。
บทความนี้จะนำผู้อ่านสู่โลกที่เต็มไปด้วยความมีบรรยากาศอันงามและความฝัน ผ่านการบรรยายเรื่องที่มีอาจาระและเกมส์ ทำให้เด็กๆได้เรียนภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายงามมากที่สุด
ภาพสวนสัตว์
เด็กชายและเด็กหญิงสองคนยืนอยู่ในห้องเล่น พวกเขามีตะกร้าเก็บของเล่นขนาดเล็กและตะกร้าเก็บหนังสือเล็กอยู่ข้างหลัง
เด็กชาย: อะห์… อะห์… คุณชอบเล่นของเล่นอะไรที่สุดครับ?
เด็กหญิง: ฉันชอบเล่นตะกร้าเก็บหนังสือครับ มันมีหนังสือมากมายเลย
เด็กชาย: หนังสืออะไรครับ?
เด็กหญิง: มีหนังสือเรื่องสัตว์ หนังสือเรื่องตำนาน และหนังสือเรื่องการเดินทาง
เด็กชาย: ฉันชอบเล่นตะกร้าเก็บของเล่นครับ มันสวยและง่ายต่อใจ
เด็กหญิง: ใช่น่ะครับ ตะกร้าเก็บของเล่นมันมีหลากหลายของเล่นเลย
พวกเขาเริ่มเล่นตะกร้าเก็บของเล่นของตนเอง และพูดถึงหนังสือที่รักของพวกเขา
เด็กชาย: ฉันชอบหนังสือเรื่องนกสีขาว มันมีนกสีขาวเดินทางไปที่สวนสาธารณะ
เด็กหญิง: ฉันชอบหนังสือเรื่องเด็กที่ไปที่ภูเขา มันมีภูเขาสูงสู่เทบาะน้ำ
พวกเขากำลังเล่นไปโดยแตกต่างกัน แต่ก็ยังมีการประชุมมากมาย และพูดถึงหนังสือที่รักของพวกเขา
เด็กชาย: หนังสือเรื่องนี้ดีเลย มันมีภาพงามมากมาย
เด็กหญิง: หนังสือเรื่องนี้ดีเลย มันมีเรื่องราวที่น่าตื่นตระหนก
พวกเขาก็ยังมีกิจกรรมอื่นๆ ที่น่าสนุก อย่างเช่นเล่นเกมตลอดและเล่นลูกบอล และยังมีการประชุมกันเกี่ยวกับหนังสือและเรื่องราวที่พวกเขาชอบ
เด็กชาย: หนังสือเรื่องนี้ดีเลย มันมีภาพและเรื่องราวที่ดี
เด็กหญิง: หนังสือเรื่องนี้ดีเลย มันมี…
อยู่บนต้นไม้
มันเป็นเช้าที่มีแสงแดงของแสงแดดสวยงาม หนูตะโกนอย่างสง่างามในป่า. มันกระโดดข้ามแม่น้ำ ผ่านพุ่มดอก จนมาถึงพื้นที่ไม้ป่าที่หนาหนึ่ง. หนูตะโกนขึ้นดู พบว่าหมาป่าอยู่บนต้นไม้เล่นตัวขึ้นลงมาเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่าง.
หนูตะโกนบอกว่า “นายหมาป่า คุณกำลังหาอะไรอยู่ที่?” หมาป่าตอบว่า “ฉันกำลังหาแอปเปิ้ลสีแดง คุณเห็นมันหรือไม่?” หนูตะโกนและมองโลกเหมือง จับตาเห็นว่าบนพื้นมีแอปเปิ้ลสีแดงหนึ่ง มันบอกว่า “ฉันหายังได้แอปเปิ้ลสีแดงนี้! มันสวยงามเหมือนชุดเสื้อของคุณเอง.”
หมาป่ามาเข้ามาและเอาแอปเปิ้ลนั้นไป บอกว่า “ขอบคุณมาก หนูตะโกน. ฉันหายังได้แอปเปิ้ลนี้แล้ว จึงจะไปพบเพื่อนของฉันแล้ว.”
หนูตะโกนและหมาป่าจากกันแล้ว และยังคงเดินเท้าร่วมกันในป่า. พวกเขาผ่านพื้นที่หญ้าที่มีกลุ่มหนูนักร้องร้องเพลง. หนูตะโกนบอกว่า “นายหนู คุณร้องเพลงเพราะอะไรนี้?” หนูนักร้องตอบว่า “ฉันร้องเพลงเกี่ยวกับฤดูใบไม้ผลิ เพราะฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว ทุกสิ่งกำลังปลุกขึ้นมา ฉันมีความดีใจมาก.”
หนูตะโกนฟังแล้วก็เรียกเสียงร้องเพลงเดียวกัน. พวกเขาสักทีมชาติในป่าและจากกันเมื่อดวงอาทิตย์ลดลง.
หมูสลัดวิ่งบนเส้นทาง
วันเช้าที่มีแสงแดดระลอก หมูสลิ้ว ซึ่งอยู่ในฟาร์ม วิ่งด้วยความสุขที่สุดในบริเวณของเขา。เขาวิ่งตามหลังเส้นทางที่โค้งโหม่งๆ ขณะที่วิ่งเขาขับเคลื่อนด้วยความสนุกสนานเหมือนกับเล่นเกมหลอกหลัง สลิ้ววิ่งหนักและหายแคลนแต่ใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความสุขและความตื่นเต้น
จังหวะหนึ่ง สลิ้วพบเส้นทางบนเทิร์นที่กว้างขวาง เขาตัดสินใจว่าจะวิ่งรอบเส้นทางดังกล่าวเพื่อดูจะมาถึงที่ไหน บริเวณด้านข้างของเส้นทางมีดอกไม้สีสันสดใสมากมายที่มีกลิ่นหอมกระโดดกระโดดที่ทำให้ผู้เข้าชมอาจจะหลงไป
สลิ้ววิ่งยิ่งเร็วขึ้นและความรู้สึกของเขาก็เริ่มสูงขึ้นเช่นกัน รู้สึกเหมือนที่ใจของเขากำลังบินไปด้วยความยินดี
หลังจากวิ่งเร็วๆ นั้น สลิ้วมาถึงทางแยกสายเดินเท้าหนึ่ง ข้างซ้ายเป็นทางเข้าไปยังป่าและข้างขวาเป็นทางเดินเท้าไปยังทะเลสาบ สลิ้วตัดสินใจที่จะเลือกทางซ้ายเพื่อไปสำรวจลับของป่า
ป่ามีต้นไม้มากมายและแสงแดดที่ข้างต้นต้นไม้สลับระหว่างเป็นแสงเงาบางๆ สลิ้ววิ่งระหว่างป่าและสนุกกับภาพวาดที่งดงามของป่า จนเมื่อเขาได้ยินเสียงร้องของนกสวยงามที่กระโดดเดินบนกิ่งไม้
สลิ้ววิ่งต่อไปและไม่นานก็มาถึงแม่น้ำสะอาดที่มีน้ำไหลไหลเชิง ปลากำลังเล่นเลียนกันในน้ำ สลิ้วเกิดที่บริเวณแม่น้ำและสงบสุขกับภาพวาดธรรมชาติที่งดงาม และรู้สึกถึงความสงบสุขและความงดงามของธรรมชาติ
ขณะนั้น สลิ้วเห็นหนูอยู่ที่หมอกไม้ หนูกำลังกินหญ้าอย่างสงบ สลิ้วเจอหนูและจากนั้นหนูก็มองมาดูสลิ้วด้วยความสงสัย หนูดูเหมือนกำลังบอก “สวัสดีครับ หมูสลิ้ว”
สลิ้วและหนูได้พูดคุยกันเกี่ยวกับชีวิตของหนูที่นั้น สลิ้วถามหนูว่า “มีความสุขอยู่ที่นี่มั้ยหรือ” หนูตอบด้วยฉายยิ้ม “ใช่แล้ว ที่นี่มีภูมิทัศน์งดงามและมีเพื่อนมากมายด้วย”
สลิ้วและหนูได้พูดคุยกันเรื่องยาว จนเมื่อดึงดำเดินตามทางกลับไปที่บ้าน สลิ้วรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่สุขสำหรับเขามาก
กลับบ้านหลังจากนั้น สลิ้วบอกมารับเรื่องราวของวันที่สำรวจของเขาต่อแม่ของเขา แม่ของเขาฟังเรื่องที่สลิ้วบอกและรู้สึกยิิมต่อเขาด้วยความยินดี สลิ้วรู้ดีว่า ทุกทีที่ใจเขามีความฝัน เขาก็สามารถหาความสุขในภายในฟาร์มของเขาได้เหมือนที่เขาทำวันนี้
นกหวีดบนต้นไม้
ข้าวโพดยาวแสนเย็นในเช้าวันที่มีแดดอาทิตย์สว่าง นกหนึ่งตั้งอยู่บนกิ่งไม้ ขาวขนของมันมีสีสวยงามเหมือนสีของใบไม้ในฤดูใบไม้ผลิดิน นกนั้นมองไปที่ฟ้า ร้องเพลงด้วยความยินดี มีเสียงร้องของมันเลี้ยงกันในอากาศ และปลุกให้สิ่งมีชีวิตที่หลับนอนกลับมาชีวิตตาม
เสียงร้องของนกดึงดวงตาหนูหนูออกมาจากหญ้าร่มแรง มันชมดูนกและเห็มว่า “สวัสดีครับ นก คุณคือใครครับ?”
นกตอบว่า “ไฮ้ หนูหนู! ผมคือนก ผมร้องเพลงตรงนี้เพื่อทำให้โลกนี้มีชีวิตและประหลาดใจ”
หนูหนูตั้งคำถามว่า “ทำไมคุณร้องเพลงตรงนี้ครับ?”
นกยิ้มและตอบว่า “เพราะผมรักภาพวาดที่นี่ อากาศที่สะอาย และเพื่อนที่น่ารักของผม ผมร้องเพื่อให้ทุกคนรู้สึกถึงความงามของฤดูใบไม้ผลิ”
ขณะนั้น หนูสัตว์หนึ่งบินลงมาจากต้นไม้ มันถือลูกหอมที่มีกลิ่นหอมดี มันดูดีดายดูที่ดูว่า “สวัสดีครับทุกคน ผมคือหนูสัตว์ ผมพบลูกหอมที่อร่อยของผมอยู่เพียงเล็กน้อยนี้ ฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว นั่นเป็นของรางวัลของธรรมชาติที่เราสามารถสนุกกันด้วย”
หนูหนูและนกยิ้มกัน พวกมันร้องเพลงตลอดและเล่นตลอดบนหญ้าสีเขียว พวกมันพูดกันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของฤดูใบไม้ผลิ หนูหนูบอกว่า “ฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว ดอกไม้บาน หญ้าเขียว ทุกอย่างที่มีมากขึ้น”
นกกล่าวต่อว่า “ใช่แล้ว ในฤดูใบไม้ผลิมีหลายอย่างที่น่าสนใจรอเราที่จะไปค้นหา อย่างเช่น บาบาเสี้ยวบินเลื่อนตรงดอกไม้ ผึ้งเอาน้ำตาแห้ง และแรงบันทึกสีสันสวยงามของลมแก้ว”
หนูสัตว์ตะโกนเพลิดเพลินว่า “ผมชอบที่จะไปเดินทางค้นหาในฤดูใบไม้ผลิ ดูว่ามีเพื่อนใหม่แค่ไหนมาอยู่ และหาอาหารที่น่ารับประทาน”
พวกมันกลายเป็นเพื่อนๆ และร่วมกันไปค้นหาและเล่นตลอดฤดูใบไม้ผลิ รวมกันสนุกกับความงามของธรรมชาติ
หมาป่าอยู่ในป่า
ข้าวโพดอามี่ตื่นมาในเช้าแห่งวันที่มีแสงแดดอย่างแจกแจง พวกเธอยืนยันตัวและตั้งใจจะไปเดินเดินทางในป่าที่ใกล้ๆ ป่ามีชีวิตและเคลือบ นกบินบนต้นไม้ร้องเพลง และเมล็ดผึ้งบินตะลอกในกาบดอกไม้
อามี่เดินไปถึงหมื่นหลางกว้างๆ และเห็นกุ้งสาวอยู่บนต้นไม้กระโดดต้นมาต้นลง กุ้งสาวเห็นอามี่ จึงอธิบายว่า “สวัสดีครับ อามี่! คุณมีแผนจะไปเล่นที่ไหนวันนี้นะ?”
อามี่ยิ้มและตอบว่า “ฉันอยากไปเดินทางไปส่วนใต้ป่าเพื่อดูโดยตรง คุณมีข้อเสนออะไรบ้าง?”
กุ้งสาวคิดกะทันหันแล้วบอกว่า “คุณสามารถไปชมแม่น้ำได้ ที่นั่นมีอะไรที่น่าสนใจมากมาย”
อามี่ตามหลังกุ้งสาวไปถึงแม่น้ำ และเห็นเป็ดหลายตัวกำลังเล่นน้ำในน้ำใต้ดิน เป็ดเห็นอามี่ จึงเดินมาของคุณว่า “สวัสดีครับ ปลาปลิง! คุณมีแผนวันนี้อะไรบ้าง?”
อามี่บอกว่า “ฉันอยากไปสำรวจส่วนใต้ป่าเพื่อหาของทรัพย์ คุณมีข้อเสนออะไรบ้าง?”
เป็ดทั้งหมดเล่นกันแล้วตอบว่า “เราจะร่วมกันช่วยคุณหาของทรัพย์ในป่า”
อามี่ กุ้งสาว และเป็ดเริ่มต้นการเดินทางของพวกเขาด้วยการเดินตามแม่น้ำ และเห็นแมวหนึ่งกำลังจับปลาอยู่ แมวเห็นพวกเขาจึงถามว่า “คุณกำลังทำอะไรนี้?”
อามี่ตอบว่า “เรากำลังหาของทรัพย์ในป่า คุณจะช่วยเราได้ไหม?”
แมวคิดกะทันหันแล้วบอกว่า “ฉันสามารถนำคุณไปส่วนลับหนึ่งในป่า ที่นั่นมีของทรัพย์มากมาย”
อามี่ กุ้งสาว และเป็ดตามหลังแมวไปถึงหอบเรือนลึกอยู่ใต้ป่า หอบเรือนมีแสงมืด แต่พวกเขาทุกคนนำติดแหลมแสงไปด้วย ไม่เกรงมืด
แมวเปิดแหลมแสงและชี้ที่กล่องว่า “นี่คือของทรัพย์ คุณสามารถเปิดมันดู”
อามี่เปิดกล่อง และพบว่ามีของขวัญหลากหลายภายใน ทั้งตะกร้าใบกาแหรม วัตถุเล่น และหนังสือเกี่ยวกับป่าอยู่ด้วย อามี่ตะลึงว่า “น่ายินดีมากที่เราหาได้มากมายของทรัพย์นี้!”
พวกเขาก็นำของทรัพย์กลับบ้านและแบ่งเจริญให้กับสัตว์เลี้ยงดังกล่าว เนื่องจากนั้น อามี่และเพื่อนๆของเธอจะเดินทางตามกันเสมอและกลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดกัน
ภาพห้องนอน
ภาพห้องนอนเปิดเผยภายในที่สง่างามและอบอุ่น โดยมีเตียงที่ตั้งอยู่ในกลางห้อง ซึ่งมีเสาไม้และหลังคาที่ประกอบด้วยหน้าต่างจัตุราน ที่เปิดออกไปสู่พื้นที่ร่มร้อยของห้อง. หลังเตียงเป็นที่สะดวกสบายสำหรับลูกเลี้ยงเล็กๆ โดยมีเสื่อที่ดิบเดินและหมุดหมวกสวยงามเพื่อเสริมความสวยงามของห้อง. ฝายแมวเล็กๆ อยู่บนเสื่อ ขณะที่หมูสลัดยังอยู่บนเสื่ออีกด้าน เล่นกับลูกบอล. นกหวีดเล็กๆ กำลังนอนบนหลังเตียง โดยมีหน้าต่างหน้าใต้เตียงที่เปิดออกไปสู่ห้องนอนเล็กๆ ของลูกเลี้ยงอื่น. หลังบนหลังเตียงเป็นที่เก็บเคลืองเสริม โดยมีของเครื่องใช้ที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของหลังคา.
แมวนอนหลับบนเสื่อ
ในบ่ายแสงแล้งเล็กน้อย แมวมีมิมิกำลังนอนเย็นบนดาดลอยของหน้าต่าง มามีขนของมันในแสงแดดสว่างตางันเหมือนขนงามเมฆที่วางแผงอันทรงมงกุฎ。มิมิปิดตาลงเพื่อรับประทานแสงแดดอันร้อนระลอกละลาย。
ทันทีที่หูของมันคว่ำตัวด้วยระลึกถึงเสียงบางอย่าง มิมิเปิดตาเห็นกวางหนึ่งกำลังกระโดดขึ้นต้นไม้บนด้านบนของต้นไม้ กวางมีขนสีสันที่หลากหลายเหมือนภาพเขียนงานอันงดงามสวยงามอย่างนี้。
มิมิตื่อตะโลกตาเพื่อหาว่าเหตุใดกวางจะอยู่ที่นี่ พอที่มันได้ยินเสียงน้ำตากวางเสียงชัดเจน มันเห็นกวางตัวอื่นที่กำลังหากินในหลอดไม้เฉียงด้านข้าง มิมิหลงลวงด้วยความน่าสนใจ และตัดทางลงมาตามเสียงดังกล่าว
ทันทีที่มันมาถึงหน้าหลอดไม้ กวางตัวอื่นตัวเดียวที่เห็นมิมิมันรักษาหลอดไม้หนีไปลงหลอด มิมิกำลังสนใจดูหลอดไม้เพื่อหาให้เห็นที่กวางตัวอื่นกำลังทำอะไร
ขณะที่นั้น มิมิพบมีลูกมะละงสีแดงอยู่ใกล้หลอดไม้ มันเข้าชมอย่างละลายเล็กเล็กและย่อยเย็บกินแบบอ่อนๆ กายเหล่ากัน มิมิกินลูกมะละงด้วยความรำลึกกันและย่อยเย็บกินอย่างหลงหลวง
หลังจากที่มันกินลูกมะละงเสร็จ มันกลับหน้ามาจะออกไป ขณะที่นั้น มันเห็นบั้งคางหนึ่งกำลังบินวางร่วงในกลุ่มดอกไม้ สีของหางของบั้งคางที่สวยงามที่น่าชมอย่างนี้
มิมิถูกดึงดูดด้วยความงดงามของบั้งคาง มันตัดตามบั้งคางเพื่อตามตาม มิมิข้ามผ่านกลุ่มดอกไม้อย่างระมัดระวังและกลับเข้าไปเอาไว้เช่นนั้น
มิมิตามบั้งคางมาถึงสนามหญ้าและมันเห็นหนูตัวหนึ่งกำลังกินหญ้าบนสนามหญ้า มิมิและหนูมองต่อกันโดยความตะลึง ดูเหมือนกับที่มันกำลังพูดกัน คือ “สวัสดีครับ มิตร!”
มิมิและหนูกำลังเล่นงานด้วยกัน พวกมันพูดกันเกี่ยวกับชีวิตของตัวเองและแบ่งปันความดีความร้ายในช่วงบ่ายนี้ ในช่วงบ่ายที่สวยงามนี้ มิมิและมิตรของมันใช้เวลาโดยอันยอดเยี่ยมกัน
หมูสลัดนอนบนเสื่อ
ห้องที่มีความระลึกถึงว่าสุขสำหรับหนึ่งตัวหมูอย่างที่น่ารักนั้นเข้าหลังเสื่อมอยู่บนเสื่อที่นุ่มนวลของเม็ดที่มีสีแดงจาง มันปิดตาอย่างง่ายและยิ้มอย่างละล่อน ดูเหมือนกำลังหลับรับรู้ในความฝันที่ดีและงดงาม หูของมันเหนียวนวลอย่างละล่อน ดูเหมือนว่ามันจะได้ยินเสียงร้องของนกเล็กที่มีสีที่แตกต่างกันในมุมห้องได้เสียงดีดเสียงเพลิงปลอดทุกครั้ง
บนเตียงข้างหลังหมูนั้น มีสุนัขหนึ่งที่กำลังหยุดหลังข้างพื้น ตาของมันติดตามสิ่งที่มีอยู่บริเวณทั่วห้อง หางของมันหมุนเร็วๆ ดูเหมือนว่ามันกำลังบอกว่า “สวัสดีครับ พวกเรามีอะไรน่าสนุกบ้างในวันนี้ไหม?”
ข้างหลังสุนัขนั้น มีสิ่งเล่นหลายชิ้นอยู่ ดูเหมือนว่ามันจะมีสนุกกับการเลือกสิ่งเล่นที่มันชื่นชอบ
ในมุมหนึ่งของห้อง มีนกกระจับสีสันสวยงของพวกเราอยู่ มันกำลังแต่งหน้าด้วยหูของมันที่แข็งแกร่ง และออกเสียงเสียงร้องเล็กน้อย ข้างมากนั้น มีดอกไม้ที่บานดีเจ็ดเจ็ด มีกลิ่นหอมที่น่าสนุกและสร้างความสงบ
ห้องนี้มีชีวิตและพลังในทุกทาง แต่ละสัตว์เล็กนั้นมีโลกของตนเองที่มันสนุกสนาน มันทำงานต่างๆ แต่ยังมีบรรยากาศที่สงบสุขและเป็นกันเลี้ยงกัน ในช่องที่เล็กนี้ ความยินดีและความร้อยโรจน์เป็นทุกทาง
นกหวีดนอนบนเสื่อ
-
หมาป่าสลัดนอนบนเสื่อหมาป่าสลัดนอนบนเสื่อสีขาวเงาเข้มข้วน โคมสีน้ำตาลหลับบนต้นเสื่อ ฝายหลับอย่างสง่าสุภาพ และหมาป่าอีกตัวนอนบนเสื่อด้วย หน้าตาปิดอย่างสง่าสุภาพ เหมือนกับเป็นที่หลับที่แหวลและคุ้มครอง
-
หมูสลัดวิ่งบนเส้นทางหมูสลัดวิ่งบนเส้นทางที่แบ่งเป็นจุดขาวเข้มข้วน มันวิ่งด้วยความรีดายและความเร็วเร็วเร็ว ตามเส้นทางที่เลื่อนหลายครั้ง และกลับมาอยู่ที่จุดเริ่มต้นเสมอ
three. นกหวีดนอนบนต้นไม้นกหวีดนอนบนต้นไม้ที่มีผลไม้เขียวเป็นผ้าครอง มันหลับอย่างสง่าสุภาพ และมีหน้าตาปิดเป็นที่หลับที่แหวล ฝายหลับอยู่บนก้นต้นไม้เหมือนกับเป็นที่หลับที่คุ้มครอง
four. ฝายอยู่บนต้นไม้ฝายอยู่บนต้นไม้ที่มีกิ่งขาวเข้มข้วน มันหลับอย่างสง่าสุภาพ และมีหน้าตาปิดเป็นที่หลับที่แหวล ฝายหลับอยู่บนก้นต้นไม้เหมือนกับเป็นที่หลับที่คุ้มครอง
five. หมาป่านอนบนเสื่อหมาป่านอนบนเสื่อสีขาวเงาเข้มข้วน มันหลับอย่างสง่าสุภาพ และมีหน้าตาปิดเป็นที่หลับที่แหวล ฝายหลับอยู่บนเสื่อเหมือนกับเป็นที่หลับที่คุ้มครอง
-
หมูสลัดวิ่งบนเส้นทางหมูสลัดวิ่งบนเส้นทางที่แบ่งเป็นจุดขาวเข้มข้วน มันวิ่งด้วยความรีดายและความเร็วเร็วเร็ว ตามเส้นทางที่เลื่อนหลายครั้ง และกลับมาอยู่ที่จุดเริ่มต้นเสมอ
-
นกหวีดนอนบนต้นไม้
หมาป่านอนบนเสื่อ
ภาพห้องนอน
- หมอกอยู่บนต้นไม้
- หมูสลัดนอนบนเสื่อ
- นกหวีดนอนบนเสื่อ
- หมาป่านอนบนเสื่อ
ภาพห้องนอน: หมูสลัดนอนบนเสื่อ
- หมูสลัดหลับเด็ดขาดบนเสื่อที่มีตราสีแหลง
- หมอกลอยลอยบนหมองหลังเสื่อ
- หมองหลังเสื่อเต็มไปด้วยเงาของต้นไม้และต้นไม้ร่อง
- หมองหลังเสื่อยังมีภาพของหมาป่าและนกหวีดที่หลับบนพื้น
ภาพห้องนอน: นกหวีดนอนบนเสื่อ
- นกหวีดหลับบนเสื่อที่มีสีขาว
- หมองหลังเสื่อเต็มไปด้วยภาพของดอกไม้และต้นไม้
- หมองหลังเสื่อยังมีภาพของหมองหลังเสื่อที่มีหมอกลอย
- หมองหลังเสื่อมีตราสีเขียวเงา
ภาพห้องนอน: หมาป่านอนบนเสื่อ
- หมาป่าหลับบนเสื่อที่มีสีน้ำตาล
- หมองหลังเสื่อเต็มไปด้วยภาพของต้นไม้และดอกไม้
- หมองหลังเสื่อยังมีภาพของหมองหลังเสื่อที่มีหมอกลอย
- หมองหลังเสื่อมีตราสีขาวเงา
ภาพห้องนอน: ฝายอยู่บนต้นไม้
- ฝายหลับบนต้นไม้ที่มีสีขาว
- หมองหลังต้นไม้เต็มไปด้วยภาพของดอกไม้และต้นไม้
- หมองหลังต้นไม้ยังมีภาพของหมองหลังเสื่อที่มีหมอกลอย
- หมองหลังต้นไม้มีตราสีสีเขียวเงา
ภาพห้องกิน
ในบ้านแห่งสวยงามนี้ แสงแดดได้รั่วผ่านหน้าต่างเข้ามาสว่างกระจายบนพื้นของห้องครัว ทำให้เกิดสีสันสวยงามเหนือพื้นที่。ในมุมห้องครัวเล็กๆ มีตารางเล็กๆ บนตารางนี้เต็มไปด้วยอาหารแตกต่างกันที่มีกลิ่นหอมมากมาย。
เด็กชายเด็กมีนั่งอยู่ที่ตาราง ซึ่งเขากำลังทดลองหยั่งอาหารจากถังเล็กๆ ในมือของเขาอย่างอุจิมง ตาของเขาแสงไปด้วยความอัตหะและความสนใจ ขณะที่เขากำลังชิมอาหารและบอกด้วยภาษาอังกฤษ:
“ดูเห็นไหมน่ะ นี้คือแอปเปิ้ล มันสีแดงและหวาน นี้คือมันจากาหมึก สีเหลืองและรสชาติดี และนี้คือเครื่องของ สีแก้วและหวานเย็น”
แม่ของเด็กมีนั่งอยู่ข้างเด็กมีนั่ง และยิ้มแย้มยกย่องเขา “งานดีเลยน่ะ หน่อยๆ! คุณจะบอกว่านี้คืออะไร?” แม่ของเด็กมีนั่งยกมือหน้าตัวที่มีผลไม้ต่างๆ ที่ตาราง
เด็กมีนั่งหันหน้าออกมา คิดเรื่องนานๆ ก่อนจะยิ้มและบอก “นี้คือมันจากาหมึก มันสีเขียวและน้ำสด”
แม่ของเด็กมีนั่งยิ้มและยกมือยอมรับ “ดีมากเลย!” แล้วเธอได้เอาใบเก็บภาพที่มีอาหารต่างๆ มาเล่นเกมเล็กๆ กับเด็กมีนั่ง
เกมที่เล็กนี้ไม่เพียงแค่ให้เด็กมีนั่งเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังให้เขาสนุกกับการเล่นกับแม่ของเขาด้วย ในบรรยากาศที่สบายและสนุกสนาน เด็กมีนั่งจึงไม่ต้องจับตามองตัวเองและจับคำศัพท์อังกฤษมากขึ้นโดยไม่ต้องรู้สึกสนุกมากๆ
ฝายเข้ากินอาหาร
หลวงกิน
บริโภคอาหาร
- หลวงกำลังวิ่งต่อไปบนต้นไม้สูงส่วนหนึ่ง
- หลวงพบกับแผงอาหารบนหน้าต่างร้านขายอาหารthree. หลวงวิ่งลงมาหาอาหารและเริ่มกินอาหารที่ตั้งอยู่บนแผง
- หลวงกินอาหารอย่างรวดเร็วและดูเหมือนมีกลิ่นหอมน่ารักfive. หลวงกินจนหมดแล้วและวิ่งกลับขึ้นบนต้นไม้เพื่อหลับ
- หลวงอาจจะกลับมาหาอาหารอีกครั้งในวันหน้าหรืออาจจะหาอาหารจากแหล่งอื่น
บริโภคอาหารเป็นเรื่องที่เล็กน้อยแต่มีความสำคัญในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสำหรับเด็ก มันช่วยให้เด็กเข้าใจคำศัพท์เกี่ยวกับอาหารและการกิน นอกจากนี้ มันยังช่วยให้เด็กฝึกสมรรถภาพและการเขียนตัวอักษรด้วยวิธีที่น่าสนุกและเหลาะแหละ
หมูสลัดกินอาหาร：หมูสลัดกินอาหาร
สุนัขเลี้ยงขาวสลิม ชื่อสลิม กำลังรับประทานอาหารอย่างอ่อนตายในวันที่มีแสงแดดและอากาศอย่างน่านุหลงเมื่อกำลังรับประทานอาหารอยู่บนหญ้าที่นุ่มนวล โดยมีภูมิทัศน์ที่เขียวชมพูรอบตัวเสมอ สลิมมีความฉลาดในวันนี้เพราะอาหารที่เขาชื่นชอบที่คือแครอทที่ริมสุนัข ได้ถูกจัดแบ่งมาเสนอให้เขา
สลิมใช้หามาฝีสาวของตัวเองลอยลอยแครอทโดยยินดีกับรสชาติที่เหนียวนวลของมัน และขณะที่กำลังกิน ยังไม่ควรที่จะหยุดมองโลกแห่งรอบตัวเพื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมอาศัยของเขาคนอื่นได้มาเฝ้าดูเพื่อสนใจอาหารที่สลิมกำลังรับประทาน
หนึ่งตัวไก่เล็กได้ใช้ปากแข็งของตนเองแทงเมล็ดข้าวบนพื้น และหนึ่งตัวหนูสาวได้กระทุ้งมากันบนกันที่หญ้าเพื่อหาหญ้าที่รสชาติดี
สลิมมองเห็นพวกเขาและไม่อาจหยุดยินยอมได้ที่จะรองรับเสียงซัดซ่างของตนเอง เขารู้ว่าในฟาร์มที่ร้อยตายนี้ เพื่อนร่วมอาศัยของเขาทุกคนทุกคนอยู่ในความยินดีและช่วยเหลือกันเพื่อให้เข้าใจกันดีกันมาก
สลิมกำลังกินอย่างน่าพอใจ เนื่องจากแครอทที่ใหญ่กว่าปกติที่เขาได้ค้นพบ เขาตะโกนขึ้นมาเหมือนที่พบของที่มีค่า สลิมใช้หามาฝีสาวของตนเองขุดแครอทออกมาจากพื้น และกินแครอทด้วยความรักดี
“เรื่องนี้กินรสชาติดีมาก!” สลิมตะโกนด้วยความยินดี และเขารู้ว่าแครอทนี้รสชาติดีกว่าแครอทที่เขากินได้ทุกตัว จึงตัดสินใจที่จะแบ่งของนี้กับเพื่อนร่วมอาศัยของเขา
สลิมแบ่งแครอทเป็นชิ้นต่าง ๆ และมอบให้เพื่อนร่วมอาศัยของเขาเป็นชิ้นละหนึ่ง ไกงเล็ก หนูสาว และสัตว์เลี้ยงอื่นๆ ทุกตัวยินดีรับและกินแครอท ขณะที่กำลังกล่าวขอบคุณสลิมที่เป็นเพื่อนที่ดี
ในฟาร์มที่มีความร้อยตายนี้ สลิมและเพื่อนร่วมอาศัยของเขากำลังรับประทานอาหารดีและสนุกสนานด้วยกัน โดยใช้เวลาที่ดีกันอย่างมีความยินดี
นกหวีดกินอาหาร
เช้าวันที่มีแดดออกและแสงแจ่มใส่ในสวรรค์ นกตะกร้าเล็กหนึ่งกำลังกระโดดต้นไม้ อย่างหลงตัวดูโลกที่ตัวเองอยู่รอบ ๆ มันลอกเท้าและเพลินตัวเพื่อเตรียมตัวเริ่มวันใหม่ ข้างบนต้นไม้ หนูหอมเล็กหนึ่งกำลังกินลูกไม้ที่หนึ่ง ๆ และขึ้นมามองทะลึงท้องฟ้าเป็นชั่วคราว ดูเหมือนกำลังรับประทานความสงบสุข
ไม่นานหลังจากนั้น กลุ่มนกที่มีความฉลาดไหลมาจากทางที่ไกลออกไป พวกมันหมุนหมวงลอยลอยในอากาศ ร้องเสียงด้วยความยินดี พวกมันเดินทางผ่านต้นไม้ หยุดลงที่ต้นไม้เพื่อกินผลไม้ รับประทานของธรรมชาติ
ในป่าที่มีชีวิตและอาหารมากมายนี้ มีสัตว์เล็กๆ หลายตัวที่กำลังทำงานอยู่อีกด้วย ตัวหนึ่งของหนูเกล็ดเล็กกำลังค้นหาอาหารในหญ้า หนาวสันของมันเขียวเหลืองในแสงแดด หนูเปียกเล็กกำลังกระโดดต้นในหญ้า หอมหลังของมันยืนยงเหมือนกับที่มันยืนยงตามลม
ในเช้าวันที่ดีเหมือนนี้ นกตะกร้าและหนูหอมเริ่มของคำพูดที่น่าสนุก
นกตะกร้า: “ไอ้เพื่อนหนูหอม วันนี้เธอมีแผนจะไปที่ไหนไหร่ครับ?”
หนูหอม: “ฉันเองนะ ฉันจะไปหาลูกไม้ที่ดีที่ป่าลึก คุณเองจะไปที่ไหนครับ？”
นกตะกร้า: “ฉันเองนะ ฉันจะไปดูดอกไม้ที่งามและหนูผีสีสันที่แตกต่างกัน และเธอได้ยินแล้วไหม? วันนี้ที่อากาศชัดเจน มันเป็นวันที่ดีที่จะไปเดินทางเจริญ”
หนูหอม: “ใช่นั่นเอง ฉันก็เรียบร้อยที่จะไปเดินทางเจริญกับคุณด้วย เริ่มไปเธอครับ”
จึงทั้งนกตะกร้าและหนูหอมเดินทางร่วมกันเข้าไปในการเดินทางค้นหาสิ่งที่ดีที่สุด พวกมันวิ่งเร็วในป่า ชมภาพที่งามของธรรมชาติ และรู้สึกความยินดีของชีวิต ในป่าที่มีชีวิตและพลังมากมายนี้ พวกมันใช้วันที่หนึ่งที่ยอดเยี่ยม
หมาป่ากินอาหาร
หน้ามาด้วยหน้าตาอันแข็งแกร่ง หนูสัตว์เจ้าใจดีแสดงด้วยเสียงดูดดูดด้วยความหวังที่จะจับได้เนื้อตายของตน. อย่างไรก็ตาม หนูเปลวที่แข็งแกร่งและรวดเร็วออกมาจากหญ้าไม้เดินหนีโดยตลอดทางที่มันพาดผ่านน้ำตะลุมและเข้าในไม้ต้น. หนูสัตว์เจ้าหลอดเลี้ยงตาตามหลังมันด้วยตาที่มีความรุ่งเรืองและอันแข็งแกร่ง.
หนูเปลววิ่งเร็วและพยายามหลบหลีกหนูสัตว์เจ้า แต่มันไม่สามารถหลบหลีกเอาไปได้ หนูสัตว์เจ้าสวนผันหูออกหลัง เหมือนที่มันกำลังใช้หูของตนเป็นกำลังบังคับให้เดินหน้า. หนูเปลวหายและหายแรง เอาใจไปกับหัวใจที่ดันเดินทาง แต่มันยังคงยืนหยัดเพราะมันทราบว่าเมื่อมันสามารถหลบหนูสัตว์เจ้าได้ มันจึงสามารถยังชีวิตอยู่ต่อในป่าที่มีความท้าทายและอันตรายนี้.
ในที่สุด หนูเปลวหาแหล่งซ่อนตัวที่แคบ มันรีบเข้าไปซ่อนตัวด้วยศีรษะของตน และบางคา้ดด้วยร่างกายของตน. หนูสัตว์เจ้ายืนอยู่ที่ปากหลอด ดูดูดด้วยตาที่แข็งแกร่ง มันรู้หลังหนูเปลวด้วยกลิ่น แต่มันไม่สามารถเข้าไปในหลอดนี้ได้ และจึงต้องรอโอกาส.
หนูเปลวนอนที่หลอดและรู้ว่าหนูสัตว์เจ้าไม่ค่อยจะปล่อยใจ. มันช่วงช้าๆ ตรวจสอบเหตุการณ์ด้านนอก รอโอกาสที่ดีที่สุด. อย่างไรก็ตาม มันได้ยินเสียงที่ละลายเล็กน้อยของเท้าเดิน ที่มาจากหนูสัตว์เจ้าที่หลอดหลังหลอด. หนูเปลวหยุดหายและรอ ต่อไป.
ที่สุด หนูสัตว์เจ้าออกจากหลอดลงมา หนูเปลวแล้วหลบหลีกด้วยความสะดวกโดยใช้โอกาสที่มันหลบหลีกได้ และเดินหนีเพื่อหาที่ซ่อนตัวที่มีความปลอดภัย. มันทราบว่าเมื่อมันสามารถหลบหนูสัตว์เจ้าได้ มันจึงสามารถยังชีวิตอยู่ต่อในป่าที่มีความท้าทายและอันตรายนี้.
ภาพห้องเล่น
ในห้องของเด็กๆ ทุกอย่างบรรจุไปด้วยความน่าสนุกสนานและแรงกำลัง ผนังที่ห้องมีวาลลิส์สีสดใส ซึ่งวาดภาพสัตว์และตัวละครจากเรื่องราวตำนานต่าง ๆ ด้านหนึ่งของห้องมีเครื่องดนตรีเล็ก ๆ คือเปียโน ดินแบบที่หลักฐานส่งเสียงเสียงเชิงอุดมคติและน่าชมรม
ในกลางห้องมีตะกร้าเล็ก ๆ ที่บรรจุตัวยิงที่มีทั้งหมด: บล็อคก่อสร้าง, ผูกกระดาน, วาล์ย์และรถคว่ำคลาน เด็กๆ สามารถใช้สิ่งนี้ออกแบบความฝันและความคิดสร้างสรรค์ของตนเองด้วยสถานที่ที่เป็นประตูสู่ประตูมหาศาลหรือยานอวกาศที่เป็นของตนเองในใจ
ข้างตะกร้าเล็ก ๆ นั้นเป็นเด็กหนุ่มของหนังสือที่มีหนังสือเด็กและหนังสือเรื่องราวที่มากมาย ในตอนที่ดวงใส่แสงมองไปด้วยความสนุกสนาน ดาวเด็กๆ จะเรียกกันเข้ามาอยู่ด้านหน้าหนังสือเด็กหนุ่มเพื่อที่เล่าเรื่องราวที่น่าสนุกให้โดยพ่อแม่หรือครู ซึ่งทำให้ตาของเด็กๆ มีความหวานต่อความรู้และความคิดสร้างสรรค์ต่อโลก
ด้านข้างหนึ่งของห้องมีเตียงที่มีภาพตัวละครโรแมนติกสีสดใส ผ้าปูเตียงและผ้าเตียงที่มีภาพรูปแบบโรแมนติกที่น่ารัก ด้านข้างเตียงมีตุ๊กตาหมีหนาวที่เป็นหุ้นส่วนที่ไม่เลยหายไปของเด็กๆ ในตอนที่เข้าหลับ
ในห้องมีตารางเรียนเล็ก ๆ ที่มีถุงของของเรียน ปากกาสีและสมุดวาดภาพ ที่นี่เด็กๆ สามารถเรียนอย่างสงบและทำงานด้านการสร้างสรรค์ที่ต่าง ๆ ภายใต้การดูแลของพ่อแม่
บนผนังมีกลองและนาฬิกา ที่นี่เด็กๆ จะเข้ามากำจัดตัวเองในตอนเช้าตรู่ ก่อนที่จะเริ่มวันใหม่ด้วยความยินดี
ทุกๆ มุมของห้องมีเสียงร้องและรสนิยมเสียงของเด็กๆ ที่นี่เป็นสวรรค์ของการเติบโตและการเลือกชีวิตของเด็กๆ
ฝายเล่นลูกบอล
ในบ่ายที่มีแดดออกมาสวยงาม，สัตว์เลี้ยงดังกล่าวรวมตัวกันที่ห้องเล่นเด็กในเจ้าหญิงวันเด็ก。ที่นี่มีสีสันสวยงามและเต็มไปด้วยเสียงร้องและเสียงเหลืองแหลม。หนูตะกร้าอยู่ในมุมเล็กๆ และเล่นด้วยตัวเองไปมาเรื่อยๆ ขณะที่หมีกำลังเล่นดินเกลือกอยู่ข้างหน้าตะกร้าหนูตะกร้า จากนั้นหนูตะกร้าหยุดลงและเอาลูกบอลสีหลากหลายมาเสียงด้วย “เฮ้ หมี ฉันพบอะไรนี้ไปแล้ว!”
หนูตะกร้ายื่นลูกบอลสีแก้วให้หมี หมีรับลูกบอลมาและตระหนักตามดู “ว่าว่า ลูกบอลนี้งดงาม มันเป็นสีอะไรนี้?”
หนูตะกร้ายิ้มและตอบ “ลูกบอลนี้เป็นสีแดง และมีสีฟ้า สีเขียว สีเหลือง และสีอื่นๆ มากมาย”
หมีทราบแล้วตาเห็นเห็นเหลือง มันตัดสินใจที่จะเล่นเกมกับหนูตะกร้า “เราจะเล่นเกมอะไร หรือ?”
เกมที่นี้ง่ายและงาม เรื่องที่หมีต้องบอกสีของลูกบอล หลังจากนั้นหนูตะกร้าจะไปหาลูกบอลสีนั้น หมีเริ่มที่จะพยายาม “สีแดง!”
หนูตะกร้าหาลูกบอลสีแดงมาและมอบให้หมี “น่าสนุกเหลือนไหม! สีต่อไปเป็นสีอะไร?”
และนั้น หมีและหนูตะกร้าเล่นกันมากมาย ไม่เพียงแต่นั้น พวกเขายังเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับสี และยังผลิตความจำด้วย พวกเขาหาได้ทั้งหมดลูกบอลสี หลังจากที่เล่นเกมเสร็จหนูตะกร้ายังแบ่งอาหารของอาหารที่ดีที่สุดกับหมีเป็นรางวัลของเกม
เกมที่เล็กน้อยนี้ไม่เพียงแต่ทำให้หมีและหนูตะกร้าได้รู้เรียนความรู้ใหม่ แต่ยังเพิ่มความเพื่อนกันระหว่างทั้งสอง ในเจ้าหญิงวันเด็กมีเวลาเล่นงานและเรียนรู้ที่น่าสนุกและน่าเรียนกันทุกวัน
หมูสลัดเล่นลูกบอล
หมอสลัดเล่นลูกบอล
- หมอสลัดสวยงามเล่นลูกบอลบนพื้นหลุดหลอดใหญ่แหลมแล้วเล้วๆ สิ้นเท่างดีก็พลิกโต้ลงมาดูเพื่อฉันแล้ว!
- หมอสลัดตะโกนเสียง “เก้งเก้ง” แล้วยิ้มยิ้มด้วยดวงตาที่มีความยิ่งใจที่มากมาย แล้วขอให้ฉันมาเล่นด้วยเขาเองนะ!three. ฉันรีบรีบเข้าไปด้วยความตั้งใจที่รุนแรง แล้วเริ่มเล่นลูกบอลกับหมอสลัดบนพื้นหลุดหลอดแหลมแหลมนี้
- หมอสลัดวิ่งวิ่งบนพื้นหลุด มีเสียง “หววววว” สวยงามขึ้นมาก และมันยังเล่นตามลูกบอลได้ดีด้วยfive. หมอสลัดหยุดลงกลางจาง แล้วขอให้ฉันเริ่มเล่นอีกครั้ง แล้วยังขอให้ฉันมอบลูกบอลให้เขาเล่นด้วยด้วย
- ฉันยอมตกลง แล้วหมอสลัดก็เริ่มเล่นอีกครั้ง แล้วยังมอบลูกบอลให้ฉันด้วย
- หลังจากเล่นแล้วเรียบร้อย หมอสลัดก็ขอให้ฉันมอบลูกบอลอีกครั้ง แล้วขอให้ฉันออกไปด้วยด้วยeight. ฉันออกไปด้วยความยิ่งใจที่มาก และหมอสลัดก็ยังเล่นลูกบอลอยู่บนพื้นหลุดหลอดแหลมแหลมนี้
นกหวีดเล่นลูกบอล
ในช่วงบ่ายที่มีแดดออกทางดวงแห่งใจ โทม โดยยังเด็กและมีหมาป่าย์ของเขาที่ชื่อมิมี่ กำลังเล่นด้วยกันในห้องตู้สูงของบ้านอย่างมีความย่ำแย่งกันมาก มิมี่เป็นหมาป่าย์ที่เป็นมาด้วยความสนใจ มันชอบไล่หลังโทมที่กำลังถือลูกสีสัน โทมนั่งบนพื้นและมุ่งมั่นที่จะถือลูกที่มือ รอให้มิมี่เข้ามาเล่น
“มิมี่ มาตรงนี้มา!” โทมตะโกนกับยิ้ม
มิมี่ติดตัวขึ้นที่เก้าอี้และจี้ลงมาทันที ตาของมันปรากฎความอ่อนตายและเห็นเป็นมีความสนใจมาก มันวั่นวายตามโทมเอาไปๆ แล้วจึงตัดสินใจที่จะติดตัวขึ้นบนโต๊ะและเริ่มไล่ลูก
“มิมิโมโม!” มิมี่เรียกเสียงกับความมีความย่ำแย่ง
โทมยิ้มและทิ้งลูกใส่มิมี่ มิมี่ขึ้นมาหลังจากที่ไล่ลูกแล้วก็จับลูกด้วยขา หลังจากนั้นก็กลับลงมาจากนาทีทันที และนำลูกมาวางที่ข้างเท้าโทม
“หมาป่าย์ที่ยอดเยี่ยม คุณทำได้ดีมาก!” โทมชวยยก
มิมี่ได้ยินการชวย และหลังจากนั้นก็วั่นวายตามโทมเอาไปๆ จากนั้นก็ได้ขึ้นบนเก้าอี้อีกครั้ง
โทมถือลูกอีกลูกอีกครั้งและเริ่มเล่นเกมส์ปล่อยกลับมิมี่
“มิมี่ ฉันต้องการให้คุณกระโดดอีกครั้ง!” โทมทิ้งลูกใส่มิมี่
มิมี่กระโดดขึ้นมาหลังจากที่ไล่ลูกแล้วก็จับลูกได้ มันทิ้งลูกกลับมาใส่โทม แล้วจี้ลงมาอยู่ที่ข้างเท้าโทม รอให้โทมมีการกระทำต่อไป
“มิมิโมโม คุณได้รับรู้การเล่นที่ดี!” โทมพูดขณะที่เขาถือลูกอีกลูก
และบ้างคล้ายนั้นๆ โทมและมิมี่เล่นกันไปได้ดีในห้องตู้สูงของบ้าน ระดับเสียงและเสียงแมวมิมี่ของมันที่แสดงว่าพวกเขาเป็นหนึ่งกลุ่มที่มีความย่ำแย่งมาก และทำให้เกิดภาพที่อ่อนตายและมีความสุข
หมาป่าเล่นลูกบอล
ในบ่ายที่มีแสงแดงอย่างมาก เด็กชายมีมายที่ชื่อเมฆ และเพื่อนของเขา หมาดำ ได้กลับมาเล่นที่สวนสนุก。พวกเขาพบกับสวนเล่นใหญ่ที่มีอุปกรณ์มากมายที่น่าสนุกสนาน。เด็กมีมายและหมาดำรีบรันเร็วเพื่อสนุกสนานกับช่วงเวลาที่ดีเยี่ยมของพวกเขา。
เด็กมีมายเห็นสระที่มีขนาดเล็กที่มีทราย และตัดสินใจที่จะเล่นทรายกับหมาดำ หมาดำใช้หามขาสำหรับขโมยทราย ในขณะที่เด็กมีมายใช้แก้วเล็กกันอย่างเงียบๆ พวกเขาทำแบบเล่นทรายของตนเองและพูดกันขณะกำลังเล่น。
“หมาดำเธอชมได้ไหม? ฉันกำลังสร้างเนินทรายแล้ว!” ซึ่งเด็กมีมายพูดกับความดีใจ
“หว่วว!” หมาดำเห็นแล้วสวนหวาน และดูเหมือนว่ามันกำลังบอกว่า “ดีเลย!”
เด็กมีมายและหมาดำยังคงเล่นทรายต่อไป จนเด็กมีมายพบทรายที่มีทรงร่างเหมือนสัตว์เล็กอยู่เด็ดขาด และเรียกหมาดำมามองด้วยเสียง
“หมาดำเธอมองได้ไหม? ฉันพบ ‘สัตว์เล็ก’ แล้ว!” ซึ่งเด็กมีมายร้องขึ้น
หมาดำรีบเดินเข้าไปที่ทราย กลิ้งหมาด้วยหนาวขา แล้วกระโดดเข้าไปที่ทราย และเด็กมีมายก็กระโดดเข้าไปด้วย พวกเขาเริ่มทำรูปสัตว์เล็กด้วยทางแยกของหนาวและทราย
“หมาดำเธอชมได้ไหม? ว่ายังทำรูปหมาดำแล้ว!” ซึ่งเด็กมีมายร้องกับความเป็นฝัน
“หว่วว!” หมาดำร้องด้วยความดีใจ ดูเหมือนว่ามันกำลังบอกว่า “ดีเลย!”
พวกเขายังคงเล่นต่อไป ในทรายที่สั้นๆ ของพวกเขาเป็นโลกที่เล็กๆ ที่เต็มไปด้วยเสียงเสียงร้องและการดีดตัว ซึ่งกลายเป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพของพวกเขาและกลายเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในยุวชนของพวกเขา。