิงบอก。

ตอนที่ 4: หน้าต่างของบ้าน

“ตามหาหน้าต่างของบ้าน!” น้องหญิงกล่าว。“มันคือ ‘home windows’!” น้องเด็กชายหมายหน้าต่างของบ้านที่มีหน้าต่างสีขาว และเขียน ‘white windows’ บนกระดาษ。

ตอนที่ 5: หลอดน้ำ

“เรายังคงหาต่อ!” น้องหญิงตะโกนแก้งกัน。“นี่คือหลอดน้ำ!” น้องเด็กชายชมหลอดน้ำที่เลื่อนขึ้นออกมาจากพื้นสวน。“มันคือ ‘water fountains’!” และเขาเขียนบนกระดาษตามที่น้องหญิงบอก。

ตอนที่ 6: ต้นไม้และต้นไม้ใต้

“ตามหาต้นไม้!” น้องหญิงบอก。“มันคือ ‘timber’!” น้องเด็กชายหมายต้นไม้สีเขียว และต้นไม้ใต้ที่มีผลไม้สีแดง。“มันคือ ‘fruit bushes’!” และเขาเขียนบนกระดาษตามที่น้องหญิงบอก。

ตอนที่ 7: สิ้นสุดและฉลอง

“เราหาคำศัพท์เรียบร้อยแล้ว!” น้องหญิงยินยอม。“เราจะมาอีกครั้งต่อไป!” น้องเด็กชายยินยอมและลูกบอลเริ่มบินรอบๆ พื้นสวนให้นักเล่นทุกคนสนุกสนา

สิ้นสุดและฉลอง

การจบงานพรีชาติแล้ว บچهๆ รวมกันที่สนามเดินทางโดยมีความยินดีและยิ้มใส่ตา พวกเขาได้จบการเล่นเกมที่น่าสนุกที่เรียกว่า “การทับคำศัพท์” และแต่ละคนได้ใช้คำศัพท์ที่เรียนรู้มาอธิบายเครื่องเล่นที่ชอบที่สุดของตน

“เครื่องเล่นของฉันเป็นสีฟ้า คล้ายท้องฟ้า” หมิง กล่าวอย่างเติรญกลิ่น

“เครื่องเล่นของฉันเป็นสีแดง คล้ายดวงอาทิตย์” หลัก ตามมา

“เครื่องเล่นของฉันเป็นสีเขียว คล้ายใบหญ้าที่เต็มที่บนหมอก” กุ้ง ได้เข้ามาเล่นด้วย

ครูที่เห็น ยิ้มกับที่เด็กๆ ทำได้ดี แล้วก็บอก “ดีเหมือนกันทุกคน! ตอนนี้เราเริ่มเล่นเกมใหม่ที่ชื่อ ‘คุณคิดว่าผมคืออะไร’ แต่ละคนต้องอธิบายเครื่องเล่นของตนด้วยภาษาอังกฤษ และให้เพื่อนรับรู้ว่าเครื่องเล่นของคุณคืออะไร”

เด็กๆ ตะลึงเพลิงพร้อมที่จะเริ่มเล่นเกมใหม่ “ของฉันเป็นรูปวงกลมที่สามารถเล่นโดยการหมุน” หมิง อธิบาย

“ฉันรู้แล้ว คือลูกบอล!” หลัก ตอบเร็วทันที

“ของฉันเป็นรูปสามเหลี่ยมที่สามารถกระโดดมากระโดดไป” กุ้ง ตามมา

แล้วเด็กๆ ก็เล่นต่อไปด้วยเสียงโห่วะและยิ้ม ไม่ว่าจะเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ หรือฝึกสมรรถนะการใช้ภาษาอังกฤษของตน

ครูสรุปได้ว่า “วันนี้เรามีความสนุกมาก หวังว่าทุกคนจะฝึกฝนภาษาอังกฤษต่อไปที่บ้าน และทำให้ระดับภาษาอังกฤษของเราเพิ่มขึ้น”

เด็กๆ ยืนยันและยิ้มด้วยความสุข พวกเขารู้ว่า หากต่อต้นเท่านั้น พวกเขาจะสามารถจัดทำภาษาอังกฤษได้ และเปิดกว้างหน้าต่างที่นำพวกเขาไปสู่โลกทั้งหมด

กลับบ้าน

บนทางกลับบ้าน แสงอาทิตย์เข้าผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดแสงเงาที่พื้นสูงมีสีสันสลับกัน เด็กๆ กำลังอึกตัวกันเกี่ยวกับการออกปฏิบัติในวันนี้ เสียงรอยยิ้มของพวกเขาเปลี่ยนแปลงอากาศไปด้วย

“แม่ มองดูนี้!” ลูกชายหนึ่งได้ทำน้ำตายิ้มหากแล้วแสดงถึงดอกไม้ที่ทางข้างบนถนน

“นี่คือดอกขวานทิ้ง ในฤดูใบไม้ผลิจะบานมากที่สุด” แม่ตอบกลับ ขณะที่เธอขึ้นมือเอาผลไม้ออกมาจากตะกร้าซื้อของ “วันนี้เราซื้อเมื่อนึ่งชาวกุ้งที่คุณชื่นชอบมาก”

เด็กๆ ตามแม่ผ่านทางรอยท่อลงที่บ้านพวกเขา พวกเขาเอากุญแจออกมาแล้วเปิดประตูบ้านเข้าไป

ในในบ้านมีกลิ่นของอาหารที่แห้งแล้ว พ่อยังมีงานในห้องคุกงานอาหารดื่มที่หรูหราเพื่อตอบรับกลับบ้าน

“แม่ พ่อทำอาหารอะไรที่น่ารักนี้?” ลูกชายชอบตัวเล็กที่สนใจตั้งข้อถาม

“พ่อทำแกงหมูและผักผลไม้ที่ทดแทน ที่คุณชื่นชอบมาก” แม่เปิดหน้าต่างเพื่อให้ลมที่สดเข้ามา “เข้ามาก่อน แล้วเรากินอาหาร”

ครอบครัวเฝ้าโต้ด้วยกันที่โต๊ะกินอาหาร รวมกันอาหารที่น่านาด หลังจากกินอาหารเสร็จ เด็กๆ พากันเล่นเครื่องเล่นในห้องท้องบ้าน แม่ก็เริ่มต้มตะกร้าซื้อของโดยเอาอาหารที่เหลืออยู่เข้าไปในตัวเย็น

“แม่ เครื่องเล่นนี้เหมือนมาก!” ลูกชายชอบตัวเล็กชื่นชอบเครื่องเล่นรถเมล์ที่ใหม่

“ใช่นะ รถเมล์นี้สามารถควบคุมได้ด้วยรีโมตคอนทรอล” แม่ตอบกลับขณะที่เธอกำลังต้มตะกร้า “คุณจะเล่นได้เลย”

เด็กๆ ขึ้นมือเอารีโมตคอนทรอลมาเล่นรถเมล์ มีเสียงรอยยิ้มและเสียงหลงเสียงมากมายในในบ้าน ฝันครับสบายเข้าไปในทุกๆ มุมของบ้าน ตอนคืนเด็กๆ รับประทานน้ำปลายตายหลังจากที่แม่บอกเรื่องสวนท้อง พวกเขาจึงทรงกลิบตาอย่างสวยงามเข้าสู่ระหว่างร่วมกันหลังจากนั้น