คอร์ส Speaking ที่อยู่ ที่อยู่และเรียนภาษาอังกฤษเขียนที่

บทความนี้ด้วยบรรยายที่มีบทบาทและภาพที่ชัดเจน นำเสนอโลกที่ผสมผสานและเต็มไปด้วยภาพมรดกความฝัน。ในโลกนี้ เด็กๆสามารถตามขบวนการของนักสำรวจที่มีกำลังและทุ่มเท ผ่านผลาญป่าที่หนาแน่น ตะลอบอุโมงค์ที่ลึกลับ และหาทรัพย์สมบัติที่ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลัง。บทความนี้ด้วยเรื่องที่เชื่อมโยงที่น่าติเตือน กระตุ้นความสนใจและความอยากสำรวจโลกที่ไม่ทราบของเด็กๆ และยังส่งเสริมความสำคัญของเพื่อนๆ ความกล้าและความยังยันต่อต่อด้วย。

ป่า** (ป่า)

1. ธรรมชาติ

• Tree (ต้นไม้)
• Flower (ดอกไม้)
• Rock (หิน)
• River (แม่น้ำ)
• Ocean (ทะเล)

1. สิ่งมีชีวิต

• dog (หมา)
• Cat (แมว)
• chicken (นก)
• Fish (ปลา)
• Snake (งู)

three. สิ่งแวดล้อมเมือง– residence (บ้าน)- college (โรงเรียน)- store (ร้านขายของ)- medical institution (โรงพยาบาล)- Park (สวนสาธารณะ)

1. อุปกรณ์และเครื่องมือ

• automobile (รถ)
• Boat (เรือ)
• aircraft (เครื่องบิน)
• bike (จักรยาน)
• Lamp (ไฟ)

1. วัสดุและสิ่งเคลือง

• Water (น้ำ)
• Sand (ทราย)
• Snow (หิมะ)
• Wind (ลม)
• solar (ดวงอาทิตย์)

1. ฤดูกาล

• summer (ฤดูร้อน)
• winter (ฤดูหนาว)
• Spring (ฤดูใบไม้ผลิ)
• Autumn (ฤดูใบไม้ร่วง)
• Rain (ฝน)

1. อุปกรณ์การเรียน

• book (หนังสือ)
• Pencil (ปากกา)
• Eraser (ลบปากกา)
• Ruler (มาตร)
• pc (คอมพิวเตอร์)

eight. สิ่งแวดล้อมนอกและภาคภาษา– Sky (ท้องฟ้า)- floor (พื้น)- Mountain (ภูเขา)- woodland (ป่า)- wilderness (ทะเลทราย)

nine. สัตว์น้ำ– Shark (ปลาใหญ่)- Dolphin (ดัลฟิน)- Turtle (หน้าจอง)- Fish (ปลา)- Whale (ปลาวาฬ)

1. สัตว์บก

• Lion (แรกงู)
• Elephant (หมู่หมู่)
• Tiger (แมวแดง)
• bear (หมี)
• Zebra (แกะแขน)

ภูเขา

อันดับแรกของประเทศที่อยู่ห่างไกลมีหญ้าสวยงามที่มีต้นไม้ยอดแตกแต่งอยู่ในหญ้าสีเขียวเหนียว แสงแดดได้รั่วผ่านกิ่งไม้ลงมาในแสงที่แตกแต่งอย่างสวยงามในหญ้าสีเขียวเหนียว ในหญ้านี้มีสัตว์ต่างๆ อาศัยอยู่อย่างประสบกันดี และร่วมกันปกป้องแหล่งที่ดินนี้ที่งดงาม

วันหนึ่ง หนูอัสวินหนึ่งตัวที่เล่นอยู่ในป่าได้บังเอิญเจอกับหงส์อัสวินที่ฉลาด หงส์อัสวินบอกหนูอัสวินว่าในป่ามีที่มีเงินประมาณที่มีตัวสัตว์ดึงดูด และเพียงสัตว์ที่มีกำลังใจที่จะเข้าหามันเท่านั้นที่จะพบมัน หนูอัสวินที่ฉลาดมองเห็นและตกใจมากที่จะหาที่มีเงินนี้ และตัดสินใจที่จะเดินทางไปหาพร้อมกับเพื่อนๆ หงส์อัสวิน

พวกเขาเดินผ่านป่าและข้ามภูเขาขนาดเล็กหลายท่อง และมาถึงพื้นที่หน้าป่าที่แสนแปลง บนหน้าป่ามีชายหญ้าที่ดีงาม บนหญ้ามีปลาไม้ที่ดีกินมันอย่างอยู่ใจกัน หนูอัสวินและหงส์อัสวินไปขอคำบอกเล่าจากปลาไม้เกี่ยวกับที่มีเงินนี้ ปลาไม้บอกว่าที่มีเงินนี้ตั้งอยู่ในป่าที่มีอายุยาวในเมืองโบราณของป่า

จึงหนูอัสวินและหงส์อัสวินเดินต่อไปจนมาถึงที่ลึกลงในป่า ที่นั้นมีทะเลสาบที่สงบสุข น้ำทะเลสาบชัดเจนเห็นได้เหมือนใส ข้างทะเลสาบมีต้นตองที่ใหญ่หลุมมาก บนต้นตองมีหงอนหัวหมากที่ชาติแซบซ่าบที่มีความรู้สึกฝันสวยงาม หงอนหัวหมากบอกว่าเพื่อหาที่มีเงินนี้ ต้องต้องรับรู้คำซับซ้อนที่อยู่ที่ประตูของเมืองโบราณ

หนูอัสวินและหงส์อัสวินตรวจสอบคำซับซ้อน พบว่าคำตอบของคำซับซ้อนนั้นคือ “กำลังใจ” พวกเขาตระหนักว่าเพียงแต่มีกำลังใจเท่านั้นที่จะหาที่มีเงินนี้ จึงเริ่มมีกำลังใจและเดินเข้าไปในเมืองโบราณ

ในเมืองโบราณมีบริเวณที่มีทรัพย์สินมหาศาล บนกลางบริเวณมีตู้ทองสีทองเหลืองที่มีทรัพย์สินและสมบัติต่างๆ ทั้งหมด ในตู้ทองสีทองเหลืองมีหินแก้วที่มีปิศาจที่สวยงามที่เป็นที่มีเงินที่รายงานกัน หนูอัสวินและหงส์อัสวินรับชมและเอาหินแก้วมาได้ พวกเขาตระหนักว่าหินแก้วนี้เป็นสัญลักษณ์ของความสงบและความดุลเดือนของป่า

กลับบ้านหลังจากนั้น หนูอัสวินและหงส์อัสวินบอกเรื่องการข้ามทางของพวกเขาต่อสัตว์อื่นในป่า ทุกสัตว์ที่เห็นเหล่านี้ต่างเป็นที่เปิดใจและเปิดใจต่อกำลังใจและความรู้สึกของพวกเขา และความสงบและความดุลเดือนของป่าได้รับการปกป้องด้วย

เรื่องนี้บอกเราว่า กำลังใจและความรู้สึกฝันสวยงามเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการหาที่มีเงิน และยังเป็นคุณสมบัติที่เราจำเป็นต้องมีเมื่อเราเผชิญกับความยากลำบากในชีวิตประจำวัน

แม่น้ำ

สวัสดีครับ วันที่มีแดดแจกแจงนั้น หนูหรือหมามีกลับผ่านป่าและมาถึงแม่น้ำที่กว้างขวาง น้ำในแม่น้ำชัดเจนและมีสันใต้น้ำที่เลียนแบบกับแก้วมองเห็นฟ้าสีสว่างที่เหนือ หนูหรือหมากะกะบันนี้และวิ่งรอบเนื่องอยู่ตามเนื้อทางแม่น้ำ ร้องเพลงสวยงาม

อย่างไรก็ตาม หนูหรือหมาเห็นเสียงหนึ่งตัวนกยืนอยู่ข้างแม่น้ำ บินรอบวงกว้างและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่าง หนูหรือหมาหลุดตาหายากและเข้าใกล้ถาม “สวัสดีครับ นกแห่งนี้ คุณกำลังทำอะไรเช่นไหน?”

นกหงายตะโกนขึ้นมาและยิ้มแย้มตอบ “สวัสดีครับ ฉันกำลังรอให้น้ำในแม่น้ำขึ้นฉะนั้นจึงจะไปล่าปลาด้วยวิธีของการมองด้วยลูกปลา”

หนูหรือหมาหายากกะกะตาและบอก “วาย ที่จะทำปลาดูมีสนุกมาก! ฉันจะสามารถมาช่วยคุณรอได้ไหม?”

นกหงายยินยอมและตอบ “ใช่แล้ว มาช่วยด้วยครับ”

จึงทั้งหนูหรือหมาและนกหงายนั่งอยู่ข้างแม่น้ำและรอระหว่างกันอย่างสงบ น้ำในแม่น้ำขึ้นเรื่อยมา นกหงายเริ่มเตรียมเครื่องมือล่าปลา หนูหรือหมาดูอยู่ด้านนอก ตื่นตระหนกดูเหมือนกัน

ไม่นานก็เริ่มขึ้นเพียงแค่น้ำขึ้นถึงขั้นของเนื้อทางแม่น้ำ นกหงายเอาปลาเข้ามาด้วยเครื่องมือล่าปลา หนูหรือหมาช่วยด้วยในการยกเครื่องมือล่าปลาและเก็บปลา

หลังจากที่พยายามหลายครั้ง นกหงายก็ล่าปลาให้ได้ปลาใหญ่หนึ่ง หนูหรือหมาสวายสง่าและนกหงายด้วย กลับบ้านด้วยปลาเพื่อทำเป็นอาหารเรียบร้อย

ตั้งแต่วันนั้นหนูหรือหมาและนกหงายกลายเป็นเพื่อนกันดี พวกเขามักจะไปล่าปลาด้วยกันตามแม่น้ำและเพิ่มเวลาเดินทางด้วยความดีใจอีกมากมาย

ทะเล**

ในทะเลกว้างโล่งสีน้ำเขียวที่โล่งรุนแรง ลมทะเลชนกับชายหาดอย่างหนักแน่น。ที่นี่มีชีวภาพทะเลหลากหลาย พวกเขาเดินทางไปมาเป็นเองในท้องทะเล

แสงอาทิตย์ที่รั่วผ่านทะเลสาบ ทำให้เกิดสีสันเลื่อยตลอดเส้นผ่าศูนย์กลางบนผิวทะเลที่มีเปลือกเหลืองเลื่อย ปักกะกงน่ายนวลเท้าลงจากท้องอากาศ ร้องเสียงโห่งโหงในความสนิทกับการหลีกเลี่ยงของลมทะเล

บนผิวทะเล มีปลาสีสันกว้างโฉมที่กำลังเดินทาง ร่างกายของมันที่เปลือยออกเงาในน้ำ อยู่รอบๆ ด้วยเปลี่ยงฝูงหายนมที่หลีกเลี่ยงและเล่นตลอดกัน ทำให้เกิดลายน้ำขาวขนาดเล็ก

ในลึกทะเล มีปลาอุปกรณ์ยักษ์ใหญ่ที่มุ่งเดินทางอย่างสงบ โคนฝ่ามือของมันหล่อเหลี่ยมในน้ำ เหมือนกับที่กำลังสนามดนตรีเพลงอันย่างสวยงาม

ทะเลมีที่หายนมหอกหลากหลาย ที่มีสีสันที่มีมากมายในแสงแดด ทำให้มันดูเป็นที่น่าสวยงามมากยิ่งขึ้น บนหายนมหอกนี้มีชีวภาพทะเลหลากหลายที่อาศัยและก่อตัวเป็นเซควีสติมแบบชีวะประหลาด

มีหนูน้ำที่ออกจากหายนมหอก มองโลกอย่างอยากจะรู้เล็ก มันเดินทางช้าๆ หาที่ที่เหมาะสมสำหรับการอาศัยของตน

บนทะเลสีน้ำเขียวนี้ มีเกาะลึกลับที่มีต้นมะปายที่สูงยิ่งมาก มีชายหาดที่มีหน้าที่น่าสวยงามล้อมรอบเกาะ บนชายหาดมีเครื่องหรือแหล่งของทะเลที่มีรูปร่างต่างกันมาก

บนเกาะลึกลับนี้มีสุนัขอุณหิตที่เล่นตลอดทางต้นมะปาย มันเดินลงมาเพื่อหาอาหารบนพื้นดินบาง ๆ

ในทะเลสีน้ำเขียวนี้ ชีวภาพทะเลมีความสงบสุขกันและเป็นการแสดงออกในวิธีของตนเอง ทะเลที่นี่เป็นโลกที่มีชีวิตและกิจกรรมอันหนึ่งหนาย

หาด

สวัสดีครับ! วันที่ฝั่งทะเลสวยงาม เด็กชายทอมและพ่อของเขามาสวนที่ชายหาดที่มีทะเลทรายอ่อนแอ แสงแดดทองและคลื่นทะเลที่รุนแรงไกลไกล ตั้งแต่นั้นเป็นภาพวาดที่งดงาม

ทอมตื่นเต้นเรียนร้อง พากันวิ่งว่ายน้ำ ขณะเล่นทะเลทรายและพูดคุยกับพ่อเขา. พ่อของเขาเรียกเขาทรายเพื่อรับรู้สิ่งต่าง ๆ ที่ตามชายหาด อย่างเช่น คลื่นทะเล หมวกทะเล สัตว์เล็กๆ บนชายหาด และทะเลสีน้ำเงิน

“มองเห็นไหม, ทอม! นั่นเป็นหงอน” พ่อของเขาชี้ตัวหงอนที่บินบนท้องฟ้า

“หงอน! หงอน!” ทอมตอบกลับด้วยความน่าตื่นเต้น

พวกเขาเดินตามชายหาดต่อไป ทอมกู้หมวกทะเล ตั้งทะเลทรายเป็นเมืองเล็ก และพยายามทำทะเลทรายให้เป็นรูปร่างต่าง ๆ

“ทอม, คุณรู้ว่าทะเลมันคืออะไรหรือ?” พ่อของเขาถาม

“ทะเล! ทะเล! มันใหญ่และสีน้ำเงิน!” ทอมตอบ

“ถูกต้อง! ทะเลคือร่างกายน้ำเย็นที่มีน้ำเกลือ และมันเป็นบ้านของสัตว์ที่มีอยู่ทั่วไป เช่นปลา กุ้ง และแม้แต่วาฬ” พ่อของเขาอธิบายอย่างเงียบง่าย

ทอมฟังด้วยความสนใจ อันดึงใจในชีวิตใต้ทะเล และรู้สึกความอดึงและหลงหละ

“เราจะไปว่ายน้ำในทะเลได้ไหม?” ทอมถาม

“ตามแนวทางนี้! แต่จะต้องระมัดระวังและฟังคำแนะนำของผู้ควบคุมชายหาด” พ่อของเขายิ้มและตอบ

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงชายหาด ทอมดีกระโปรงชายหาดและกระโดดเข้าน้ำทะเลทันที. น้ำทะเลเคียงเท้าของเขาอย่างน่าสบาย

“วว! น้ำเย็นมาก!” ทอมตะโกนกลับ

พ่อของเขาก็กระโดดเข้าน้ำตาม พวกเขาเล่นกันในน้ำ สนุกสนานกับคลื่นทะเลที่นำมา

“มองเห็นนั้น! มีหมวกปลา!” พ่อของเขาชี้ตัวปลาที่กระโดดไปมา

“มันเป็นเรียลหรือ?” ทอมประหลาด

“ใช่แล้ว! มันเป็นเรียล และมันมีชีวิตอยู่ในทะเล. มันเป็นสัตว์ที่ฉลาดและมีความเล่นตลก” พ่อของเขาอธิบาย

ทอมเล่นอย่างสนุกสนานในน้ำ รู้สึกกับความลึกลับและความยอดเยี่ยมของทะเล. วันนี้ เขาไม่เพียงแค่ได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับชายหาดและทะเล แต่ยังได้พากันเดินทางกับพ่อของเขาในช่วงเวลาที่น่าจดจำ

สวนสาธารณะ

เพื่อนของหมิ่มหลังจากที่เข้าร่วมในการอุปสรรคของหมิ่ม พวกเขาได้เล่นกันตลอดแผ่นดิน บางคนเล่นเกมที่เก้าอี้นอกบ้านเรียกแบบหนึ่ง และบางคนก็ลุกลามบนแผ่นดิน

พบพบอย่างเด็ดขาดหมิ่มได้เห็นบอร์ดประกาศในสวนสาธารณะที่ข้อความบนเข้าใจว่า “โปรดปลุกปลักฐานและไม่ทิ้งเชื้อเสีย” หลังจากที่เขาจำคำศัพท์อังกฤษที่เรียนไว้ จึงเริ่มสนทนากับเพื่อนๆ ด้วยภาษาอังกฤษ

การเรียนรู้ทางการเล่นหมิ่มและเพื่อนๆ ได้เล่นเกมเล่นแบบภาษาอังกฤษ พวกเขาบอกคำศัพท์ใหม่อันเนื่องมาจากสิ่งของในสวนสาธารณะ เช่น “มองเห็นต้นไม้ใหญ่นี้!มันสูงมาก!” หรือ “มันเป็นอะไร?มันคือเก้าอี้!” ด้วยการเล่นเกมนี้ พวกเขาไม่เพียงแต่สนุกสนานแต่ยังได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ด้วย

จบอาทิตย์ที่สวนสาธารณะในช่วงเวลาที่ดวงอาทิตย์จะตกตะวันตกลง เหล่าเด็กหลังจากที่ได้สนุกสนานกันในสวนสาธารณะตลอดวันที่หนึ่ง ก็ได้แยกกันไปกันที่ทางออกของสวน และได้สัญญาว่าจะมาเล่นต่อไป

ผ่านการเดินทางที่สวนสาธารณะนี้ หมิ่มและเพื่อนๆ ไม่เพียงแต่ได้สนุกสนานด้วยกิจกรรมกลางแจ้ง แต่ยังได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษทางการปฏิบัติการที่มีประโยชน์ พวกเขาได้เรียนรู้วิธีการบอกคำศัพท์ในภาษาอังกฤษเพื่อบอกเกี่ยวกับสิ่งของในสวนสาธารณะ และเจอประสบการณ์ของเขากัน และได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ในระหว่างเกม แบบการเรียนที่มีความสนุกสนานและมีประโยชน์ ที่ทำให้เด็กๆ ขยายตัวไปในความสุขและพึงประสงค์

บ้าน

ในหมู่บ้านอุ่นอาบแห่งนี้ มีบ้านเล็กๆที่มีสีสันสวยงามอยู่ด้วยเช่นนั้น。บ้านนี้เป็นสิ่งที่เด็กๆชอบมากที่สุด เพราะมันบรรจุด้วยเสียงเพลิงของความยินดีและความร้อยแรงของบ้านเรียน。

ที่ด้านตรงข้ามของบ้านมีสวนเล็กๆที่มีดอกไม้ที่หลากหลายประเภททางในมัน。ในฤดูใบไม้ผลิ ดอกแย้มแดงและดอกบทบาดหมองขาวออกดอกชิงชายกัน โดยเหมือนภาพวาดที่งดงามไปด้วยตนเอง。ในฤดูร้อน ดอกดอกไชยสีม่วงและดอกดอกโชคดีสีเหลืองสวยงามออกในแกนเต่งตะแคง โดยเหมือนการเต้นของดอกไม้เอง ในฤดูใบไม้ตก ดอกไม้กินดอกแก้วและเมล็ดอมบาตรกันลงมาทั่วบริเวณรอบบ้าน โดยเหมือนทะเลทองสีทองของดอกไม้เอง และในฤดูหนาว เมฆละอองตกลงมา บ้านนี้ถูกปกคลุมด้วยหิมะขาว และดูว่านิ่มนวลและสงบสุข

หน้าต่างของบ้านเปิดออกเสรี และส่งมาแสงแดดอันร้อยแรงเข้ามาในบ้าน ในในบ้านมีเด็กๆนั่งรวมกันในตาราง ฟังยายบอกเรื่อง ยายมีเสียงที่อ่อนโอมและเมตตา บอกเรื่องเกี่ยวกับบ้านนี้ เรื่องเกี่ยวกับสวนนี้ และเรื่องเกี่ยวกับการเติบโตของเด็กๆทุกคน

ในห้องความร้อน มารดากำลังปรpareeเครื่องดื่มที่อร่อยและหวาน เด็กๆช่วยตั้งตารางและจัดวางอุปกรณ์ บนตารางมีอาหารที่หลากหลายประเภท มีผักของฤดูกาลที่ใหม่แน่น มีเนื้องามที่หอมหวาน และผลไม้ที่เด็กๆชอบที่สุด

ในคืนที่วานนี้ ไฟของบ้านเปิดเผย บ้านเต็มไปด้วยเสียงโห่ดร้องและคำมากที่ดี.เด็กๆทำงานสำหรับโรงเรียน มารดาทำงานเล็กๆด้วยการเล็งเย็บ และพ่ออ่านหนังสือ.ทุกๆมุมของบ้านมีความรักและความร้อยแรง

บ้านนี้ เป็นที่ที่ในใจของเด็กๆ เป็นสัญลักษณ์ของบ้าน มันเห็นด้วยกับการเติบโตของเด็กๆและบรรจุไว้ความทำจากบ้าน.ที่นี่ เด็กๆได้เรียนรู้เกี่ยวกับความรัก การแบ่งเผยและการเก็บรัก

เมื่อเย็นลงมา ไฟของบ้านยังเปิดออกเสรี โดยหลงล่อมว่า “ไม่ว่าคุณจะไปไหนก็ตาม ไม่ว่าคุณจะเผชิญกับปัญหาอะไรก็ตาม บ้านนี้จะยังคงอยู่นั่น รอคุณกลับมา”

โรงเรียน

สง่ามาก ร้อยละ one hundred ภาษาไทย ดังนี้:

ฝ่ายตาแดงแจ่มใส่สวยเมื่อเช้านี้ ต้นมะลิกับเพื่อนๆ ของเขาเข้าสู่โรงเรียนเปิดบาน โรงเรียนนี้เป็นสถานที่ที่มีชีวิตและความรู้ ที่มีห้องเรียนสะดวกสบาย หน้าหลังหนังสือเขียนที่สมบูรณ์แบบ และพื้นที่กีฬาที่งดงาม

ห้องเรียนต้นมะลิเข้าไปในห้องเรียนแล้วเห็นป้ายกระดาษบนผนังบอกว่าหลักสูตรวันนี้ ต้นมะลิเกาะบนที่นั่งของเขาและเตรียมพร้อมที่จะเริ่มวันเรียนใหม่

ห้องสมุดหลังจากเล่าเรียนแล้ว ต้นมะลิเดินเข้าไปในห้องสมุดและหาหนังสือเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงงู้ ต้นมะลิอ่านอ่ายอย่างน่าสนใจ

พื้นที่กีฬาในช่วงพักชั่วโมง เพื่อนๆของต้นมะลิเล่นเล่นกันที่พื้นที่กีฬา บางคนเล่นรักบี้ บางคนเล่นฟุตบอล และบางคนก็วิ่งเร่ง

ครูในช่วงเรียน ครูมีเทศกาลในการเรียนที่สวยงาม ต้นมะลิฟังเรียนอย่างจริงจัง และบันทึกข้อมูลสำคัญลงในบันทึกของเขา

รถโรงเรียนเมื่อเวลาถึงวันเกิด ต้นมะลิและเพื่อนๆของเขาเรียงตัวขึ้นรถโรงเรียน ในช่วงที่กำลังมุ่งหน้ากลับบ้าน พวกเขายังกุมกุมกันเกี่ยวกับสิ่งที่เห็นและประสบในวันนั้น

โรงเรียนเป็นสถานที่ที่เด็กๆได้เรียนรู้และเติบโตด้วย ที่นี่ พวกเขาไม่เพียงแค่เรียนรู้ความรู้ทางวิชาการ แต่ยังเรียนรู้วิธีการประชาสัมพันธ์และวิธีการแก้ปัญหาด้วย โรงเรียนดูเหมือนที่เป็นบ้านกลุ่มหนึ่ง ที่ร้อยๆและน่ารัก

ร้านเก็บของ

บนถนนที่มีแดดออกแสงและมีแสงแจ่มใสในบริเวณทางข้างนอก，มีร้านค้าที่มีชีวิตชีวาตามทางเดิน ซึ่งขายอุปกรณ์และสิ่งของทั้งหลาย. บนประตูร้านค้ามีแบนเนอร์ที่ข้อความเขียนว่า “save” (ร้านค้า). เด็กๆ ต่างก็ตะโกนกลับเข้ามาด้วยความตื่นเต้นและสนใจในการมองโซ่มองเรื่องต่างๆ.

“ดูเห็นว่ามีอะไรที่เลือกเลย!” เด็กหนึ่งตะโกนกลับ.

เด็กอีกคนหนึ่งที่มองไปที่เคาะเก้าของเครื่องเล่นบอลกล่าวว่า: “ฉันอยากเล่นเครื่องนี้!มันมีสีที่สวยงามมาก!”

พนักงานร้านยิ้มและเดินมาขอคำช่วยเหลือ: “สามารถช่วยคุณหาอะไรได้หรือไม่?”

เด็กๆ ตอบกลับด้วยความตื่นเต้น: “เราอยากซื้อเครื่องเล่นและของทาน!”

พนักงานร้านเล็งดูแล้วพาเด็กๆ ไปที่หน่วยเครื่องเล่น: “เอาเข้ามากับฉัน ฉันจะนำคุณไปที่ส่วนเครื่องเล่น.”

เด็กๆ ตามไปด้วยพนักงานร้านและมองเห็นเครื่องเล่นทั้งหลายที่หลากหลายมาก. บางเด็กเลือกเครื่องกองชิ้น, บางเด็กเลือกตุ๊กตา, และบางเด็กเลือกรถแข่ง.

“คุณชอบเครื่องเล่นไหนที่สุด?” พนักงานร้านถาม.

เด็กหนึ่งหยิบเครื่องเล่นหุ่นยนต์และกล่าวว่า: “ฉันชอบเครื่องนี้.มันสามารถเคลื่อนไหวและพูดได้!”

พนักงานร้านยิ้มและตอบว่า: “นี่เป็นตัวเลือกที่ดี! ล่ะเราไปที่ส่วนของของทานตอนนี้.”

เด็กๆ ตามไปด้วยพนักงานร้านและมองเห็นของทานที่มีอาหารที่อร่อยๆ มาก. บางเด็กเลือกขนมฝิบ, บางเด็กเลือกช็อกโกแลต และบางเด็กเลือกหยอดหอม.

“สามารถทดลองอย่างไรก็ได้ครับ?” เด็กหนึ่งถือห่อขนมฝิบถาม.

พนักงานร้านยิ้มและตอบว่า: “ตามใจคุณก็ได้ คุณสามารถทดลองทุกอย่างที่คุณอยาก.”

เด็กๆ ทดลองอาหารทุกอย่างและในที่สุดก็เลือกของที่พวกเขาชอบที่สุด และยินดีในการจ่ายเงิน.

“ขอบคุณสำหรับการซื้อของคุณ!” พนักงานร้านกล่าว.

เด็กๆ ออกมาจากร้านค้าด้วยความยินดี พร้อมกับเครื่องเล่นและของทานที่เขาเลือก. พวกเขายินดีและยิ้มกัน เพราะพวกเขาเข้าร้านค้าและมีช่วงเวลาที่น่าสนุก.

โรงพยาบาล

ในบ่ายที่มีแดดออกและระเบิด จิ๊กกับแม่ของเขามาที่โรงพยาบาลหนึ่งที่มีความสุขสนุกสนาน โดยเด็กๆ กำลังเล่นเลียนในที่นี้ และผู้ใหญ่กำลังเกี่ยวกับคนไข้ที่เกิดปัญหาทางร่างกาย

จิ๊กตัวว่า “แม่ โรงพยาบาลเป็นอะไรในนั้นเปล่า?”

แม่ของจิ๊กที่ยิ้มแย้มตอบว่า “โรงพยาบาลเป็นที่ที่ช่วยให้ผู้คนขาดแคลนที่มีอาการป่วยหรือปัญหาทางร่างกายกลับมีสุขภาพอีกครั้ง ตอนที่ผู้คนป่วยแล้ว แพทย์และพยาบาลจะช่วยให้พวกเขาหายเป็นตาม”

จิ๊กตะโกนตาเปิดใหญ่ เขาฝันถึงภาพและทางที่แพทย์และพยาบาลจะรักษาผู้ป่วยในนั้น ขณะที่พยาบาลหญิงคนหนึ่งเดินมาด้วยหนังสือสวนที่มือ

“เด็กน้อย นี่เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับโรงพยาบาล คุณอยากฟังได้ไหม?” พยาบาลหญิงบอกด้วยความอ่อนไหว

จิ๊กชักชวนเอยกลับว่า “อยาก! อยาก!”

พยาบาลหญิงเริ่มบอกเรื่อง “เดิมมีเด็กชายตัวหนึ่งที่ชื่อว่า มีน มีนบอกไม่ได้ในทาง จึงตกลงมาที่บริเวณที่เสียแผลบนขา มีนถูกแม่ของเขานำมาที่โรงพยาบาล แพทย์เข้าตรวจแผล แล้วทำบังคับตัวแผลด้วยบางวิธี หลังจากหลายวันของการรักษา มีนกลับมีขาที่บาดเจ็บแก้เป็นตาม และสามารถวิ่งและกระโดดได้อีกครั้ง”

จิ๊กฟังอย่างหลงไหล แล้วถาม “แพทย์จะรักษามีนได้อย่างไร?”

พยาบาลหญิงชี้แจงว่า “แพทย์จะตรวจสอบอาการป่วยของมีนและให้เขายาที่เหมาะสมกับอาการและให้คำแนะนำว่าจะเกี่ยวกับการดูแลตัวเอง พยาบาลจะช่วยมีนเปิดความวางแววและเปลี่ยนยาย่างต่อเนื่อง และยังทำหน้าที่ของการปลุกปักปรานให้เขาไม่รู้สึกเด็ดขาดด้วยการพูดคุยกัน”

จิ๊กฟังอย่างหลงไหลในเรื่อง และใจในเขาติดตามพยาบาลและแพทย์ที่มีความเคารพสง่าเป็นอย่างมาก เขาเข้าใจว่าโรงพยาบาลเป็นที่ที่มีความรักและความร้อยรัก มันเป็นเพื่อนที่ดูแลสุขภาพของมนุษย์

เมื่อเรื่องจบลง พยาบาลหญิงสนับสนุนจิ๊กว่า “เด็กน้อย ถ้าคุณป่วยแล้ว คุณต้องกล้ามาที่โรงพยาบาลเพื่อรักษาด้วยเองด้วยเรานะ”

จิ๊กตอบว่า “จะเป็นแน่! จะเป็นแน่! ผมจะมากับแม่มาที่โรงพยาบาลเพื่อรักษาเองด้วยแพทย์และพยาบาลหญิงที่ช่วยผมกลับมีสุขภาพอีกครั้ง”

และเช่นนั้น จิ๊กได้เรียนรู้เกี่ยวกับโรงพยาบาลด้วยวิธีที่มีความมีตัวเอง และเข้าใจความเป็นอยู่ของแพทย์และพยาบาลมากยิ่งขึ้น ของเขาตระหนักว่าโรงพยาบาลเป็นที่ที่มีความหวัง ที่นี่ มนุษย์สามารถได้รับสุขภาพและความสุขสนุกสนานอีกครั้ง

หมา

บริเวณวันอาทิตย์ร่มรื่น ชายเด็กๆ ทอมและสุนัขของเขาเบลลา ตัดสินใจที่จะออกไปเดินเดินพร้อมกัน。เบลลาเป็นสุนัขที่มีศรัทธาและฉลาดมาก มันสามารถหาทางที่เจ้าของต้องการได้ง่ายๆ อยู่

ทอมและเบลลาเดินผ่านทางถนนที่วุ่นวาย จนมาถึงสวนสาธารณะที่กว้างใหญ่ที่มีต้นไม้ที่มีร่มหลังและดอกไม้ปลูกเต็มตัว ยังมีเด็กๆ หลายคนเล่นอีกด้วยเช่นกัน เบลลาเฝ้าตามที่เกลียดเกลียดเสียดสีเมื่อมันเห็นว่ามันน่าสนใจ

จากนั้นเบลลาหยุดตัวและหูของมันยืนขึ้น เหมือนได้ฟังได้เสียงบางอย่าง ทอมที่หลังมันจึงวิ่งเป็นตาม เขาเข้าไปที่บริเวณหน้าสวนเล็กๆ ซึ่งมีทะเลสาบเล็กที่มีแสงสว่างของน้ำสวยงาม และเป็นที่ที่หนี่งในน้ำที่มีเป็ดลากเล่นอยู่

ทอมถอดอาหารสำหรับสุนัขออกมาจากกระเป๋าของเขาและโยนใส่เป็นเพื่อนของเป็ด เบลลารีบมาข้างหน้าและเล่นกับเป็ดเหล่านั้น ขณะที่ทอมนั่งอยู่ข้างทะเลสาบ ชมภาพวาดงานที่งดงามและสงบเสียง

ไม่นานหลังจากนั้น ทอมและเบลลาเตรียมตัวที่จะหลุดออกจากสวนสาธารณะ พวกเขาเดินตามทางที่กลับบ้าน เบลลารีบวิ่งเป็นตลอดทางที่กลับบ้าน ขณะที่เข้าถึงประตูบ้านเบลลาขึ้นบนบันไดและเลี้ยงหูเพื่อให้ทอมเปิดประตู

ทอมยิ้มและเปิดประตู และเบลลาดันเข้าบ้านอย่างยอดเยี่ยม พวกเขาใช้เวลาที่นั้นเป็นระยะเวลาที่ดีที่เต็มไปด้วยเสียงเสียงไหลและความยินดี

แมว

ในบ่ายที่มีแดดออกมาอย่างแสนริมแรง แมวขาวมีมิมิอยู่บนตาโต้ดูและสนใจโลกนอกหน้าต่าง。มิมิเป็นแมวที่มีความรู้สึกสมองอย่างมากและชื่นชอบเรียนรู้เรื่องใหม่ ในวันนี้มิมิตัดสินใจที่จะเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ที่เกี่ยวกับสิ่งที่มีติดต่อกับมัน

มิมิเรียนรู้คำศัพท์แรกคือ “cat” (แมว) มันดูตัวเองในกล้องและเสียงมีตะอินทอนเพื่อยินดีกับตัวเอง หลังจากนั้นมันเรียนรู้คำศัพท์ “kitten” (แมวเล็ก) มันฝันเห็นตัวเองเมื่อยังเล็กและยิ้มได้

มิมิยังคงเรียนต่อ มันเห็นนกบินร้องเพลงบนต้นไม้และเรียนรู้คำศัพท์ “chicken” (นก) หลังจากนั้นมันเห็นสุนัขเล่นบนหญ้าและเรียนรู้คำศัพท์ “canine” (สุนัข)

มิมิมีเครื่องเล่นหลากหลายในห้องของมัน มันเรียนรู้คำศัพท์ “toy” (เครื่องเล่น) และเห็นแม่มันทำอาหารในห้องครัวและเรียนรู้คำศัพท์ “cooker” (ห้องครัว) และ “meals” (อาหาร)

มิมิมองไปที่สวนที่งดงามของมัน มันเห็นดอกไม้สีสันสวยงและเรียนรู้คำศัพท์ “flower” (ดอกไม้) และหญ้าที่เขียวสีและเรียนรู้คำศัพท์ “grass” (หญ้า)

มิมิยังคงเรียนต่อ มันเห็นกลุ่มเมฆบนท้องฟ้าและเรียนรู้คำศัพท์ “cloud” (เมฆ) และท้องฟ้าสีน้ำเงินและเรียนรู้คำศัพท์ “sky” (ท้องฟ้า)

มิมิมีเมร์เจองหลากหลายในห้องของมัน มันเรียนรู้คำศัพท์ “desk” (ตาราง) และ “chair” (เก้าอี้) และ “bed” (เตียง)

มิมิเรียนรู้คำศัพท์ “window” (หน้าต่าง) และ “door” (ประตู) ซึ่งทำให้มันสามารถเข้าออกห้องได้เสรี

มิมิเรียนรู้คำศัพท์มากมายและรู้สึกดีมาก มันตัดสินใจที่จะไปนอกหน้าต่างและใช้คำศัพท์ที่เรียนรู้มาติดต่อเพื่อนของมัน มิมิกระโดดลงจากตาโต้ ผ่านสวนไปถึงบ้านของสุนัขเพื่อน

“whats up, dog! My name is Kitten. what’s your call?” มิมิบอกด้วยความยินดี

สุนัขเพื่อนเลี้ยงหวานหลังความตอบว่า “My call is Max.”

มิมิและ Max ได้เล่นกันในสวน พวกมันใช้คำศัพท์ที่เรียนรู้มาติดต่อกันและเข้าใจกันดี มิมิรู้สึกเป็นเกียรติที่มันเรียนรู้คำศัพท์มากมาย

นก**

เช้าวันที่เป็นสว่างแสงอันหลากหลาย นักแปลกลิ่งสวยงามหนึ่งเพลงโดยตลอดตลอดบนกิ่งไม้สวยงามแห่งนี้ ริมายังริมออกและเข้าดูดหากิน หาน้ำ ที่สวนใหญ่ หลากหลายหรือเสียงร้องที่แรงและยิ่งใหญ่ ฝ่ายนันท์ ร่างกายมีสีสันติดตลอด ซึ่งเหมือนกับบางคนที่ทอดทิ้งแถบสีเพื่อฉายงาม มันยังขยับขวนเพลินเพลง และทวีลำตัวและระเบิดลงไปในเหล่าแฝงฟ้าและขุดขันไปตามลายเหล่าเมฆที่มีลักษณะที่น่าสวยงาม

นักแปลกลิ่งที่ชื่อเรียกว่า ป๊อปปี้ ติดอาศัยในสวนใหญ่ที่แห่งนี้ มันมักจะวิ่งร่องในสวน หากินและน้ำตามแม่น้ำ มันชื่นชอบมาติดริมทะเลสวน เพื่อมองดูรูปสะท้อนตัวที่ในน้ำและสนุกกับลมที่เปลี่ยนแปลงในตายของมัน

ป๊อปปี้มีเพื่อนข้างหน้าที่เรียกว่า โมโด้ หนุนหน่วงหลากหลายและเล่นตลอดเวลากันที่สวน บางครั้งป๊อปปี้จะยืนบนกิ่งไม้และมีการพูดกับโมโด้ และสร้างนิยายกันที่มีเรื่องราวน่าสนุก หรือมีการวิ่งหลีกลาดและเล่นตลอดเวลาที่สวน เลื่อนย้ายเสียงดังและซับซ้อนตามที่ทางสวนมี

ในสวนนี้มีนักแปลกลิ่งมากมาย ซึ่งมีลักษณะและพฤติกรรมที่แตกต่างกัน บางนักแปลกลิ่งชื่นชอบมองหากินในป่าไม้ไม้ตาย บางนักแปลกลิ่งชื่นชอบร้องเพลงบนยอดไม้ และบางนักแปลกลิ่งชื่นชอบเดินไปตามทะเลสวนอย่างละม่ำหลาย

ป๊อปปี้ โมโด้ และยังได้พบกับนักแปลกลิ่งอีกตัวหนึ่งที่สมาน ชื่อว่า มิมิ มิมิชอบแสดงพฤติกรรมที่สำหรับทำนายว่างที่มีสีเสียงที่น่ารักและง่ายต่อยอด มันยังจะนำของเพื่อแบ่งปันกับเพื่อนเพื่อหาสนุก

นักแปลกลิ่งทุกตัวที่มีความร่วมกันกันยิ่งใหญ่ในสวน ติดตายกันสร้างสายฝนที่เหมาะสมและดี ที่มีชีวิตและวาฬิต และกลายเป็นหนึ่งในรูปที่สวยงามที่สุดของสวนแห่งนี้

ปลา**

ในบ่ายร้อนที่แสนสงบนี้ แม่ของเด็กมีมหาดิตย์นำเขามาที่ทะเลสาบ。น้ำทะเลสาบมีแสงทางใสใส้ และแสงอาทิตย์ตกลงบนพื้นน้ำ แสงสว่างขึ้นเหมือนดวงดาวเล็กๆ หลายหลายดวง มีมีมหาดิตย์เห็นปลาบนน้ำว่ายอย่างสงบง่าย และน่าทึ่งในหัวใจ จึงออกคำถามของความสงสัย

“แม่ ทำไมปลาเหล่านี้จึงว่ายน้ำมาแล้วว่ายเดินทางไปมาและได้?” เด็กมีมหาดิตย์ถามไป

แม่ของเด็กมีมหาดิตย์ยิ้มและตอบว่า “เพราะปลาชอบน้ำ พวกมันสามารถหาอากาศเพื่อที่จะหายใจได้ตลอดเวลาที่อยู่ในน้ำมัน ดูเหมือนว่ามีปลาที่มีสีสีหลากหลาย มีสีแดง สีเหลือง สีสีฟ้า และมีสีที่แสนสวยตา”

เด็กมีมหาดิตย์ชมปลาบนทะเลสาบ และพาะดวงตาว่ายยิ้มไปว่า “แม่ ผมอยากเป็นปลาด้วย ที่จะว่ายน้ำมาแล้วว่ายเดินทางได้เสรี”

แม่ของเด็กมีมหาดิตย์เอาหมอนอ่อนๆ ที่หัวเด็กและพูดว่า “ถ้าคุณอยากเป็นปลา คุณจะต้องเรียนว่ายน้ำ ว่ายน้ำเป็นกิจกรรมที่ดีมาก ที่ทำให้คุณที่ดีขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น”

เด็กมีมหาดิตย์ได้ยินคำพูดของแม่ และตัดสินใจที่จะเรียนว่ายน้ำ จึงร่วมกับแม่มาที่สระว่ายน้ำเพื่อเริ่มต้นการเรียนว่ายน้ำ

ที่ด้านข้างสระว่ายน้ำ เด็กมีมหาดิตย์เห็นครูฝึกว่ายน้ำที่กำลังสอนเด็กที่เด็กท่านอื่นว่ายน้ำ ครูมีครีภาพช่วยเหลือด้วยเสื้อเล็กๆที่ใช้เป็นเสื้อช่วยว่ายน้ำและอธิบายอย่างอ่อนๆเกี่ยวกับวิธีที่จะใช้น้ำเพื่อรักษาสมดุล วิธีที่จะหายใจ และวิธีที่จะว่ายน้ำ

เด็กมีมหาดิตย์ต้องการที่จะลองด้วยเช่นกัน จึงได้รับเสื้อเล็กๆที่ใช้เป็นเสื้อช่วยว่ายน้ำจากครู มีมหาดิตย์จับเสื้อเล็กๆอย่างแข็งแกร่งและลองตามคำสอนของครู หลอดน้ำเล็กๆของเขาเริ่มเคลื่อนตัวช้าๆในน้ำ

“มีมหาดิตย์ คุณทำดีแล้ว ตอนนี้คุณจะพยายามปล่อยร่างกายของคุณเพื่อที่จะว่ายน้ำเสรีด้วยเสื้อเล็กๆของคุณ” ครูสนับสนุนมีมหาดิตย์

มีมหาดิตย์ทำตามคำสอนของครู ปล่อยร่างกายของเขาออกมาและทำให้เสื้อเล็กๆพลิกเป็นน้ำเพื่อที่จะว่ายน้ำเสรี มีมหาดิตย์รู้สึกแสงสว่างและเหมือนว่าเขาเป็นปลาที่ว่ายน้ำเสรี

“แม่ ผมรู้สึกว่าว่ายน้ำมันน่าสนุกมาก!” เด็กมีมหาดิตย์บอกแม่อย่างน่ายินดี

แม่ของเด็กมีมหาดิตย์ยิ้มและตอบว่า “นั่นคือแน่นอน ว่ายน้ำไม่เพียงแค่ทำให้คุณที่ดีขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น แต่ยังทำให้คุณรู้สึกดีด้วย”

หลังจากช่วงเวลาที่เรียนการว่ายน้ำเป็นเวลานาน มีมหาดิตย์ก็ได้เรียนว่ายน้ำแล้ว พวกเขาสามารถว่ายน้ำได้เสรีโดยไม่ต้องใช้เสื้อช่วยว่ายน้ำแล้วก็ตาย

แม่ของเด็กมีมหาดิตย์รู้สึกดีเป็นที่สุดเมื่อเห็นมีมหาดิตย์ว่ายน้ำด้วยความสุข

ประสบการณ์ในช่วงในฤดูร้อนนี้ทำให้มีมหาดิตย์ได้เรียนว่ายน้ำ และรู้เกี่ยวกับชีวภาพในน้ำมากยิ่งขึ้น พวกเขารู้ว่าปลาว่ายน้ำได้เสรีเนื่องจากมีร่างกายที่เหมาะสมต่อน้ำและอวัยวะหายใจที่สามารถใช้หายใจในน้ำได้

ตั้งแต่นั้นมีมหาดิตย์เริ่มรักว่ายน้ำและรักโลกน้ำมากยิ่งขึ้น เขามักจะอยากกลับไปว่ายน้ำและว่ายเหมือนว่าเขาเป็นปลาที่ว่ายน้ำเสรี

งู** (งู)

น้องแมวMew ตั้งใจที่จะเรียนภาษาอังกฤษเพื่อช่วยเหลือมนุษย์ได้ดีขึ้น ซึ่งMew อาศัยอยู่ในเมืองที่งามและมีประชาชนและสิ่งแวดล้อมที่หลากหลาย และวันหนึ่ง Mew ได้บังเอิญเจอกับเด็กชายที่เสียตายทาง Tom ที่ไม่พบทางกลับบ้านและรู้สึกหวาดกลัว และMew ใช้ภาษาอังกฤษที่เรียนรู้ได้เพื่อบอกกับ Tom ว่า “do not worry, Tom. i will assist you locate your way domestic.” (ไม่ว่ายังกันนะ Tom. ฉันจะช่วยเจาะหน้าทางให้คุณกลับบ้าน)

Tom รู้สึกมีความยินดีมากที่ว่า Mew ช่วยเขาและบอกกับ Mew ว่าเขาชื่อ Tom และบ้านของเขาอยู่ใกล้กับป่าสัตว์ และMew ตัดสินใจที่จะนำ Tom ไปป่าสัตว์ แต่ต้องผ่านทางที่เดินบนถนนที่แสนวุ่นวาย และMew ใช้ภาษาอังกฤษบอกกับ Tom ว่า “appearance, Tom. we are on the road. there are numerous stores and cars here.” (ดูไหน Tom. พวกเราอยู่บนถนนและที่นี่มีร้านค้าและรถยนต์มากมาย)

Tom มองมาตรงที่และพูดว่า “Wow, Mew! this is superb!” (เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีความทรงจำได้ยังต่อไปมา Mew! นี่เป็นสิ่งที่มีความเศร้าเศรษฐีมากเลย!“)

พวกเขายังคงเดินหน้าต่อไป และ Mew ใช้ภาษาอังกฤษมอบทางกับ Tom ว่า “We need to turn left at the subsequent nook. Then we’ll see the park.” (เราต้องเลี้ยวซ้ายที่หัวโค้งต่อไปนี้. แล้วเราจะเห็นป่าสัตว์)

ในที่สุดพวกเขาก็ถึงป่าสัตว์และ Tom ก็พบบ้านของเขาและมีความยินดีมาก และ Mew ก็รู้สึกเป็นที่ยิ่งใจเพราะเธอได้ช่วยเหลือเด็กชายที่เสียตายทางด้วยภาษาอังกฤษของเธอ

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา Mew ตัดสินใจที่จะเรียนภาษาอังกฤษต่อไปด้วยตนเองเพื่อช่วยเหลือมนุษย์เมื่อมีความจำเป็น และเพื่อนๆของเธอก็รู้สึกเป็นที่ยิ่งใจเพราะ Mew ไม่เพียงแค่เป็นแมวที่น่ารัก แต่ยังเป็นฮีโร่ที่รักช่วยเหลือด้วยดีต่อไปด้วย

รถ**

ในบทความสั้นนี้ เราจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับโลกของรถยนต์

ในเมืองที่มีความวุ่นวาย รถยนต์เล็กนั้นวิ่งเข้าเข้าออกออกบนถนน บรรทุกผู้คนไปที่หลายที่ที่ต่างๆ รูปร่างของรถยนต์ทั่วไปจะเป็นลักษณะทรงกลมเพื่อความสะดวกในการเร่งความเร็ว มีสี่ล้อและห้องขับรถที่มีแถบควบคุมและหุ้มระบายเรือง

เครื่องยนต์ของรถยนต์เป็นหัวใจของมัน มันให้พลังงานผ่านการเผาน้ำมันหรือไฟฟ้า รถยนต์มีสี่ล้อที่ถูกออกแบบให้มีลักษณะเอกราชเพื่อที่จะสามารถเดินทางบนทางหลากหลาย

เขื่อนของรถยนต์มีหลายสี จากสีที่เป็นที่รู้จักอย่างเช่น ขาว ดำ และเทา จนถึงสีที่เป็นตัวแทนของความเร็วอย่างสีแดง สีสีน้ำเงิน และสีเขียว บางรถยนต์ยังมีการตกแต่งสีที่วิวัฒนาการและสัญลักษณ์ที่มีความโดดเด่น

ด้านภายในของรถยนต์ก็สำคัญมาก มันมักมีที่นั่ง แถบควบคุม หน้าจอเครื่องมือ และประปางอากาศ คนขับสามารถควบคุมทิศทางของรถผ่านแถบควบคุม และควบคุมความเร็วผ่านหุ้มระบายเรือง

รถยนต์นั้นไม่เพียงใช้สำหรับการเดินทางส่วนบุคคล แต่ยังใช้สำหรับการค้าและการขนส่งสาธารณะด้วย เช่น รถแท็กซี่และรถประจำทางที่วิ่งบนถนนเมืองเพื่อให้บริการการเดินทางที่สะดวกสบายแก่ประชาชน

ในคืนที่มืด ไฟของรถยนต์ที่ประกาศว่าสายฝั่งถนน เพื่อที่จะทำให้การเดินทางในคืนนั้นมีความปลอดภัยมากยิ่งขึ้น ไฟของรถยนต์รวมถึงหลอดไฟหน้า หลอดไฟโค้ง หลอดไฟหลัง และไฟภายใน

รถยนต์เป็นยานพาหนะที่มีการปฏิรูปใหม่ มันทำให้ชีวิตของเราสะดวกขึ้น ไม่ว่าจะอยู่ในเมืองหรือหลังเมือง รถยนต์เป็นส่วนบุคคลที่จำเป็นต้องมี

เรือ

วันนี้ นายเด็กเล็กเริ่มวันด้วยความสวยงามของแดดสง่า นายเหมินและเพื่อนๆ ของเขา แมวมีมี่ ตัดสินใจที่จะมอบเดินทางไปทางแหล่งน้ำบริเวณใกล้เคียงด้วยเรือลำยาวงามงาวๆ พวกเขาวางแผนที่จะขึ้นเรือและไปเดินทางไปยังแหล่งน้ำตามทะเลสาบนั้น

“มองเห็นได้ว่าเรือเป็นอันงาม!” นายเหมินชี้ไปที่สีสันสวยงามบนเรือบนเรือตกแต่ง

“แล้วเราจะไปที่ไหนและ?” นายเหมินเศร้าหลงมาก

“เราจะไปยังเกาะตามกลางทะเลสาบนั้น ที่มีดอกไม้สวยงามและปลางดาวที่น่ารักมาก” แมวมีมี่ตอบ

เรือเริ่มออกจากบริเวณชายฝั่ง นายเหมินและแมวมีมี่ดูเห็นชายแดนน้ำมากมาย พวกเขายังเห็นในบริเวณน้ำของสายกลุ่มใบเขียวบนน้ำ และปลาที่เล่นน้ำ

“ดูว่าปลาเหล่านี้กำลังเล่นเพลง!” นายเหมินชี้ไปที่ปลาในน้ำบน

“ใช่และดูเหมือนว่าพวกมันกำลังต้องการต้อนรับเรา” แมวมีมี่ยิ้มและตอบ

เรือเดินทางต่อไป จนถึงเกาะที่กลางทะเลสาบ เกาะเต็มไปด้วยดอกไม้ที่บานอย่างสวยงาม และเมลิฟึงบินเหนือดอกไม้ นายเหมินและแมวมีมี่เล่นตลอดทางเกาะ พวกเขายังหายใจเจอปูะปาโตกากำลังล่าสัตว์เล็กบนเกาะ

“สวัสดี ปูะปาโตก!” นายเหมินเรียกด้วยเสียงอาหาร

“สวัสดี เด็กเล็ก!” ปูะปาโตกตอบ

“คุณทำอะไรที่นี่มา?” แมวมีมี่ตัวอ่อนแบบใจ

“ฉันกำลังล่ามลันฝึกในทางที่ปกป้องเกาะของเรา” ปูะปาโตกกล่าวโดยกันของตัวเอง

นายเหมินและแมวมีมี่ตื่นใจกับการกระทำของปูะปาโตก พวกเขาตัดสินใจที่จะปกป้องแหล่งน้ำนี้

“เราก็จะปกป้องสิ่งแวดล้อมเพื่อที่จะทำให้ที่นี่เหมือนเดิม” นายเหมินบอก

“ใช่และเราจะเหมือนปูะปาโตกที่เรียกเราเอง เพื่อที่จะรักภูมิภาคของเรา” แมวมีมี่เห็นด้วย

เมื่อดาวตกทันที นายเหมินและแมวมีมี่กลับมากับบริไญตที่อุดมสมบูรณ์และความดี พวกเขาขึ้นเรือกลับมาที่ชายฝั่ง

“วันนี้เป็นวันที่น่าจดจำ!” นายเหมินทรมานได้

“ใช่เลย พวกเรายังจะไปตะโกนหาประทุนอีกครั้ง” แมวมีมี่ยิ้มและตอบ

เรือเริ่มล่มมายังชายฝั่ง นายเหมินและแมวมีมี่กลับตามดวงแสงที่เหลือเช้าของดาว จากทางการเดินทางที่น่าตื่นเต้นที่นี้ของพวกเขา พวกเขาเข้าสู่สัญญากันว่าวันรุ่งขึ้นพวกเขาจะไปสำรวจที่มีความทันตีและเจตนาใหม่อีกครั้ง

เครื่องบิน

ตัวเอกของเรื่องนี้คือหนุนที่ชื่อว่าเล็กทัน หนุนนี้มีความต้องการที่จะบินสูงและไกลมากยิ่งขึ้นเพื่อไปตลอดโลกที่กว้างขวาง หนึ่งวันเล็กทันได้รับข่าวว่ามีเครื่องบินที่มีอาศัยที่สามารถพามันไปที่ที่ใดก็ได้ จึงไม่คิดหลังกลับเลยที่จะลงทะเบียนเข้าร่วมเดินทางด้วยเครื่องบิน

เมื่อเล็กทันขึ้นเครื่องบิน เขาถูกวิวาทแห่งเครื่องบินที่ใหญ่หลวงของเขาทำให้ตื่นตระหนก หน้าต่างของเครื่องบินใหญ่มากที่เล็กทันสามารถมองเห็นท้องฟ้าและคาวลมเข้าได้ชัดเจน เล็กทันก็มองออกไปดูและเห็นก้อนเมฆที่ไม่จำกัดในท้องฟ้า ดูเหมือนกับเครื่องหมากของมะนาว

เมื่อเครื่องบินบินขึ้น เล็กทันหัวใจหลั่งเดินทาง และเขาจับแขนรองของเครื่องบินอย่างมั่นคง เมื่อเครื่องบินบินสูงขึ้นเล็กทันสามารถมองเห็นพื้นดินของเขาที่ดินดินอย่างเช่นกันเครื่องรถยนต์ดูเหมือนเป็นมดเล็ก หลังจากนั้นเครื่องบินผ่านภูเขาหลายเทิบเท่า บินเหนือพื้นที่ที่กว้างขวาง จนมาถึงชายหาดที่งดงาม

เล็กทันบนเครื่องบินได้พบเพื่อนมากมาย มีปลาที่ลอยลอยในทะเล กุ้งที่นอนร้อนแดดบนชายหาด และปลาวาฬที่เล่นตลอดชายหาด พวกเขาพบกันและกันที่เครื่องบินและเล่นด้วยกันด้วยเรื่องที่เล่ากันเรื่องหนึ่ง

เมื่อเรื่องการเดินทางของเครื่องบินสิ้นสุดลง เล็กทันและเพื่อนๆ จึงแยกทางกันโดยที่หลงหละกันมาก เล็กทันขอบคุณเครื่องบินที่พามันไปที่ที่งดงามมากมาย และเขาตัดสินใจที่จะเรียนเรียบใจมากยิ่งขึ้นในอนาคต เพื่อที่จะมีโอกาสขับเครื่องบินเมื่อวันหนึ่งและไปตลอดโลกที่ยังไม่เคยมีโอกาสได้เห็น

เรื่องนี้บอกเราว่า ความฝันสามารถทำให้เราบินสูงขึ้น และเมื่อเรามีกำลังใจที่จะตามหามัน นั่นก็จะทำให้เราสามารถประสบความสำเร็จในความฝันของเราได้

จักรยาน

เช้าวันที่มีแดดออกและสว่างชายครึ่งนายหมอม ตัดสินใจขับจักรยานจักรสีฟ้าของเขาเพื่อไปสำรวจโลกรอบๆ เขาเข็มขัดหน้ากากและตรวจสอบลูกอากาศของจักรยาน ก่อนที่จะดันจักรยานออกไป

หมอมขับจักรยานผ่านถนนที่มีความสงบ รู้สึกดีกับลมเย็นเหมือนเท้าเข้าไปในใบหน้า เขาผ่านเข้าป่าพญาไทยที่มีเด็กๆเล่นเกมบนหญ้าและผู้สูงอายุเล่นสนิทกันบนเก้าอี้หลังคา หมอมจินตนาการว่าเขาก็สามารถเข้าร่วมเล่นด้วย จึงเร่งเคลื่อนระบบผ่านป่าพญาไทยไปยังแม่น้ำเล็ก

บริเวณแม่น้ำมีหงส์มากมายที่เล่นน้ำอยู่ หมอมหยุดจักรยาน นำกล้องมาชั่งหงส์ที่น่ารักเหล่านั้น และสังเกตว่าหงส์มีสีที่หลากหลาย บางตัวเป็นสีขาว บางตัวเป็นสีดำ และบางตัวเป็นสีเทา หมอมจำจากคำศัพท์อังกฤษที่เรียน และเริ่มบอกด้วยภาษาอังกฤษว่า: “look, those are white ducks. and people are black geese. appearance, there’s a gray duck.”

หลังจากขับระยะหนึ่ง หมอมรู้สึกเหนื่อยและตัดสินใจหาที่ที่จะพักครู่ เขาเห็นร้านอาหารเล็กอยู่ไม่ไกล จึงดันจักรยานเข้าไปด้วย จักรยานของเขาดึงตาทุกคนมา หมอมใช้ภาษาอังกฤษเรียกให้บริการเพื่อขอเครื่องดื่มส้มหนึ่งและเกิดอยู่ด้านหน้าหน้าต่าง ดูและชมประชาชนที่มามาไป

หลังจากพักเป็นเวลาไม่นาน หมอมตัดสินใจที่จะยังคงการสำรวจของเขาต่อไป และขับจักรยานขึ้นภูเขาเล็กๆ จากด้านบนของภูเขา หมอมสามารถมองเห็นทัศนีย์ของเมืองทั้งหมด หมอมตื่นเต้นและบอกแก่แม่ของเขาด้วยภาษาอังกฤษว่า: “mother, observe the metropolis from the top of the mountain. it is so lovely!”

เมื่อเวลาเดินทางกลับบ้านเช้าวันนี้ หมอมรู้สึกดีมากเพราะเขาได้มีวันที่ผ่านไปที่น่าสนุกสนาน และตัดสินใจว่าเขาจะยังคงไปสำรวจต่อไปวันหน้า และหาที่ที่มีน่าสนุกมากมายที่ยังไม่ได้เคยเข้าไปสำรวจก่อน

ไฟแฟลมิ่ง

คืนที่แห่งความสงบ ห้องของเด็กหม่อมีไฟหลอดเล็กติดไฟฟ้าประดับอยู่ ไฟหลอดนี้ไม่ใหญ่นัก แต่มันทำให้เด็กหม่อรู้สึกร้อยตัวและมีความมั่นใจมาก. มันเหมือนเพื่อนที่จงรักภักดี ที่สังกัดเด็กหม่อผ่านทุกคืน.

ดอกไม้ไฟของไฟหลอดนั้นอ่อนแอและร้อยตัว เหมือนภาพใจของแม่ที่อ่อนต่อง. เด็กหม่อชอบอ่านหนังสือภายใต้ไฟหลอดนี้ เพราะดอกไม้ไฟทำให้เขารู้สึกสบายและง่ายต่อตัวเองที่จะลงอ่านโลกหนังสือ. แต่ว่าเด็กหม่ออ่านเรื่องน่าสนุก ดอกไม้ไฟของไฟหลอดก็จะเหนือขึ้นมาเหมือนการเตือนเพื่อเป็นการเตือนเด็กหม่อว่าเขาอ่านมาก

เด็กหม่อรู้ว่าไฟหลอดนี้ไม่เพียงแค่เป็นเพื่อนร่วมงานในการเรียนเรียนของเขา แต่ยังเป็นส่วนหนึ่งที่จำเป็นของชีวิตของเขาด้วย. มันทำให้ห้องของเด็กหม่อมีความร้อยตัวและรัก และทำให้เขาเรียนรู้ว่าความงามในชีวิตนั้นมาจากช่วงเวลาที่เรียบง่ายและความทรงจำที่ร้อยตัว

วันหนึ่ง เด็กหม่อมีความคิดอย่างแรงกะทันหัน ที่เขาต้องการที่จะวาดภาพของไฟหลอดนี้. เขาเอาปากกาขึ้นมา วาดลักษณะของไฟหลอดบนกระดาษที่สะอาด แล้วกระจายสีเหลืองอ่อนเข้าไปเหมือนแสงของไฟหลอดที่ออกมา. เขายังวาดหนังสือที่เขาชอบอ่านและสิ่งเล่นที่เขาชอบที่สุด

เด็กหม่อเอาภาพวาดนี้ติดบนผนัง แล้วเขาจะมองมันหลายครั้งทุกครั้งที่เขาผ่านมา. ในใจเขามีความร้อยตัวและความดีใจ. เขาเข้าใจว่าความงามในชีวิตนั้นไม่ได้มาจากสิ่งที่มีมาก แต่มาจากช่วงเวลาที่เรียบง่ายและความทรงจำที่ร้อยตัว

ไฟหลอดนี้เหมือนความยินดีที่เล็กน้อยในชีวิตของเด็กหม่อ ถึงแม้ว่ามันจะปกติ แต่มันมีความหมายมาก. มันทำให้เด็กหม่อเรียนรู้ว่าความขอบคุณและการรักษาทุกสิ่งที่ดีในชีวิต และทำให้เขาเข้าใจว่าความตรงไปตรงมาของชีวิตตรงไปตรงมา

ต้นไม้

1. หนองต้นไม้：ต้นไม้มีใบหนองอย่างหนาแน่น สีเขียวสด ที่สร้างความมีชีวิตและแรงงานให้แก่ป่าสวน. ใต้แสงแดด ใบไม้เตลเลย์ไปด้วยสีเขียวทอง เหมือนเป็นภาพเขียนงายองของธรรมชาติ.
2. ต้นไม้：ต้นไม้หนาแน่นและมีอิทธิพล สนับสนุนเนื้อเสื้อทั้งหมดของงานหน้าที่. บนต้นไม้เต็มไปด้วยวงวาล์ยที่บันทึกความเติบโตของต้นไม้ และดูแลฤดูกาล.three. รากไม้：รากไม้จมลงใต้ดินอย่างลึกซึ้ง เพื่อให้ต้นไม้ได้รับสารอาหารและสนับสนุน. รากไม้เหมือนมือที่ไม่มีเหตุ จับอย่างมั่นๆ ดินและทำให้ต้นไม้สามารถยืนตัวในหลายประชาชนเหล็กและพายุ.
3. ผลไม้：ต้นไม้บางต้นจะมีผลไม้ ผลไม้เป็นวิธีหลักของการเพาะพันธุ์ของต้นไม้. ขณะผลไม้ที่เจริญแล้วจะดึงดูดสัตว์มากิน ทำให้ป่าสวนมีที่ดูงานสวยงามเพิ่มขึ้น.
4. เงาต้นไม้：เงาต้นไม้เปลี่ยนแปลงตามการเคลื่อนไหวของแสงแดด ทำให้เงายาวยาวบนพื้นดิน และให้สัตว์เล็กๆในป่ามีที่หลบซ่อน.
5. เสียงต้นไม้：ในคืนที่แคบๆ ต้นไม้จะกลับมาทำเสียงเบี้ยวเบาเพราะการเต้นสวยกับลม นี่เป็นเรื่องราวเก่าแก่ที่ต้นไม้กำลังบอก.
6. สปีชีส์ต้นไม้：ป่าสวนมีต้นไม้หลากหลายสปีชีส์ บางต้นสูงสันนอง บางต้นต่ำลง. มีความมีชาติต่าง ๆ มากมาย ที่ร่วมกันประกอบเป็นป่าสวนที่มีชีวิตและงานสะดวก.ต้นไม้เป็นทรัพย์สินทางธรรมชาติที่โปรดกันที่สุด หนึ่ง มันเหมือนจะให้กับเราอากาศที่เสริม ที่อยู่อาศัยและวิวที่งดงาม. พวกเราควรช่วยดูแลและปกป้องต้นไม้ที่ทรงพรรณนี้.

Flower** (ดอกไม้)

เช้าวันนี้ แม่ของเหมืองมาพร้อมกับเหมืองมายังสวนสาธารณะที่ใกล้บ้านโดยสวนนี้มีแสงแดดไหม้และดอกไม้สีสันสดใสตกตะกองกัน “เหมือง ดูดอกไม้นี้เซ่นเหมือง มันเป็นสีแดงนะ?” เหมืองหยิบดอกไม้สีแดงแสดงให้แม่เห็น

“นี่คือดอกรัสเซอร์สีแดง งดงามไหม?” แม่ยิ้มและตอบ

เหมืองก็วิ่งวิ่งอยู่ในสวนที่มีดอกไม้สีทองของดอกน้ำฝรั่งเศส ดอกไม้สีม่วงของดอกเห็นผึ้ง และดอกไม้สีชมพูของดอกไม้เล็กของแผ่นดินตะวันออก และเหมืองบันทึกลงดอกไม้เหล่านั้นด้วยสีของมัน และกับความช่วยเหลือของแม่ เหมืองได้เรียนรู้ว่าจะบอกด้วยภาษาอังกฤษ

“แม่มิมี่ นี่คือดอกรัสเซอร์สีแดง นี่คือดอกน้ำฝรั่งเศสสีเหลือง นี่คือดอกเห็นผึ้งสีม่วง นี่คือดอกไม้เล็กของแผ่นดินตะวันออกสีชมพู” เหมืองร้องยอดเสียงกับแม่

แม่มีความดีใจที่เหมืองได้เรียนรู้ด้วยวิธีนี้ และเธอสนับสนุนให้เหมืองกับการสังเกตและบอกเรื่องดอกไม้ในระหว่าง

“ดูดอกดายัสเซอร์นี้ มันเป็นสีขาวและมีกลางสีเหลือง มันเป็นดอกไม้ที่ง่ายและงดงาม” เหมืองหยิบดอกดายัสเซอร์แสดงให้แม่เห็น

“การสังเกตได้ดีเหมือง แม่มิมี่ คุณกำลังเรียนรู้ดี” แม่ชมชนะเหมือง

ในสวน มีหนูน้อยหนึ่งบอกอยู่บนดอกไม้และร้องเพลงเสียงดี “แม่มิมี่ นี่คือหนูน้อย มันเป็นสีน้ำตาลกับจุดขาวบนขางเท้า มันร้องเพลงเสียงดี” เหมืองชมหนูน้อยและบอกให้แม่รู้

แม่ยิ้มและเห็นว่าเหมืองมีความก้าวหน้าในการเรียนภาษาอังกฤษ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ดวงอาทิตย์กำลังขึ้นสูงขึ้น แม่และเหมืองก็เตรียมตัวที่จะออกจากสวน “แม่มิมี่ ดูกองต้นหญ้าสีเขียวนี้ มีสัตว์เล็กบางตัวเล่นบนมัน” เหมืองหยิบหญ้าแสดงให้แม่เห็น

“วันที่ดีและงดงาม เหมือง แม่มิมี่รู้สึกยิิงใจกับความก้าวหน้าของคุณในการเรียนภาษาอังกฤษ” แม่บอกกับเหมือง

เหมืองและแม่และโยงมือกันออกจากสวน การเดินทางที่นี้ไม่เพียงแค่ทำให้เหมืองสังเกตถึงดอกไม้ที่งดงาม แต่ยังทำให้เหมืองได้เรียนรู้คำศัพท์และวิธีการแสดงออกด้วยภาษาอังกฤษมากมายด้วย

หิน**

1. ภูเขา (Mountain)

น้ำ

มีหมู่บ้านที่มีภูมิภาคงามวงล้อมด้วยป่าและรัฐที่ห่างไกลออกไป ในกลางหมู่บ้านมีแม่น้ำลึกที่ชัดแจ่ม น้ำแม่น้ำไหลไปและเสียงของน้ำแสวงสวยต้องด้วยชีวิตและแรงงานของชาวบ้าน

แม่น้ำมาจากภูเขาสูงที่มีหิมะตกตลอดทั้งปี แสงแดดรั่วผ่านก้อนหิมะหนาและแสวงสวยด้วยแสงสว่าง ใต้ภูเขามีต้นไม้บางบางและดอกไม้และสัตว์ป่าที่มีชีวิตอยู่ด้วยตนเอง ซึ่งสร้างภาพที่งดงาม

น้ำแม่น้ำไหลผ่านหมู่บ้าน กำบังดินแดนและประชาชนในหมู่บ้าน ชาวบ้านชอบเดินเท้าและเล่นตามแม่น้ำ เพื่อรู้สึกกับความงามของธรรมชาติ ในช่วงเย็นของวัน ชาวบ้านจะกลับบ้านตามแม่น้ำ รับประทานความสงบสุขของคืน

ในหนึ่งบริเวณของหมู่บ้าน มีสนามหญ้ากว้างๆ ที่มีดอกไม้และดอกไม้งามแตกต่างกันที่มีสีสันและหอมหวาน บนสนามหญ้ามีสัตว์เล็กๆ ที่มีชีวิตอยู่ด้วยตนเอง ที่ลากเรียกกันและเล่นตลอดทั้งวัน

วันหนึ่ง หนูสัมฤทธิ์หนึ่งตัวที่มีความสนใจมาสู่สนามหญ้า มันมองโลกโดยใช้ตาที่มีความสนใจ และได้พบกับช่องโครงที่มีหายใจเฟื่อง หนูสัมฤทธิ์ลงไปในช่องโครงและอย่างระมัดระวังจับเจ็บหายใจเฟื่อง

หายใจเฟื่องวิ่งวายในมือของหนูสัมฤทธิ์ แต่มันไม่สามารถหลบหนีได้ หนูสัมฤทธิ์มองหายใจเฟื่องในมือ และใจโฟกใหญ่ด้วยความดีใจ มันตัดสินใจที่จะนำหายใจเฟื่องกลับไปที่ธรรมชาติ

หนูสัมฤทธิ์จัดให้หายใจเฟื่องตั้งบนหญ้า หายใจเฟื่องหวิ่งวายในขางและไปทางฟ้าสีฟ้า หายใจเฟื่องหายไปในท้องฟ้าสีฟ้า หนูสัมฤทธิ์มองหายใจเฟื่องและรู้สึกดีใจ

เรื่องที่งามแห่งนี้ แบบเดียวกับน้ำของแม่น้ำ มีแหล่งที่มายาวนานและยังคงไหลตลอดไปในใจใจของประชาชน มันบอกให้เราว่า ความงามของธรรมชาติต้องการที่เราจะรู้สึกและใช้ใจรักษามัน

ทราย

zero：26. **

0 คำจำกัดแสดงภาษาจีนย่อในแบบเล็ก 26. **

ฤดูร้อน

ฤดูร้อนเป็นฤดูที่เมฆบางและมีชีวิตและสีสัน ดังนี้คือคำบรรยายเกี่ยวกับฤดูร้อนที่ยาว 1,000 คำ:

ฤดูร้อน แสงแดดกระจายตัวทั่วทุกที่ แสงทองสลายลงจากกิ่งไม้ กระจายเป็นรอยแสงที่พื้นดิน ฤดูนี้ ธรรมชาติดูเหมือนที่สวมเสื้อผ้าสีสันที่ลึกซึ้ง ดอกไม้สีสันต่าง ๆ แข่งขันเปิด ต้นไม้ที่เขียวสดใสหมุนเวียนกัน

ฤดูร้อน ท้องฟ้าสีฟ้าและมีเมฆลอยอยู่บนฝั่ง. ช่วงเช้า ลมเย็นเหมือนลมเฉียงพาย ทำให้มีความเย็นเล็กน้อย. ช่วงบ่าย แสงแดงระลอก ผู้คนต่างก็หลบไปอยู่ใต้หนามไม้เพื่อรับประทานความเย็นชั่วคราว. ช่วงเย็น แสงดวงอาทิตย์ตกลง ท้องฟ้าแสดงสีน้ำเงินและสีแดง ภาพที่งดงามและใหญ่หลวง

แม่น้ำฤดูร้อน มีแสงน้ำทองเหลือง บนน้ำมีใบเหนียวและดอกหน้าใบเหนียวมงกุฎ มีสีสันและหอม. เด็กๆ มาหลักฐานในแม่น้ำ ล่าปลา และหาปู มีเสียงร้องเสียงรายและร้องและร้องย้อนกลับบนทางแม่น้ำ

ฤดูร้อน ที่หมอกไม้เป็นที่เหลือง กลุ่มกลุ่มของหมอกเหลืองเลี้ยงลมเพื่อทำให้เหมือนทะเลทอง ชาวนาทำงานหนัก และรับประทานความดีและสุขที่มาจากการเก็บเกลือด

ฤดูร้อน คืนที่เย็น ท้องฟ้าตางแตง ดวงจันทร์สูง. ผู้คนเอาตัวรวมกันอยู่ในหลังบ้าน รับประทานของอาหารเย็น และสังเกตดวงดาวที่มาก ในคืนเย็น เสียงร้องของกุ้งกำจัดสวนส่งมาและสร้างเสียงประสานดนตรีที่ดีของฤดูร้อน

ฤดูร้อน เป็นฤดูที่ร้อนอย่างรุนแรง แต่อาหารฤดูร้อนก็ทำให้มีรสชาติที่ทรงพลัง. ของดื่มเย็น ผักเนื้อเย็น และสิ่งที่รสชาติดีของทะเล ทั้งหมดเป็นสิ่งที่จำเป็นต่ออาหารฤดูร้อน

ฤดูร้อน เป็นฤดูที่มีความสนุกสนานและมีชีวิต. ในฤดูนี้ ผู้คนรับประทานเอกชนที่ทางธรรมชาติและรู้สึกสุขของชีวิตที่ดี.

ฤดูหนาว

1. ****：เมื่อเช้าในฤดูหนาว ภูมิภาคนี้ถูกหล่องลงหิมะขาวที่ทำให้เหมือนจะเข้าสู่โลกอื่น
2. ****：อากาศหนาวเย็นอย่างมากในฤดูหนาว การหายใจออกมาจะติดตั้งเป็นเมฆthree. ****：แม่น้ำถูกแข็งตัว น้ำที่มีความสวยงามเหมือนเงาของท้องฟ้าและเมฆ
3. ****：ต้นไม้ถูกหิมะทับ กิ่งของต้นไม้มีน้ำแข็งตกลงมาเหมือนลูกเหล็กfive. ****：สัตว์หลายๆสายจะเข้าสู่ระหว่างหนึ่งของการหลับตายเพื่อเดินทางผ่านฤดูหนาว
4. ****：ฤดูหนาวมีงานเฉลิมฉลองหลายงาน เช่น วันคริสต์มาส วันขึ้นปีใหม่ และอื่นๆ
5. ****：ในฤดูหนาวเย็น บ้านที่อุ่นอ่อนนั้นมีความสำคัญยิ่งขึ้น
6. ****：กิจกรรมกีฬาในฤดูหนาวเช่น สกีเทรคิง สกีเลื่อน และเล่นหิมะ กลายเป็นวิธีการเล่นตลก
7. ****：อาหารหนาวเย็นเช่น หมูหลิว และมาดามล้ายกลายเป็นที่นิยมในฤดูหนาว
8. ****：ถึงแม้จะหนาวเย็น ความงามของฤดูหนาวก็ทำให้เรามีความตื่นเต้นมาก

ฤดูใบไม้ผลิ

1. บานสะพรั่งแห่งฤดูใบไม้ผลิ：ในฤดูใบไม้ผลิ ทุกอย่างกำลังขึ้นกำลังใจ ดอกไม้เริ่มบาน ชานใบเทศกาล ชานเมล็ดทาลี และดอกเมล็ดทาลี ต่างๆ แข่งขันบาน เพื่อทิ้งชานโลกด้วยชานสีสันที่สวยงามสะท้อนแห่งหนึ่ง

2. เขียวมีบริสุทธิ์：ในฤดูใบไม้ผลิ ต้นไม้ขึ้นตัวติดตามด้วยเขียวอ่อนใหม่ หญ้ากลางสวนเริ่มเขียวเข้มข้น แสงอาทิตย์ที่ผ่านผ่าวกลางต้นไม้สร้างรูปแบบแสงเงาหลากหลายที่ตกลงบนพื้นดิน

3. เสียงร้องของสัตว์ปีก และกลิ่นดอกไม้：ในฤดูใบไม้ผลิ หนูปีกเริ่มทำเรือนและร้องเสียงง่ายยอดเพลิง กลิ่นดอกไม้หมุนเวียน ทำให้ใครซึ่งรู้สึกดี

four. งานเกษตรงานท่วมเติม：ในฤดูใบไม้ผลิ ชาวนาก็เริ่มทำงานอย่างหนัก เพื่อฝังเมล็ดพันธุ์ ใส่ปุ๋ย และทำงานเกษตร เพื่อเตรียมสำหรับฤดูผลิสำหรับ

five. แสงอาทิตย์และง่ายตาย：ในฤดูใบไม้ผลิ แสงอาทิตย์แห่งที่ระลึกฆาตและอบอุ่นนั้นมีอยู่ ผู้คนออกจากบ้านมาสนุกกับแสงอาทิตย์และเทศกาลธรรมชาติ

1. เที่ยวฤดูใบไม้ผลิและเดินสำรวจ：ในฤดูใบไม้ผลิ ผู้คนชื่นชอบที่จะออกท่องเที่ยวฤดูใบไม้ผลิ สังเกตสวยงามของฤดูใบไม้ผลิ และรู้สึกอาหารแห่งชีวิต

2. บรรยากาศของงานเทศกาล：ในฤดูใบไม้ผลิ มีงานเทศกาลที่แน่นหนา เช่น งานเทศกาลเพ็ชรา และงานเทศกาลกางเดือน ซึ่งเพิ่มบรรยากาศของงานเทศกาล

ฤดูใบไม้ผลิ เป็นฤดูที่เต็มไปด้วยความหวังและความมีชีวิต ที่ทำให้มนุษย์รู้สึกถึงความสวยงามของชีวิต

ฤดูใบไม้ร่วง

ฤดูร้อนเป็นหนึ่งในสามฤดูที่สวยงามที่สุดของธรรมชาติ ในฤดูนี้ ท้องฟ้าสวมงามด้วยสีสดใส แสงแดดยิ้มรุ้ง ลมเหนื่อยลมอ่อน ทั้งหมดมีความสงบสุขและเป็นหลักประกอบกันอย่างยิ่ง

ฤดูร้อนเป็นงานเทศกาลสีสันของธรรมชาติ ในฤดูนี้ ต้นไม้เริ่มเปลี่ยนสีจากเขียวเป็นสีเหลือง สีแดง สีส้ม และบางตอนยังเป็นสีม่วง ดูเหมือนว่ามีศิลปินนำปากกาเขียนภาพเขียนสีสันสวยงามขึ้นบนท้องฟ้า สีเหลืองของใบกันนี่ สีแดงของใบทอง และสีม่วงของเมล็ดมะพร้าว ทั้งหมดเต้นด้วยลมแห่งฤดูร้อน ทำให้ภาคดินเรียกด้วยหน้าผากทอง

ฤดูร้อนเป็นฤดูที่เก็บเกี่ยว ชาวนาที่ทำงานหนักอย่างหนักได้รับตอบแก้วด้วยผลผลิตที่มีประโยชน์มากมายในฤดูนี้ ข้าวที่เหลืองสวยของที่นา และผลไม้ที่มีปริมาณมากของแอบเบอร์รี่ แอปเปิล วินเนอรี่ และลูกมะงะ และยังมีที่นาข้าวที่ทันทีนี้เช่นนั้น ทุกอย่างทำให้รู้สึกว่ามีความยินดีกับการเก็บเกี่ยว

ฤดูร้อนเป็นฤดูที่คิดถึงบุคคลที่อยู่ห่างไกล ในฤดูนี้ มนุษย์มักจะคิดถึงบุคคลที่รักและเพื่อนของตน และช่วงเวลาที่เราได้ร่วมกันมาก่อนหน้านี้ ในฤดูนี้ ใบไม้ตกลงเป็นที่แสดงออกถึงความเศร้าโศกของการแยกตัว

ฤดูร้อนเป็นฤดูที่เดินทาง ในฤดูนี้ มนุษย์จะตามทางเดินทางเพื่อรู้สึกกับความงามของธรรมชาติ ไปทางเหนือเพื่อดูภาคที่หิมะปกครองและลมหลังหลายพันกิโลเมตร ไปทางใต้เพื่อรู้สึกกับสไตล์และความงามของหลังทะเลทราย และไปทางยุทธภาคเพื่อชมท้องฟ้าที่สวยงาม ก้อนเมฆที่สะอาดและหญ้าและภูเขาที่สีเขียว

ฤดูร้อนเป็นฤดูที่รับประทานอาหาร ในฤดูนี้ อาหารที่มีมากมาย ทำให้เราอยากกินมาก ทองหน้าทองของทุ่งหน้าทอง ข้าวหน้าข้าวทอง และหมะเขียว และยังมีหมักหมึกที่มีกลิ่นหอมของนกไก่และหมักไก่ ทั้งหมดเป็นอาหารที่ประกอบฤดูร้อน

ฤดูร้อนเป็นฤดูที่ถ่ายภาพ ในฤดูนี้ นักถ่ายภาพจะถือกล้องเพื่อจับบางช่วงที่งาม ทุ่งข้าวทองสวยงาม ใบไม้ทองแดง และท้องฟ้าและก้อนเมฆที่สวยงาม ทั้งหมดกลายเป็นจุดฟ้าในหลังกล้องของพวกเขา

ฤดูร้อนเป็นฤดูที่เก็บเกี่ยว และฤดูที่สิ้นสุด ในฤดูนี้ เราได้รับตอบแก้วด้วยความยินดีจากการเก็บเกี่ยว และรู้สึกถึงการเวียนผ่านของเวลา ขอเราจะชอบฤดูที่ดีนี้ และรักความทรงจำที่ดีของเรา

หิมะ**

1. ****：เมื่ออุณหภูมิลดลงต่ำกว่าศูนย์อุณหภูมิ หนึ่งในแก้วของท้องฟ้าจะเริ่มลอยลงเป็นตัวหนึ่งในแก้วของหิมะที่แตกต่อง เหมือนกับหมากผีที่เลี้ยงลายในอากาศ หิมะเหล่านี้หมุนตัวและลอยลอย จนกระทั่งตกลงมาเกลื่อนลงบนพื้นดิน ทับคลุมดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดินดิน

แบ่งเด็กเป็นสองทีมหรือหลายทีมตามต้องการ

ขอขอบคุณที่ขอให้ละทางของการเปิดตัวเลิกของเราไปแล้ว

แสดงภาพที่มีคำศัพท์ซ่อนไว้ด้วยภาพแถบใดแถบหนึ่ง (เช่น: ภาพป่า, ภาพเมือง, ภาพสัตว์, ภาพวัสดุ, ภาพฤดูกาล) และให้ทีมที่ได้แก้วลากภาพมาเก็บใช้

three. ภูเขา (Mountain)

หลังจากที่นำรูปภาพมาทำให้เสร็จ ให้ทีมที่เลือกภาพดังกล่าวหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ในรูปนั้น

หลังจากทีมที่หาแนะนำคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ในภาพ ให้ทีมนั้นแสดงภาพที่ซ่อนคำศัพท์นั้นออกมา และให้ทีมอื่นค้นหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ในภาพของทีมตัวเอง โดยต้องใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้องไม่ใช้ภาษาจีนย่อ zero ตัวอักษร

ทีมที่หาคำศัพท์ทั้งหมดในรายการก่อนทีมอื่น ๆ จะชนะเกมนี้!

หลังจากทีมที่ชนะเกม ให้ทีมนั้นเลือกหนึ่งกลุ่มเพื่อแยกกันและทำโครงการสร้างภาพเขียนที่มีความเกี่ยวข้องกับภาษาอังกฤษ แล้วนำมาแสดงให้ทุกทีมดู ให้ทุกทีมเลือกทีมที่เป็นทีมที่ทำโครงการที่ดีที่สุด และแตกต่องให้ทีมที่ชนะเกมนี้!